Een proeflapje...

Zaterdag was het hier al vroeg dag...

De boot lag bij de winterstalling en
zou op de kant komen te liggen.

Een werkje voor manlief.
Altijd weer een hele gebeurtenis.
 

Voor mij een hele andere uitdaging.

Als tiener wel eens de patentsteek gebreid...
maar daarna nooit meer...

Tot ik hem vorig jaar voor het eerst zag
in een uitvoering met twee kleuren wol...
... op de breidagen in Zwolle.

  

Dit wilde ik ook...

Nu was het eindelijk zover!

De eerste poging.

 

Kaarsjes aan... (het was nog vroeg...*Ü*)

...bolletjes en naalden erbij...

...en natuurlijk een heerlijk bakje koffie...

 

En ja hoor... na een poosje...

lees een paar uur...*Ü*...

kwam er toch echt wel resultaat!

  

Na nog weer wat uurtjes breien

is er een proeflapje af.

 

De patentsteek in twee kleuren gebreid...

Aan deze kant is het kontrast goed te zien...
 

 

Aan de achterkant is het kontrast wat minder...

maar het patroon loopt goed door.

 

Ondanks dat elke toer eigenlijk

twee keer wordt gebreid

is het wel een

heel soepel breiwerkje geworden.

Binnenkort nog maar eens

wat proeflapjes breien

en oefenen met de verschillende

manieren van opzetten

en afkanten...*Ü*...

 

Fijne dag allemaal!!!

Koekebakker...*Ü*...

Weet je nog???

 

 Deze koekjes... van de babyshower???

 

Wat lijkt dat al weer een eeuwigheid geleden!!!

 

Maar het is toch nog geen drie maanden terug,

dat we de jonge aanstaande mama

 heerlijk hebben kunnen verwennen.

 

 

Ohh.... wie heeft er stiekem een

koekje opgesnoept???

 

Lekker is-ie hè?!

 

Tijdens het versieren van de koekjes

 heb ik heel veel foto's gemaakt.

 

Maar die heb ik hier nog niet laten zien.

Zonde van al die prachtige plaatjes...*Ü*...

Het bakken sla ik nu even over...

dat kun je hier terug lezen.

 

 

De koekjes moeten goed afgekoeld zijn

als je ze wilt gaan versieren

met opgeklopt eiwit en poedersuiker,

 ook wel icing genoemd.

 

Ik doe er altijd wat citroensap door

om het zoete wat af te zwakken.

 

Hierdoor krijgt het een frisse smaak.

 

Als de icing is gemaakt verdeel

 ik het om de verschillende kleurtjes te maken.

 

Bij het kleuren van de icing

 is het goed om te weten dat icing,

 naarmate het langer staat

altijd donkerder van kleur wordt.

 

Wil je het de volgende dag pas gaan gebruiken,

 maak de kleur dan altijd wat lichter

 dan je uiteindelijk wilt bereiken.

 

 

Ik maak altijd eerst de buitenste rand

met een klein spuitzakje.

 

Daarna heb gebruik ik knijpflesjes

 met een wat grotere tuit

 om het vlak te vullen.

 

Mijn icing was niet helemaal goed van struktuur

en daardoor was het wat lastiger om te verwerken.

 

Omdat ik al zoveel icing had klaargemaakt

 toch maar verder gegaan.

 

En ben uiteindelijk nog heel blij met het resultaat. 

 

De rompertjes... kinderwagen...

flesjes... hobbelpaard...

 

Telkens werd het meer af...*Ü*...

 

Eigenlijk zonder plan begonnen

en telkens wat verder "ingekleurd".

 

De witte struktuur bij de kinderwagen

was een probeersel.

 

Ben heel blij met het effekt.

 

 

Licht mintgroen...

 de lievelingskleur van de as mama...

 

Maar ook rose...omdat er

een meisje werd verwacht.

 

En wat voor een lief meisje

 ...*Ü*...

