donderdag 26 oktober 2017

Ik kan niet wachten...

Dit weekend staat er
een heel leuk uitje op de agenda.
 
Ik kijk er al weken naar uit!
 
Een workshop (klik) poppen maken...
verzorgd door Maureen van Poppenliefde (klik).
 
 
Ik heb haar blog volgens mij
 dit voorjaar ontdekt.
 
Kort daarop zag ik
dat zij een workshop had gepland.
 
Ik heb mij snel aangemeld maar moest toen
nog wel even geduld hebben.
 
 
Dit is toch superleuk?!!!
 
De pop die wij gaan maken wordt 38 cm.
 
Mijn pop krijgt trouwens blonde lokken.
De haartjes zijn al uitgezocht
 en liggen straks
 op locatie op mij te wachten.
 
 
Vanmiddag begin ik alvast
met het bij elkaar leggen
van alles wat mee mag.
 
Wat naalden, een schaar, mijn haaknaald
en wat vulattributen die ik
bij het beren maken wel eens heb gebruikt.
 
Je weet maar nooit...
 
 
Helemaal verliefd ben ik
 op deze kleine popjes
die Maureen maakt.
 
Ik vind ze zo aandoenlijk.
 
Misschien komt het er nog eens van
zo'n klein popje te maken...
... dat zou ik helemaal super vinden. 
 
 
Dit filmpje heb ik al wel
...tig keer bekeken.
 
Over kleine Amelia...
 
 
En dan al die lieve, leuke kleertjes
die Maureen voor haar creaties maakt.
 
Dat zal nog wel een dingetje zijn...
maar ook een uitdaging...*Ü*...
 
In mijn hoofd zijn er al
hele garderobes samengesteld.
 
 
Als ik niet op pas ben ik al hyper
 voor het weekend is begonnen.
 
En dat kan ik de andere
 dames niet aandoen.
 
Want weet je wat zo leuk
 én bijzonder is???
 
We blijven op locatie overnachten.
 
Omdat de workshop zaterdag al om 9.00 uur begint
mag je vrijdag al komen.
 
Dus gaan er ook logeerspulletjes
en een handwerkje mee.
 

En beer natuurlijk...
zo gezellig...*Ü*...
 
Misschien kan hij
mij een beetje rustig houden.
 
Ben je nu ook enthousiast geworden
kijk dan even hier (klik)
 
Maureen heeft een
extra workshop gepland.
 
 
Deze twee meiden zijn 
dit weekend ook van de partij...
 
Zullen ze hun eigen logeerbedje meenemen???
 
Fijne zonnige dag
xxx 

dinsdag 24 oktober 2017

Hexagonnetjes...

De eerste rondjes zijn in het weekend
aan elkaar gezet.
 
En telkens komt er een rij bij.
 
 
Het heeft wel wat quilterigs
met die leuke hexagonvorm.
 
De lapjes worden met het haken
van de buitenste rand meteen
aan elkaar vast gezet.

 
En er worden ook telkens braaf
draadjes weggewerkt.
 
Die probeer ik zoveel mogelijk
in de deken te stoppen...
... lekker warm...

 
Voordat de rondjes
gezellig aan elkaar worden gezet
heb ik eerst alles eens uitgelegd.
 
Gewoon... om te kijken
 wat het mooist wordt.

 
De rondjes heb ik daarna
in volgorde gestapeld en
aan elkaar gehaakt.
 
Straks gaat het dekentje
mee op reis.
 
Eigenlijk is het een quiltbee...
maar soms wordt er ook
wel eens aan wat anders gewerkt...
 
...*Ü*... 

maandag 23 oktober 2017

Onder handen...

Laatst vroeg Truus,
een hele trouwe bloglezer,
of ik nog een borduurwerkje
 onder handen heb.
 
 
Die zijn er eigenlijk
een beetje te veel.
 
De afgelopen zomer
is er best veel gestopt...
 
... en al die stoplapjes zijn af.
 
 
Van twee moet ik alleen
de afwerking van de stof nog doen.
 
Ik hoop dat dit jaar nog af te krijgen.
 
