zondag 21 mei 2017

Een leuke verrassing...

Een paar dagen terug vertelde ik
over ons eilandbezoek...(klik).

Aan het einde van mijn blog
liet ik twee mappen zien
 met gebreide blokken.

Het eilandbezoek had
 een leuke verrassing
voor mij in petto...*Ü*...

Want kijk eens wat er in
één van de gebouwen te zien was?

 
Een expositie van visserstruien.
 
Je weet wel... die visserstruien
die een paar jaar geleden in Zeeland
 te bewonderen waren. 
 
 
De dame bij de balie vertelde ons al
bij binnenkomst kort
 wat je waar allemaal
kon bekijken.

 
Het enige wat mijn oren opvingen
was "expositie van visserstruien''.
 
Zeeland vond ik toendertijd
een beetje te ver weg om
naar toe te rijden.

 
En nu... helemaal niet verwacht...
kon ik deze prachtige collectie bewonderen.
 
De foto's doen de expositie geen
 recht want de 53 truien
waren heel mooi verdeeld
over twee ruimtes.

 
Allemaal prachtig belicht.
 
De schapenwol die onder de
truien ligt uitgespreid
geeft een heel mooi effekt.

 
Het was op deze zolder
heerlijk rustig
zodat ik de truien
goed kon bekijken.

 
Mooie nostalgische foto's
waren ook her en der opgehangen.

 
Niet alleen waren de truien
te bewonderen.
 
In de museumwinkel waren ook
de bijbehorende boeken te koop.

 
En manlief was ook erg blij
dat ik de truien graag wilde bekijken.
 
Want verscholen in een hoekje
zag hij nog een schip die door hem
 uitgebreid gefotografeerd is.
 
Je ziet een klein stukje op de foto
helemaal rechtsboven.

 
Werd er eerst gedacht dat de motieven
van de visserstruien
streekgebonden waren...
 
... deze mening heeft men wel bijgesteld.
 
Dat las ik tenminste in het inkijkboek
op de leestafel.

 
De truien van deze tentoonstelling zijn
grotendeels allemaal vrij recent gebreid.
 
Wel waren er wat
 antieke exemplaren te zien.
 
 
Is dit nog een "nieuwe" visserstrui
en waarschijnlijk nog niet gedragen...

 
... dit is een oudje uit Engeland...
... uit Whitby om precies te zijn.
 
Zo'n oude trui oogt meteen al
heel anders...
 
Het is dat doorleefde...
dat de nieuwe truien missen.

 
Mooi om zo de truien
met zoveel verschillende motieven
 bij elkaar te zien.
 
Het was de een-na-laatste dag
 van de expositie op het eiland.
 
Een deel van de truien is op reis
 naar het Museum The Mo
 in Sheringham, Norfolk, U.K.
 
Ze zullen daar te bezichtigen zijn
van 1 juni t/m 30 september.
 
 
Ik ben benieuwd of deze mappen ook meereizen.
 
Volgens mij zijn de blokken die hierin zitten
van de deken die een paar jaar terug
door heel veel mensen is gebreid.
 
Het zijn één voor één plaatjes om te zien.
 
Voor mij was dit bezoekje
aan Texel meer dan geslaagd...*Ü*...
 
xxx
 
naschrift:
De echte liefhebbers van deze truien
 hebben mij erop geattendeerd
dat dit toch écht
 een andere collectie is...*Ü*...

vrijdag 19 mei 2017

Klokhuisjes...

Brrr... het lijkt wel herfst....
 
Het wordt steeds donkerder in huis
en het waait best wel.
 
De uitgebloeide bloesems in het parkje,
 waar ik vanuit mijn keukenraam
 op uit kijk, dwarrelen
met grote getale naar beneden.
 
 
Hoe anders was het twee dagen geleden?!
 
's Morgens een bee waarbij we
heerlijk in de tuin hebben gezeten.
 
Dit werkje had ik mee.
 
 
Het is een werkje waar ik
heel af en toe mee bezig ben.
 
 
Allemaal klokhuisjes aan elkaar zetten.
 
En dat doe ik met voorgesneden papiertjes.
Die peuter ik, waar het kan, er weer uit
om gezellig weer te gebruiken.
 
 
Omdat het zo lekker warm blijft
zit ik 's avonds in de tuin
verder te patchen.
 
Genietend van alle buitengeluiden.
 
 
Mijn eerste "buitenavond"
en ijverig worden de verschillende
vierkanten met klokhuisjes
aan elkaar gezet.
 
 
Was het 's morgens nog een
beetje een gepriegel...
 
Nu 's avonds gaat het
heel wat gemakkelijker.
 
 
Het blijft een zoeken
naar hoe alles aan elkaar te zetten.
 
Er worden wat lege gaten opgevuld
met klokhuisjes die ik nog heb.
 
 
Dan nog een overzichtsfoto maken
zodat ik de volgende keer
niet opnieuw hoef te puzzelen.
 
 
Ik heb bedacht dat het een middenstuk
voor een quiltje gaat worden.
 
Vooreerst hou ik het maar bij
een vierkant van 13 x 13 klokhuisjes.
 
Nou... dan ben ik toch al aardig op weg...
...*Ü*...
 
Zo, nu mijn borduurboeltje
bij elkaar verzamelen en op naar
Atelier Soedidee...
 
