Ik kan niet wachten...

Dit weekend staat er

een heel leuk uitje op de agenda.

 

Ik kijk er al weken naar uit!

 

Een workshop (klik) poppen maken...

verzorgd door Maureen van Poppenliefde (klik).

 

 

Ik heb haar blog volgens mij

 dit voorjaar ontdekt.

 

Kort daarop zag ik

dat zij een workshop had gepland.

 

Ik heb mij snel aangemeld maar moest toen

nog wel even geduld hebben.

 

 

Dit is toch superleuk?!!!

 

De pop die wij gaan maken wordt 38 cm.

 

Mijn pop krijgt trouwens blonde lokken.

De haartjes zijn al uitgezocht

 en liggen straks

 op locatie op mij te wachten.

 

 

Vanmiddag begin ik alvast

met het bij elkaar leggen

van alles wat mee mag.

 

Wat naalden, een schaar, mijn haaknaald

en wat vulattributen die ik

bij het beren maken wel eens heb gebruikt.

 

Je weet maar nooit...

 

 

Helemaal verliefd ben ik

 op deze kleine popjes

die Maureen maakt.

 

Ik vind ze zo aandoenlijk.

 

Misschien komt het er nog eens van

zo'n klein popje te maken...

... dat zou ik helemaal super vinden. 

 

 

Dit filmpje heb ik al wel

...tig keer bekeken.

 

Over kleine Amelia...

 

 

En dan al die lieve, leuke kleertjes

die Maureen voor haar creaties maakt.

 

Dat zal nog wel een dingetje zijn...

maar ook een uitdaging...*Ü*...

 

In mijn hoofd zijn er al

hele garderobes samengesteld.

 

 

Als ik niet op pas ben ik al hyper

 voor het weekend is begonnen.

 

En dat kan ik de andere

 dames niet aandoen.

 

Want weet je wat zo leuk

 én bijzonder is???

 

We blijven op locatie overnachten.

 

Omdat de workshop zaterdag al om 9.00 uur begint

mag je vrijdag al komen.

 

Dus gaan er ook logeerspulletjes

en een handwerkje mee.

 

En beer natuurlijk...

zo gezellig...*Ü*...

 

Misschien kan hij

mij een beetje rustig houden.

 

Ben je nu ook enthousiast geworden

kijk dan even hier (klik)

 

Maureen heeft een

extra workshop gepland.

 

 

Deze twee meiden zijn 

dit weekend ook van de partij...

 

Zullen ze hun eigen logeerbedje meenemen???

 

Fijne zonnige dag

xxx 

Hexagonnetjes...

De eerste rondjes zijn in het weekend

aan elkaar gezet.

 

En telkens komt er een rij bij.

 

 

Het heeft wel wat quilterigs

met die leuke hexagonvorm.

 

De lapjes worden met het haken

van de buitenste rand meteen

aan elkaar vast gezet.

 

En er worden ook telkens braaf

draadjes weggewerkt.

 

Die probeer ik zoveel mogelijk

in de deken te stoppen...

... lekker warm...

 

Voordat de rondjes

gezellig aan elkaar worden gezet

heb ik eerst alles eens uitgelegd.

 

Gewoon... om te kijken

 wat het mooist wordt.

 

De rondjes heb ik daarna

in volgorde gestapeld en

aan elkaar gehaakt.

 

Straks gaat het dekentje

mee op reis.

 

Eigenlijk is het een quiltbee...

maar soms wordt er ook

wel eens aan wat anders gewerkt...

 

...*Ü*... 

Onder handen...

Laatst vroeg Truus,

een hele trouwe bloglezer,

of ik nog een borduurwerkje

 onder handen heb.

 

 

Die zijn er eigenlijk

een beetje te veel.

 

De afgelopen zomer

is er best veel gestopt...

 

... en al die stoplapjes zijn af.

 

 

Van twee moet ik alleen

de afwerking van de stof nog doen.

 

Ik hoop dat dit jaar nog af te krijgen.