Dus dat gaat wel goed...*Ü*...

 
Wat een beetje stil was blijven liggen
is deze lap.
 
Het begon allemaal zo goed!!!
 
De afwerking was bij deze lap
al een hele poos af.
 
Alleen de vakjes
hoefden nog maar een invulling.

 
Maar gaandeweg kwamen er
steeds meer vakjes met een "eigen" invulling.
 
Niet omdat de lap die Simone en Annelies
hebben samengesteld niet mooi zou zijn.
 
Het is een plaatje!!!
 
Maar soms moet je gewoon
 je eigen hart volgen...

 
En als ik eenmaal begin...
tja... dan ben ik niet te stoppen...*Ü*...
 
Zo werden de bovenste twee vakjes
heel braaf weer uitgehaald.
 
Daar komt straks één groot
 ontwerp voor in de plaats.
 
En het blauwe stopje dat je hierboven ziet...
...was eerst rood van kleur...
 
Tja... zo gaat dat soms bij mij...
(bloos)

 
Want toen de onderste helft van mijn lap
steeds meer blauw kreeg
kon de bovenkant natuurlijk
niet achter blijven...
 
...*Ü*...
 
 
Het onderste vakje krijgt
net als de bovenste
een hele eigen invulling.
 
Nog maar een paar vakjes te gaan...

 
En die knoopjes???
 
Dat is een emo-dingetje.
 
Opruimen (lees: dingen wegdoen)
 is niet mijn sterkste kant.
 
Maar vandaag ben ik opnieuw begonnen.
Ons huis groeit namelijk dicht.
 
Die knoopjes komen van een babypakje
wat ik ooit voor onze oudste heb gemaakt.
 
Eindelijk werd er afscheid genomen...
... maar die knoopjes... die mogen blijven...
 
...*Ü*...

vrijdag 20 oktober 2017

Gelukt!!!

Jippie...
het is gelukt!!!
 
De twee rijen met rondjes zijn,
voor zover als het kon,
helemaal afgewerkt.
 
Je denkt misschien...
... is dat zo bijzonder???
 
Nou.... voor mij is dat écht
hééééél bijzonder.
 
 
En dus mag ik weer beginnen
met een nieuwe serie van 24 rondjes.
 
Dat haken...
 dat gaat in een vliegende vaart...*Ü*...
 
Eerst zes rondjes haken van elke kleur.
 
 
Daar komt een tweede toer omheen.
 
Dat doe ik ook weer per zes.
 
De rondjes die je hier linksonder ziet liggen
krijgen nog een groene rand.
 
Ik krijg er al handigheid in.

 
Als de tweede ronde ook klaar is
kan er gestart worden met de laatste ronde.
 
Dat gaat ook weer per zes.

 
Het is fijn om de rondjes
bij elkaar te zoeken die dezelfde
kleur in de laatste ronde krijgen.
 
Het gaat zo als een trein...
... misschien ook omdat het
 zo'n prachtige zonnige dag is? 
 
De rondjes zijn ondertussen allemaal gehaakt
en de helft is ook al weer afgewerkt. 

 
De gehaakte vlaggetjesslinger
mag dit keer ook mee op de foto.
 
Ze is even uit logeren geweest
bij jongste dochter.
 
Maar nu is ze weer terug.
 
Ik wordt helemaal blij
van al die vrolijke kleuren...
 
En dat is maar goed ook...
want voor de komende dagen
is er heel wat minder weer voorspeld.
 
Fijn weekend!!!
 
xxx

woensdag 18 oktober 2017

Doorzetten...

Het dekentje voor Nora
groeit en groeit.
 
De kleine rondjes hebben
er een rand bij gekregen.
 
 
Allemaal vrolijke kleurtjes
die passen bij een klein meisje
die zoveel vrolijkheid brengt.
 
 
Dit zijn de eerste twaalf rondjes
die af zijn. 
 
Bij de volgende rand zie je pas goed
hoe mooi die middelste rand is.
 
Allemaal kleine bloemetjes.

 
Maar bij die twaalf is het niet bij gebleven.
 
