Mijn Groninger lap...

Vandaag maar weer eens

wat schrijven

over mijn Groninger lap.

 

 

Sinds het vorige blogje (klik) is dit lapje,

met een stukje familiegeschiedenis,

weer verder gegroeid...

 

 

Vandaag heb ik het linker

motiefje afgemaakt

en werd er begonnen

aan het mandje... 

 

Door de vakjes (klik) bleef

dit lapje iets meer liggen

dan mij eigenlijk lief is.

 

Maar de rand van mijn

vakjeslap is helemaal af...*Ü*...

 

 

En als een heel klein lief meisje

lekker ligt te slapen kunnen er

fijn wat steekjes worden gemaakt.

 

Voor ik er erg in heb is

het eerste mandje helemaal af.

 

Met heerlijke appeltjes van oranje... 

 

En zo groeit en groeit deze lap.

 

Het duurt niet meer lang...

dan kan ik hier ook

beginnen aan het afwerken.

 

Nog een mandje aan de andere kant

en dan wat persoonlijke dingen toevoegen.

 

Het jaartal ga ik voorzichtig uithalen...

 

 

Daar komt de trouwdatum

van mijn opa en oma.

 

En aan beide kanten van het motiefje

hun initialen.

 

Maar hoe dan verder...

daar ben ik nog niet helemaal uit...

 

Uit ervaring weet ik

 dat dit soort dingen

 soms maar zo ineens komen...

 

xxx

Hellup...

Deze maand gaat het mij niet meer lukken

 om die twee blokken (klik) van mijn

Antique Wedding Sampler

af te krijgen...

 

Ze zijn nog steeds niet eens

helemaal geknipt... ohhh....

 

Maar dat houdt mij niet tegen ...*Ü*...

 

 

Gisteren heb ik eerst maar eens mijn

stofje voor de Broderie Perse

te voorschijn gehaald.

 

Om een beetje in de stemming te komen

knip ik meteen een boeketje uit...

 

én een tweede volgt al snel...*Ü*...

 

 

Zo ga ik het niet appliqueren hoor...

maar het helpt mij om inspiratie te krijgen.

 

Het stofje voor de ondergrond erbij...

ohhh... en nu weet ik weer waarom

die driehoekjes van de rand bleven liggen.

 

Ik heb niet genoeg... snif...

ik kom zeker 55 cm tekort...

 

Maar wat ben ik blij met dit stofje...

Het is van Windham Fabrics en
ontworpen door Julie Hendrickson.
De serie heet History Repeated book I.

 

Zag het een jaar terug in de winkel

en heb toen de laatste fatquaters gekocht.

 

Toch ga ik vandaag 

de eerste driehoeken knippen.

 

De stofjes horen gewoon bij elkaar en

ik wordt er helemaal blij van...*Ü*...

 

Bij de het Marker Handwerken (klik)

 gebruiken wij een gezegde...

 

Als het niet kan zoals het moet,

moet het maar zoals het kan.

 

Misschien lukt het om wat

 restanten aan elkaar te naaien voor de

laatste ontbrekende driehoeken.

 

Wordt het al met al nog antiekeriger

dan ik van te voren had gedacht...*Ü*...

 

Wat mij verbaasd is

hoe de blokken bij elkaar passen.

 

Totaal niet verwacht.

 

Bij elk blok van de AWS

vind ik het een uitdaging

om de stofjes bij elkaar te zoeken.

 

Het is zo buiten mijn comfort zone...*Ü*...



 

Maar tot nu toe

 ben ik meer dan tevreden...

 

Zo... nu eerst verder

met de driehoeken

 en de Broderie Perse!!!

 

xxx

Frutsels en fratsels...

Terwijl er boven een heel

lief klein meisje ligt te slapen

worden er weer wat kruisjes

geborduurd...

 

Mijn eerste twee vakjes zijn af.
 

Dat is te zien op mijn facebook-pagina.

 

 Hier wat foto's van

het borduren van die vakjes.

 

En wat is dat leuk om te doen!!!

 

De rand is nog niet helemaal af...

... daar zit ik nu braaf aan te prikken.

 

Wel is het grootste gedeelte al gedaan.

 

 

Terwijl mijn naaldje op en neer gaat

ben ik aan het bedenken hoe ik

de lap verder ga afwerken.

 

Ik heb verschillende ideetjes.

 

Doordat de rand best wel

"druk" is denk ik aan een

rustige afwerking...

... geen frutsels en fratsels...

