's Middags stond een ritje naar het militair vliegveld Eindhoven op het programma. Onze oudste dochter zouden we na drie maanden weerzien. Even dreigde er een kink in de kabel te komen. Het marineschip waar zij op dient was gestrand in Kreta en de vliegticket was gekocht voor vertrek vanuit Spanje.
Maar er was een lichtpuntje. De jongens en meiden die in Afghanistan gediend hebben maakten een tussenstop op Kreta. Daar zijn ze dan een paar dagen en vliegen vervolgens door naar Nederland. Het marinepersoneel kreeg de kans om met dit militaire transport mee te vliegen. Hierdoor was ze zelfs een dag eerder thuis dan gepland. Super.
Best wel bijzonder om de thuiskomst mee te maken van al die mensen die in Afganistan hebben gediend.
Maar... ondertussen hadden we Annemarie nog steeds niet gezien. Als laatste kwam ze naar buiten. Heerlijk om haar weer te zien.
En vandaag... vieren we haar verjaardag. Het is al weer 23 jaar geleden dat wij met haar komst de titel papa en mama kregen. Voor ons heel bijzonder. Onze oudste...
Hoi lieve mam,
BeantwoordenVerwijderenMooi geschreven, en ook dat laatste stukje ;)
Oh en wat heb je je blog mooi gemaakt! How did you do it?
Tot donderdag en ik laat wel nog even weten of ik de opa's en oma's heb kunnen bereiken en of ze mee eten. Bas en ik sowieso
Dikke kus, de jongste =D