Fijn weekend allemaal!
 
xxx

donderdag 18 mei 2017

Mijn eilandbezoek...

Wat is dat toch?
 
Al wel op een eiland héél ver weg geweest
 maar nog nooit op een Waddeneiland.
 
 
Dus moest het er toch maar eens van komen.
Met de veerboot naar Texel.
 
 
Onderweg kwam deze meeuw even uitrusten.
Wat zijn die beesten groot.
 
We hadden geen lange verblijf
voor ogen... maar Kaap Skil (klik)
in Oudeschild stond op het programma.
 
Als je van textiel houdt
dan moet je eigenlijk wel even
op bovenstaande link klikken.
 
Manlief wilde graag
de Reede van Texel (klik)
wel eens met eigen ogen zien.
 
Kaap Skil is een klein openluchtmuseum.
Erg leuk en overzichtelijk.
 

Kijk eens wat  een
gezellige keuken met bedstee.

 
Dit is weer een ander huisje.
 
Erg leuk om te zien
 maar ik ben toch wel heel blij
 dat mijn huisje wat groter is...*Ü*...

 
Dit is de "deftigste" kamer.
 
Ik weet niet of het spinnenwiel wel
past in zo'n deftig huis.
 
Maar het zal wel historisch
verantwoord zijn...*Ü*... 

 
O... en kijk... een gemak boven de sloot?!
 
Zoiets hadden mijn oom en tante
 ook in hun eerste oude huisje. 
 
In ieder geval beter dan een po.
 
En wat er ook nog te zien was?

 
Deze twee mappen
met prachtig gebreide blokken
lagen op de leestafel.
 
En die mappen lagen er niet maar zo.
 
Wat een leuke verrassing...
 
wordt vervolgd
 
xxx

woensdag 17 mei 2017

Ik ben weer bij...

Mijn borduurrol
met de vakjes
groeit en groeit...*Ü*...

 
Maar dit vakje...
dat is mijn favoriet.
 
Omdat de stersteekjes
zo leuk zijn om te borduren.
 
 
Maar ook door
 de lieve bloemetjes
die er bij horen.
 
 
Af en toe blijft er een vakje leeg.
Daar komt later nog iets in.

 
Kijk... mijn vakjeslap
samen met de St. Gallen
in mijn borduurkistje...*Ü*...

 
Dit is nog een oude foto
want dit vakje is al weer af.
 
Maar dat laat ik je
een volgende keer wel zien.

 
Oh kijk... hier zie je toch
al een stukje...*Ü*...
 
De vakjes op de rol
worden steeds meer gevuld.

 
Nog even en ik ben al over de helft.
 
Na het leuke vakje met het bloemetje
zit de vaart er ineens in. 
 
 
Ook dit vakje is al weer helemaal gevuld.

Met een eigen patroontje.
 
In totaal zijn er zeventien vakjes gevuld
en wordt er nog aan twee gewerkt.
 
Dat gaat dus heel goed...*Ü*...
 

 
Lag ik eerst wat achter...
... nu ben ik weer helemaal "bij".
 
Dit vakje moest ook
in de borduurrol komen.  

 
Ik werk altijd graag
met een borduurring.
 
Dat gaat dit keer wel wat lastiger
nu de rand al afgewerkt is.
 
Een volgende keer misschien
toch maar eerst het borduurwerk
en dan de afwerking...*Ü*...
 
xxx

dinsdag 16 mei 2017

Zon...zee... zand...

Wat een leuke en lieve berichtjes
 schreven jullie op mijn vorige blog.

Maar er is nog veel
meer te vertellen.

Met Koningsdag voor ons
dit jaar geen kleedjesmarkt
of ander oranjevertier...

... maar tuften wij in ons autootje
naar de waddenkust.
 
 
Een paar daagjes er tussenuit.
 
Heerlijk genieten van
zon, zee en zand.
 
Ik weet niet wat dat is,
maar als ik de zee zie
en de golven hoor...
... dan wordt ik als een kind zo blij...
 
...*Ü*...
 
 
Schelpen... elke keer wil ik
hele zakken vol mee naar huis nemen.
 
Elke schelpje op zich is een plaatje...
... zo mooi... 
 
 
Samen wandelen over het strand.
 
De wind door je haren...
... genieten...
 
 
Samen... met mijn allerliefste lief...
 
En dan worden we ineens weer
die jongen van achttien
en dat meisje van zestien...
 
xxx

maandag 15 mei 2017

Doorrijgjes...

De afgelopen weken zijn
om gevlogen...*Ü*...
 
Genoeg om wat blogjes
mee te vullen.
  
 
Laat ik maar beginnen
met deze lap.
 
De St. Gallen.
 
 
Met allemaal lieve doorrijgjes.
En zo leuk om te doen!

 
Ze had een hele tijd
stilletjes liggen wachten
totdat ik haar weer
op zou pakken.

 
Het doorrijgje in mijn
vakjeslap maakte
dat ik weer op zoek ging
naar deze beauty...*Ü*...

 
En als je eenmaal weer
de slag te pakken hebt
is er geen houden aan.
 
Er werden zeven doorrijgjes aan
de boven- en onderkant toegevoegd.

 
En toen mocht ik verder
met de middelste rij.
 
Dat is toch wel echt
de kers op de slagroom.
 
Zo mooi...
 
xxx