 

 

Maar... ergens is er ook iets in mij

dat vindt dat het ook wel eens

helemaal over de top mag.

 

Met juist hééééééél veel

frutsels en fratsels.

 

 

Daar ga ik maar eens heerlijk

op broeden tijdens het borduren

 van de rest van de rand.

 

xxx

Moe maar voldaan...

Zo.... hè, hè....

...ik zit...

 

Moe maar voldaan.

 

 

Vandaag een gezellige dag

gehad met een hele lieve

en dierbare vriendin.

 

Je kent dat vast wel...

 

 

Wij beginnen steevast met koffie

en dit keer ook met wat lekkers erbij...

 

Ondertussen hebben wij zoveel

te delen dat de tijd vliegt...

 

 

De lunch... die duurt bij ons

altijd minstens twee uur.

 

Dan nog even zitten

met een bakje leut erbij...

en dan is het al

weer tijd om afscheid te nemen.

 

 

Vriendinlief even naar

de bushalte gebracht.

 

Thuis voor het eten gezorgd.

Wel makkelijk.

 

 

Pastasaus komt lekker

 uit de vriezer...

Nu hoef ik alleen nog maar

 de pasta te koken.

 

Daarna de afwas en een

 koffiemomentje met manlief.

 

 

Daarna tijd om een

appelplaattaart bakken.

 

Want morgen komt er

hier weer een bups vriendinnetjes.
 

  

 De keuken weer aan kant.

Wasje ophangen.

 

Eindelijk tijd gevonden

om toch nog twee blokken

voor de AWS uit mijn

nieuwe achtergrondstof

te knippen...*Ü*...

 

 

Morgen maar zien of het nog

lukt wat delen van blok vijf

te knippen.

 

Want morgen wil ik

graag weer eens verder

met mijn AWS.

 

 

Ik moet nog flink aan de bak

wil ik weer een

beetje aansluiting vinden

bij de andere meisjes.

 

Maar met een beetje goede wil

moet dat gaan lukken.

 

 

Mijn doel is twee blokken

per maand.

 

Met af en toe een driehoek

van de buitenste rand.

 

 

De vier blokjes

die af zijn liggen naast mij

op tafel.

 

Eigenlijk ben ik nog

wel het meest verwonderd

over het appliceren.

 

 

Nooit verwacht dat mij

dat zou gaan lukken...

 

....én dat ik het ook

nog eens heel leuk

vind om te doen...

 

 

 

Zo meteen maar niet al

te laat naar bed.

 

Dan ben ik morgen fris en fruitig

als de quiltdinnetjes

aan komen waaien...*Ü*...

 

xxx

Ze komen er écht hoor...

Vanmorgen staat er

een tripje naar Zuthpen

op het programma.

 

Daar zijn wij al veel

te lang niet meer geweest.

 

En dan meteen ook

even bij de winkel van

 Petra Prins langs.

 

 

Want voor mijn AWS heb ik

nieuwe achtergrondstofjes nodig.

Hoe lijkt dit bij elkaar???

  

 

Ik ben goed geslaagd...

 

Dank je wel Gerda voor

het meedenken en je advies...

 

 

Omdat ik al wat verschillende

achtergrondjes heb besluit ik

de rest ook wat te mixen.

 

De stof voor de Broderie Perse

en mijn nieuwe achtergrondjes

doen het goed samen.

 

 

De bloemetjesstof en het streepje
 heb ik bij Jookies (klik) gescoord.

 

Al weer bijna een jaar geleden.

 

Het streepje was het aller,
allerlaatste wat er nog was.

Alleen nog in voorgesneden lapjes...

 

Met een beetje goede wil krijg

ik daar net de nodige driehoekjes uit
voor de buiten kant.

 

 

Misschien moet ik hier en daar

wat sjoemelen en lapjes "onzichtbaar"

aan elkaar naaien.

 

En in het allerergste geval

nog een ander stofje toevoegen.

 

Maar dit stofje moest het al vanaf

het begin zijn...

 

Toch vraag ik ook Gerda

nog even om haar advies.

 

Goedgekeurd!!!

 

 

Dit weekend maar weer eens

wat blokjes voorbereiden

en knippen.

 

Want ik loop een beetje achter

bij de meisjes van de bee.

 

Als ik heel even in mijn

luie stoel zit hoor ik

een zware plof in de hal.

 

 

Wat leuk!!!

Mijn verjaardagskadootje...