 

Na het versieren van de koekjes moet de

icing goed uitharden.

 

De grootste kunst is om, tijdens het drogen,

 niet even te willen voelen of het al droog is.

 

Wil je dit toch?

Doe het dan bij een koekje

waar je wat minder tevreden over bent.

 

Kun je het daarna heerlijk opsnoepen...

 

 

Omdat ik zoveel koekjesdeeg had werden er ook

nog wat andere koekjes gemaakt.

 

Deze hartjes kun je aan een draadje ophangen...

Was een probeerseltje en goed gelukt...*Ü*...  

 

Deze koekjes waren al heel snel op.

 

Binnenkort maar weer eens

nieuwe koekjes bakken.

 

Zo leuk om te doen!!!

Kraamkadootjes....

Ik ben niet de enige

 die Nora Lynn

 een lief klein wondertje vindt.

Dank jullie wel voor jullie lieve reacties.

 We genieten heel erg

van ons kleine meisje...*Ü*...

 

 

De voorpret begon al met 

het uitzoeken van leuke kadootjes

voor de aanstaande ouders...

 

De jonge mama wilde wel hééééél graag

een gebreid dekentje mét kabels.

 

Nu dat heeft ze geweten... *Ü*...

 

 

Het leuke rasterpatroontje is
 ook van kabeltjes gemaakt...

maar dan net even anders gebreid...

 

Voor ik er erg in had was

de klus geklaard.

 

Het netjes... vooral dat netjes... vastzetten

van de binnenstof had meer voeten in aarde.

 

Maar ook dat is uiteindelijk goed gelukt...*Ü*...

 

 

Daarna kon ik aan de slag

met mijn nieuwe naaimachine.

 

Er werden lieve stofjes uitgezocht

 in de opgegeven kleur.

 

 

Een handdoek van de W*br*

in vieren gedeeld...

 

Er werden stofjes van dezelfde afmeting geknipt.

 

 

Daarna alles aan elkaar genaaid en vervolgens

nog een keertje doorgestikt.

 

Wat een heel leuk werkje om te doen. 

 

Dit onthou ik voor toekomstige kraamkadootjes...*Ü*...

 

Dit boxkleed was ook een leuke uitdaging,

dat kwam vooral door

 het gebruik van de naaimachine...

 

Eigenlijk patch ik altijd met de hand.

Dat is een betere combi...*Ü*...

 

En ik had het mijzelf ook niet gemakkelijke gemaakt.

 

Een ruitjes stof voor de achterkant en dan ook

nog met een omslagje de afwerkbies

 hier mee willen maken.

 

Er zijn heel wat naadjes uitgehaald en opnieuw gestikt.

 

En uiteindelijk is het helemaal

goed gekomen.

 

Het boxkleed is al lang af...

maar blijkbaar heb ik zelf geen foto

 van het eindresultaat gemaakt,

of ik kan het zo snel niet vinden...

 

Wie mijn facebookpagina

volgt herkent deze stofjes vast.

 

Ik gebruik ze ook in een babyquiltje.

 

Tja.. dat krijg je met oma's die veels te

enthousiast stofjes inslaan...*Ü*...

 

Over het quiltje vertel ik de volgende keer.

 

Fijne dag allemaal...

Lief en zo klein...

Dat was een langere blogpauze

dan gepland... bloos...

 

Maar... ik ben er weer...

met een hele nieuwe, mooie eretitel...

 

G*R*O*O*T*M*O*E*D*E*R

 

Want dit woordje...

 geeft precies weer

hoe ik mij voel.

 

 

Nu bijna 3,5 week geleden

 is NORA LYNN geboren.

 

Een heel lief klein mooi meisje...

een zonnestraaltje in onze familie.

 

Het zal nog wel even duren

 voor dit lief klein mensenkind

 mij "oma" gaat noemen.

 

Maar oma voel ik mij...

rijk en gezegend...*Ü*.