Fries Witwerk II...

Misschien denk je...

al weer een berichtje?

Maar er is ook zoveel om hier te laten zien...

en ondertussen blijf ik natuurlijk niet stil zitten... *Ü*.

Misschien kan ik het trouwens 

beter blauwwerk noemen.

Maar witwerk is voor mij meer

 een aanduiding voor een bepaalde techniek.

Alle randen van  deze lap zijn leuk om te borduren.

Er was er niet één waarvan ik dacht

... nee hè...

Maar deze laatste twee waren toch écht wel

de kersen op de taart.

Mooie brede randen.

Om het handwerk zou je bijna weer

naar de klederdracht terug verlangen.

Maar dan echt alleen om het handwerk hoor

... *Ü*...

Het borduren aan deze lap ging bijna vanzelf.

Je pakt het eigenlijk zo op.

Soms maar even een paar sterretjes...

... dan weer een wat ingewikkelder patroon...

Het ritme en de regelmaat

is denk ik wat mij zo aantrekt.

Ik zou zo de hele lap weer opnieuw kunnen borduren.

In twee randen zit wat sneewerk...

de invulling daarvan heb ik tot het allerlaatst bewaard.

Ik heb zelfs nog ergens een Markerlap liggen

waar het sneewerk nog van gedaan moet worden.

Gevalletje koudwatervrees...

... maar ik heb ontdekt dat dat

vooral te maken heeft met je mindset.

Het lapje groeide snel...

en beetje bij beetje kwamen er randen af.

En met het borduren van de randen...

kreeg ik steeds meer het idee 

om deze lange lap in tweeen te delen.

Bij deze foto kun je zien 

dat ik bovenin nog wel met een nieuwe rand ben begonnen.

Maar die paar steken zijn alweer uitgehaald.

Dit wordt de lengte van mijn lap.

Lang genoeg om veel verschillende randen te laten zien...

... maar niet té lang om de aandacht te laten verflauwen.

(wordt vervolgd)