vrijdag 28 juli 2017

Een vakantiewerkje...

We zitten al weer in de laatste week
van onze vakantie.
 
Deze laatste week zijn wij thuis.
 
Bijna altijd heb ik wel
een écht vakantiewerkje.
 
 
Dit keer is het een
lief klein doorrijglapje...
 
... S. de Meulemeester 1895...

Toch moest dit lapje wachten
totdat er twee andere werkjes
af waren gemaakt.

En toen dat was gelukt
 kon ik beginnen
...*Ü*...
 
 
Het is een werkje waar ik vooral
in onze kajuit
 ontspannen aan heb gewerkt.
 
Lekker alles bij de hand.
Zelfs mijn loeplamp.
 
En omdat wij tijdens het varen
geen 220 volt ter beschikking hebben
zet ik dan een soort van
mijnwerkerslampje op mijn hoofd.
 
Maar daar heb ik gelukkig
geen foto van...*Ü*...

  
Wel deze van vorige week donderdag.
Hoewel het al weer veel langer
geleden lijkt.
 
Hier mocht ik afvaren van ons plekje
aan de Walengracht.
 
Eigenlijk stelt dat bij rustig weer
helemaal niets voor... *Ü*...
 
 
  
In de middag komen wij op een favoriet plekje
waar we blijven liggen tot de volgende dag.
 
Er was voor deze dag
 slecht weer voorspeld
maar dat viel allemaal erg mee.
 
Zoals eigenlijk onze
hele vaarvakantie.
 
We hebben lekker veel buiten gezeten.


De Meulemeester wordt geborduurd
op een reststukje van mijn ander werkje.
 
Dat laat ik jullie zeker
 nog een keertje zien.
 
 
De doorrijgjes zijn
zo leuk om te doen.
 
Maar het is wel opletten.
Vooral deze linksonder.
 
Het doorrijgje
helemaal rechtsboven
heb ik halverwege uitgehaald.
 
Ik zag dat het doorrijgje op
de foto toch echt anders was
als de tekening aangaf.
 
Dat krijg je als je veel stopt...*Ü*...
Dan gaan kleine verschillen opvallen.

 
Het wordt een piepklein lapje.

Dat zie je goed zo
met de bolletjesnaald erbij.
 
Vandaag kan ik heerlijk verder
werken aan deze doorrijgjes.
 
Gisteren heb ik al het hele
huis gepoetst...*Ü*...
 
En vanmiddag...
vanmiddag krijgen wij bezoek
van een heel lief klein meisje
 met haar mama...*Ü*...

Dat wordt dus genieten.

Fijn weekend allemaal!!!

woensdag 26 juli 2017

Een mooi stapeltje...

De visserstruien zijn leuk...
 
...maar na bijna twee maanden
hetzelfde blogbericht
wordt het zelfs mij
een beetje te veel...*Ü*...

De hoogste tijd om
er weer eens voor te gaan zitten
én te bloggen...
 
 
En er is genoeg om over te bloggen.
 
Zoals dit leuke stapeltje
wat hier thuis op tafel ligt.
 
...*Ü*...
 
Dat komt door ons bezoek vandaag
aan het prachtige Marken.
 
Tegen het eind van de ochtend
kwamen wij op Marken aan.
 
Na een kort bezoekje aan Ma Korving
werd er eerst in de haven
een bakje troost
 met wat lekkers genuttigd.
 
 
Daarna stond er 
een bezoekje aan
het Marker Museum
op het programma.
 
Er was veel moois te zien.
 
 
Zoals een prachtige stijlkamer...
waar deze dozen met kleedjes
direkt opvielen.
 
Zucht... je zou ze wel
allemaal willen maken...*Ü*...

 
Of die prachtige vernaaide linten...
waar je gewoon ogen tekort voor komt.

 
Zo bijzonder om ze nu zelf
in het echt te zien.
 
Want ik durf het bijna niet te zeggen...
maar dit is mijn eerste bezoek aan het eiland.

 
Naast het handwerken
waren er ook prachtige schilderijen...
... die vooral opvielen door het kleurgebruik.

 
Zo mooi...
ik ben er helemaal weg van...
 
 
De vitrines waren nu vooral aangekleed
 met poppen in klederdracht
 die bij kerkelijke hoogtijdagen
 werden gedragen.
 
Prachtig om te zien,
maar daarvoor moet je toch zelf
een bezoekje aan het (schier) eiland brengen.
 
 
In een vitrine stonden deze prachtig versierde bijbels.
Van groot... tot heel klein.

 
Ook waren er hele vrolijke kleurrijke klompen
te bewonderen...

 
Bij vertrek zou ik haast deze mooie
gebreide sierranden gemist hebben...
 
Maar gelukkig zag manlief ze wel...*Ü*...
 
Je begrijpt, dat ik nu bij de door mij
gebreide drie randen (klik) voor steekmouwen,
er ook nog één bij ga breien
zodat ik straks ook van die leuke setjes krijg. 
 
 
Na het museum lopen wij wat
 door de straatjes in de kerkbuurt.
 
Genietend van de historische
huisjes én steegjes.
 
 
Als bewoner van dit prachtige plaatsje
moet je wel geschikt zijn voor het
wonen in een museumstadje.
 
Al die toeristen die het plaatsje
dagelijks overspoelen...

 
Bij de haven genieten we weer van
een rustmomentje.
 
Ondertussen werken wij
een bakje kibbelingen naar binnen
en genieten van een prachtig uitzicht.

 
Deze charter kwam net binnenvaren.
 
Hij was aan het manoevreren om af te meren
terwijl de boot naar Volendam ook
net de trossen los had...
 
... maar het ging allemaal goed...

 
Thuis tover ik mijn markerlappen
maar weer eens tevoorschijn...
 
Alleen zo jammer dat dat sneewerk
nog steeds niet af is.
 
Dat staat op één van mijn lijstjes
voor ooit...*Ü*...

 
Kijk eens wat er mee mocht
terug naar huis???
 
Stofjes van het beroemdste
stofwinkeltje van Marken...
 
...én een prachtig gestreept
zakje uit de winkel van Ma Korving, 
met een hele kostbare inhoud.
 
Toen we daar  'smorgens waren
kreeg ik een prachtig laatje te zien.

 
Op de terugweg moest ik weer
bij Ma Korving langs.
 
Een beetje schuchter vroeg ik
of ik nog eens
 in dat bijzondere laatje mocht kijken.
 
Die werd meteen welwillend open gedaan
en ik mocht daar heerlijk op mijn gemakje
in rondneuzen.
 
Na een poosje waren er drie
antieke stukken die ik daar écht
niet kon achterlaten.
 
Een kinder keelbandje
én een prachtig, in rood uitgevoerde,
 versiering voor achter op het schort.
 
De witte band is een vervroegd
verjaardagskado van mijn lieve man...
... omdat hij zag hoe mooi ik het vond...
 
Lief hè?!!