....om heerlijk in weg te duiken...

 

...met een mok warme chocolademelk...

terwijl er buiten een heerlijk zonnetje schijnt.

 

Ik vermaak mij zo prima...*Ü*...

 

En die blokjes voor de AWS

die komen er écht hoor...

 

xxx

Mijn randje...

Deze week is er best

veel geborduurd...

Omdat het zo heel

erg leuk is om te doen... 

 

Op mijn vorig berichtje (klik)

reageerde Karen (klik).

Zij is benieuwd

 naar het garen dat ik gebruik.

Ik borduur met Aurifil garen

Mako Ne 28/2 in de kleuren

rood 2260

blauw 2725

Ik heb grote klosjes met 750 meter.

 Je kunt ze ook kleiner krijgen. 

Ik maak een

lange smalle band

voor de vakjes...

Het monotone borduurwerk

van het randje verveeld niet...

...integendeel...

...het werkt erg aanstekelijk.

Het randje komt langs

de hele lap.

Af en toe wordt er ook

een vakje geregen.

Bij het borduren zoek ik altijd

naar een manier

om de achterkant

ook gelijkmatig te krijgen.

Bij dit randje borduur ik daarom

het rood in twee gedeeltes.

Ook voor het blauw heb

ik een leuk ritme ontdekt.

Daardoor verveel ik mij niet...*Ü*...

Heerlijk om te zien dat

de rand steeds verder af komt.

Op deze lap is er

plek voor veertig vakjes.

En ook nog ruimte

voor iets persoonlijks...

Maar ook de laatste vakjes

worden geborduurd...

Daar heb ik al een ideetje voor...*Ü*...

Maar nu eerst hier mee verder...

Zijn jullie ook zo benieuwd naar

het tweede vakje???

Ik wel...*Ü*...

Fijn weekend allemaal

xxx

Nu even niet...

Eén keer in de maand

tuf ik met mijn autootje

naar Eibergen. 

 

Vorig jaar heb ik

deze stoplap gemaakt.

 

Naar een voorbeeld van een

oude lap van Joke (klik).

 

Je herkent hem vast wel als je

 op het linkje hierboven klikt...*Ü*...

 

Toen was er nog helemaal geen sprake

van dergelijke plannen.

 

Dat is pas begonnen nadat we een

workshop stoppen hadden gegeven.

 

Sommige van die meisjes

wilden wel meer...

 

Voor mij was het een feestje

om aan deze lap te werken...

  klik en klik.

 

In oktober is de cursus begonnen.

 

Zes keer komen de meisjes bij elkaar

om alle technieken te leren

die in deze lap zijn verwerkt.

 

Het is een gezellige enthousiaste groep.

 

Was ik eerst nog bang dat het

allemaal te eenvoudig zou zijn...

... bleek dat toch echt nergens voor nodig.

 

Het is een lap met genoeg

uitdaging voor iedereen.

 

Ik zou wel weer een nieuwe

stoplap willen beginnen...

 

Want het is erg leuk om te doen...

 

... maar ik heb voor nu

genoeg projektjes onder handen...

 

Hoe is dat bij jullie?

 

xxx



Wat is het koud...

Brrr....

wat is het vanmorgen koud...

 

Eigenlijk moet ik wat

boodschappen doen maar

ik stel het nog even uit...*Ü*...

 

 

Ik ga lekker binnen een blogje schrijven...

 

...over het wintersetje...

... voor kleine Nora Lynn. 

 

 

Gisteren was de kleine meid

weer bij ons...

 

... tijdens haar slaapje ben  ik snel

 wat foto's in de sneeuw gaan maken.

 

Hééééééééél veel foto's...

 

omdat ik dat roze zo lief

vind kleuren bij de sneeuw...

 

De wantjes zien er een

beetje raar uit...

 

Maar ze zijn heerlijk warm

voor kleine babyknuistjes...

 

Het mutsje en het sjaaltje

draagt Nora het meest.

 

De wantjes wat minder...

eigenlijk alleen als we gaan wandelen...*Ü*...

 

De muts heeft

kleine kwastjes gekregen...

 

... flapjes...

voor warme oortjes...

 

én als kers op de taart

een pompoentje...

 

De sjaal...

lekker "stoer" met de kabels... 

 

 

Oh... die kwastjes...

ze blijven leuk...*Ü*...

 

Nog een laatste foto van

het hele wintersetje...

 

Ik kijk nu al weer uit naar

volgend jaar winter...

 

xxx