Ik kan met de vier kleuren die ik heb
vierentwintig verschillende kleurencombi's maken.
 
Daarvan heb ik nu twee series.

 
Een derde serie kan ik zeker nog maken
met de katoen die over is...
 
... en misschien zelfs nog een vierde...
 
Ik heb nog geen idee hoe groot
het dekentje wordt.

 
Maar nu even niet haken maar
eerst een ander klusje...
... het afwerken van draadjes...
 
Normaal bewaar ik dat
 voor momenten waarop ik wel graag
 mijn handen wil gebruiken
 maar het niet te ingewikkeld moet zijn.
 
Maar nu wil ik het anders aanpakken.
 
Ik wil af van projektjes
die mega lang blijven liggen.

 
Afmaken waar je mee begint
is nu mijn motto.
 
Met het borduren is mij dat
dit jaar goed gelukt.
 
Dus worden er nu braaf draadjes weg gewerkt.
 
Er zijn er drie af van de achtenveertig...
Dus nog heel wat te gaan.

 
Ik ben benieuw of het mij lukt deze bolletjes
en de haaknaald te negeren.
 
Dat zou heel bijzonder zijn.
 
Maar voorlopig hou ik het vol...
...*Ü*...
 
Fijne dag!
 
xxx

dinsdag 17 oktober 2017

Op het water...

Gistermorgen gingen wij al vroeg op pad.
 
Er stond een klusje op de agenda
die wij helemaal niet vervelend vinden.
 
 
Een tochtje over het water
naar de winterstalling.
 
Geen spektakulair gebeuren.
 
Een tochtje van niets...
maar een kleine drie kwartier.

 
Vanuit de haven wordt er altijd
gezamenlijk richting sluis gevaren.
 
Maar onze nostalgische boot
heeft een motor met weinig pk.
 
Daarom vertrekken wij altijd iets eerder
zodat wij ongeveer gelijktijdig met de rest
bij de sluis aankomen.

 
Met het prachtige weer van gisteren
was het echt genieten.
 
Heel rustig tokkelend voeren
wij tegen de stroming van de IJssel op.
 
Onder de spoorbrug door.
 
 
Bij het zien van deze tekst
moest ik als vanzelf lachen.
 
Normaal ben ik niet zo'n fan van grafiti...
... maar deze kan ik wel waarderen...*Ü*...

 
Snel even een selfie met mijn lief...
Al meer dan 37 jaar... 

 
Verder gaat het langs
 deze prachtige oude huizen
aan de kade.
 
Met natuurlijk de Deventer toren.
 
Het was nog lastig plaatjes schieten
met die zon.

 
Ruim voor de rest kwamen wij
bij de sluis aan.
 
Sneller dan gedacht lag
onze boot op zijn plek.
 
Zaterdag moet manlief
om zeven uur weer present zijn.
 
Een mooie afsluiting van een vaarseizoen
waarbij wij maar weinig op de boot
te vinden waren.
 
Dat willen wij volgend jaar anders doen.
 
xxx

zaterdag 14 oktober 2017

Zonnestralen...

En dan zijn we zo een maand verder.
 
De vlaggetjesslinger is al lang af
en heeft vrolijk gewapperd
voor de kleine meid.
 
Het liefst zat ze op de arm
om met haar handje telkens
tegen een vlaggetje te duwen.
 
 
Maar omdat mijn SD-kaart
problemen geeft met de laptop
geen foto's op dit moment.
 
En dat is ook de reden
dat het hier zo stil is.
 
Vanmorgen heb ik heerlijk
in het zonnetje zitten haken
met de restjes van de vlaggetjes.
 
Daar worden eerst hele
kleine rondjes van gehaakt.

 
Mijn katoenvoorraad
 is weer aangevuld.
 
Zodat die kleine rondjes
 kunnen uitgroeien
tot vrolijke bloemetjes
...*Ü*...
 
Mijn nieuw NORA-projektje.
 
Ik ga nog weer even genieten
van de heerlijke zonnestralen...
 
Fijn weekend allemaal!!!
 
XXX