 

Dus dat gaat wel goed...*Ü*...

 

Wat een beetje stil was blijven liggen

is deze lap.

 

Het begon allemaal zo goed!!!

 

De afwerking was bij deze lap

al een hele poos af.

 

Alleen de vakjes

hoefden nog maar een invulling.

 

Maar gaandeweg kwamen er

steeds meer vakjes met een "eigen" invulling.

 

Niet omdat de lap die Simone en Annelies

hebben samengesteld niet mooi zou zijn.

 

Het is een plaatje!!!

 

Maar soms moet je gewoon

 je eigen hart volgen...

 

En als ik eenmaal begin...

tja... dan ben ik niet te stoppen...*Ü*...

 

Zo werden de bovenste twee vakjes

heel braaf weer uitgehaald.

 

Daar komt straks één groot

 ontwerp voor in de plaats.

 

En het blauwe stopje dat je hierboven ziet...

...was eerst rood van kleur...

 

Tja... zo gaat dat soms bij mij...

(bloos)

 

Want toen de onderste helft van mijn lap

steeds meer blauw kreeg

kon de bovenkant natuurlijk

niet achter blijven...

 

...*Ü*...

 

 

Het onderste vakje krijgt

net als de bovenste

een hele eigen invulling.

 

Nog maar een paar vakjes te gaan...

 

En die knoopjes???

 

Dat is een emo-dingetje.

 

Opruimen (lees: dingen wegdoen)

 is niet mijn sterkste kant.

 

Maar vandaag ben ik opnieuw begonnen.

Ons huis groeit namelijk dicht.

 

Die knoopjes komen van een babypakje

wat ik ooit voor onze oudste heb gemaakt.

 

Eindelijk werd er afscheid genomen...

... maar die knoopjes... die mogen blijven...

 

...*Ü*...

Gelukt!!!

Jippie...

het is gelukt!!!

 

De twee rijen met rondjes zijn,

voor zover als het kon,

helemaal afgewerkt.

 

Je denkt misschien...

... is dat zo bijzonder???

 

Nou.... voor mij is dat écht

hééééél bijzonder.

 

 

En dus mag ik weer beginnen

met een nieuwe serie van 24 rondjes.

 

Dat haken...

 dat gaat in een vliegende vaart...*Ü*...

 

Eerst zes rondjes haken van elke kleur.

 

 

Daar komt een tweede toer omheen.

 

Dat doe ik ook weer per zes.

 

De rondjes die je hier linksonder ziet liggen

krijgen nog een groene rand.

 

Ik krijg er al handigheid in.

 

Als de tweede ronde ook klaar is

kan er gestart worden met de laatste ronde.

 

Dat gaat ook weer per zes.

 

Het is fijn om de rondjes

bij elkaar te zoeken die dezelfde

kleur in de laatste ronde krijgen.

 

Het gaat zo als een trein...

... misschien ook omdat het

 zo'n prachtige zonnige dag is? 

 

De rondjes zijn ondertussen allemaal gehaakt

en de helft is ook al weer afgewerkt. 

 

De gehaakte vlaggetjesslinger

mag dit keer ook mee op de foto.

 

Ze is even uit logeren geweest

bij jongste dochter.

 

Maar nu is ze weer terug.

 

Ik wordt helemaal blij

van al die vrolijke kleuren...

 

En dat is maar goed ook...

want voor de komende dagen

is er heel wat minder weer voorspeld.

 

Fijn weekend!!!

 

xxx

Doorzetten...

Het dekentje voor Nora

groeit en groeit.

 

De kleine rondjes hebben

er een rand bij gekregen.

 

 

Allemaal vrolijke kleurtjes

die passen bij een klein meisje

die zoveel vrolijkheid brengt.

 

 

Dit zijn de eerste twaalf rondjes

die af zijn. 

 

Bij de volgende rand zie je pas goed

hoe mooi die middelste rand is.

 

Allemaal kleine bloemetjes.

 

Maar bij die twaalf is het niet bij gebleven.

