woensdag 28 juli 2010

Herinneringen...

Als kind had ik een heel bijzondere pop. Bella stond er in haar nekje gedrukt. Zo heette ze dan ook. Ik kan me nog herinneren dat ik een hele tas vol kleertjes voor haar had. Of ik een echt poppenmoedertje ben geweest die veel met haar pop zat te tutten? Volgens mij niet. Maar toch bewaar ik dierbare herinneringen aan deze pop.

Bij vlagen kwamen mijn moederlijke gevoelens voor haar naar boven en kon ik vol aandacht met haar bezig zijn. Waar ze is gebleven? Geen idee. Ze was er opeens gewoon niet meer.


Even een plaatje om dit berichtje wat op te vrolijken. Ik heb zo snel geen foto van Bella en mij kunnen vinden. Misschien maar goed ook ;). Bella zag er niet zo uit hoor. Bella was volgens mij een vinylpopje.

Bij Bella hoorde ook een poppenwagen. In gedachten zie ik mij nog lopen achter de wagen. Witte kniekousjes aan. Een schotse ruit rokje, met speld! Mijn poppenwagentje is toen ik “groot” genoeg was, opnieuw bekleed voor mijn jongere zusje.

Tot voor een paar jaar terug stond hij veilig opgeborgen op zolder bij mijn ouders. Totdat... mijn broer het tijd vond worden om de zolder eens goed op te ruimen. Hij ging heel grondig en voortvarend aan de slag.

Niet belemmerd door enige emotionle binding of gevoel voor waarde werd de boel grondig aangepakt. Toen ik mijn poppenwagen ontdekte was het te laat. Broerlief had de wagen zorgvuldig in elkaar geklapt en… was er met zijn volle gewicht op gaan staan. Boys will be boys.

Daar lag “mijn” poppenwagen. Helemaal in de kreukels. Er was geen redden meer aan. Nee… dan toch maar liever een pop die opeens verdwenen is dan deze trieste aanblik...

6 opmerkingen:

Willy zei

Wat een triest verhaal van je poppenwagen en pop. Ik heb ook lang niet alles van vroeger meer, maar mijn Bella pop en mijn beer heb ik nog. Jammer van die opruimwoede van je broer. De fijne herinnneringen die pakken ze je niet af.
http://tjorven.web-log.nl/willy/2008/12/sinterklaastijd.html

Unknown zei

Ach meis, ik voel met je mee!

Mijn pop heet ook Bella, uit dezelfde serie misschien?

Groetjes van Ria

Anoniem zei

In de jaren 70 was het merk Bella heel bekend. Het bijzondere was dat ze prachtig haar had en hele mooie ogen!

Marja

Quiltpassion.blogspot.com zei

Ach, wat een zielig verhaal. Wat kunnen mannen toch onnadenkend zijn, of zijn sommige vrouwen ook zo? Vast wel. Jammer, hoor, maar gelukkig heb je je goede herinneringen. Ook ik heb geen poppen meer uit mijn jeugd, en ik heb er heel veel gehad, want ik was een echte poppenmoeder en wij kregen, bij andere kinderen vergeleken, voor die tijd veel. Toen mijn oudere zus dochters kreeg, speelden ze met onze poppen. De meeste werden bekrast en verdwenen ook.
Groetjes, Cisca

Anoniem zei

Zoals je op mijn blog kunt lezen, is het soms niet zo erg dat herinneringen gewoon herinneringen blijven.... Je kunt er in ieder geval altijd van genieten!
Groeten Jeanet

Anneke zei

ook ik had vroeger een 'bella' pop, ze heette ook zo omdat haar naam in haar nek stond...
ik was geen poppenmoeder, maar heb wel eindeloos met dat haar gefrobeld, dat zat ik eindeloos te borstelen en allerlei kapsels mee te maken. ook geen idee waar ze gebleven is, maar echt gehecht was ik er ook niet aan...

groetjes