Nora's quilt...

Gisteren had ik mijn eerste officiële omadag...

...wat is dat genieten.

 

De wereld herontdekken

door de ogen van Nora.

 

Alles is nieuw en bijzonder.

 

De lamp boven ons bed.

Het behang bij het aankleedkussen.

De pannen op het gasstel.

En zo kan ik wel doorgaan...*Ü*...

  

Soms is iets ook best wel spannend.

 

Zoals naar bed gaan.

Een vreemd bed en dit keer niet

het dekentje van thuis mee.
 

 

Een heel zielig trillend lipje

en ook wat traantjes...

 

Ik knuffel de kleine meid

en vertel haar dat ze niet bang hoeft te zijn.

 

Er wordt een liedje gezongen.

Een kusje en een aai
 over haar bolletje horen er ook bij...

 

Ik blijf nog wat tegen haar praten

terwijl ik haar kleertjes netjes leg.

 

Daarna naar opa's kamer.

Wat rommelen met tijdschriften.

 

Het geritsel van omslaande bladzijden werkt.

Het blijft stil....Nora slaapt...*Ü*...

 

Dan kan ik mooi weer

 verder met haar quilt...

 

De laatste blokjes zijn maandag

in elkaar gezet.

 

 

Vandaag ligt de quilt-in-wording
weer binnen handbereik.

Elke keer groeit de quilt
 een stukje verder.

Er komt ook een sashing aan de buitenkant.
Dat is vooral meters maken...*Ü*...

Maar ik geniet van elk steekje.

xxx