 

Ik kan met de vier kleuren die ik heb

vierentwintig verschillende kleurencombi's maken.

 

Daarvan heb ik nu twee series.

 

Een derde serie kan ik zeker nog maken

met de katoen die over is...

 

... en misschien zelfs nog een vierde...

 

Ik heb nog geen idee hoe groot

het dekentje wordt.

 

Maar nu even niet haken maar

eerst een ander klusje...

... het afwerken van draadjes...

 

Normaal bewaar ik dat

 voor momenten waarop ik wel graag

 mijn handen wil gebruiken

 maar het niet te ingewikkeld moet zijn.

 

Maar nu wil ik het anders aanpakken.

 

Ik wil af van projektjes

die mega lang blijven liggen.

 

Afmaken waar je mee begint

is nu mijn motto.

 

Met het borduren is mij dat

dit jaar goed gelukt.

 

Dus worden er nu braaf draadjes weg gewerkt.

 

Er zijn er drie af van de achtenveertig...

Dus nog heel wat te gaan.

 

Ik ben benieuw of het mij lukt deze bolletjes

en de haaknaald te negeren.

 

Dat zou heel bijzonder zijn.

 

Maar voorlopig hou ik het vol...

...*Ü*...

 

Fijne dag!

 

xxx

Op het water...

Gistermorgen gingen wij al vroeg op pad.

 

Er stond een klusje op de agenda

die wij helemaal niet vervelend vinden.

 

 

Een tochtje over het water

naar de winterstalling.

 

Geen spektakulair gebeuren.

 

Een tochtje van niets...

maar een kleine drie kwartier.

 

Vanuit de haven wordt er altijd

gezamenlijk richting sluis gevaren.

 

Maar onze nostalgische boot

heeft een motor met weinig pk.

 

Daarom vertrekken wij altijd iets eerder

zodat wij ongeveer gelijktijdig met de rest

bij de sluis aankomen.

 

Met het prachtige weer van gisteren

was het echt genieten.

 

Heel rustig tokkelend voeren

wij tegen de stroming van de IJssel op.

 

Onder de spoorbrug door.

 

 

Bij het zien van deze tekst

moest ik als vanzelf lachen.

 

Normaal ben ik niet zo'n fan van grafiti...

... maar deze kan ik wel waarderen...*Ü*...

 

Snel even een selfie met mijn lief...

Al meer dan 37 jaar... 

 

Verder gaat het langs

 deze prachtige oude huizen

aan de kade.

 

Met natuurlijk de Deventer toren.

 

Het was nog lastig plaatjes schieten

met die zon.

 

Ruim voor de rest kwamen wij

bij de sluis aan.

 

Sneller dan gedacht lag

onze boot op zijn plek.

 

Zaterdag moet manlief

om zeven uur weer present zijn.

 

Een mooie afsluiting van een vaarseizoen

waarbij wij maar weinig op de boot

te vinden waren.

 

Dat willen wij volgend jaar anders doen.

 

xxx

Zonnestralen...

En dan zijn we zo een maand verder.

 

De vlaggetjesslinger is al lang af

en heeft vrolijk gewapperd

voor de kleine meid.

 

Het liefst zat ze op de arm

om met haar handje telkens

tegen een vlaggetje te duwen.

 

 

Maar omdat mijn SD-kaart

problemen geeft met de laptop

geen foto's op dit moment.

 

En dat is ook de reden

dat het hier zo stil is.

 

Vanmorgen heb ik heerlijk

in het zonnetje zitten haken

met de restjes van de vlaggetjes.

 

Daar worden eerst hele

kleine rondjes van gehaakt.

 

Mijn katoenvoorraad

 is weer aangevuld.

 

Zodat die kleine rondjes

 kunnen uitgroeien

tot vrolijke bloemetjes

...*Ü*...

 

Mijn nieuw NORA-projektje.

 

Ik ga nog weer even genieten

van de heerlijke zonnestralen...

 

Fijn weekend allemaal!!!

 

XXX