Ik voel mij gezegend...

Gistermiddag waren we

 bij onze jongste

en haar gezin...

Zij hebben een traditie

met pakjes

onder de boom.

Al die pakjes...

dat is lastig wanneer je zes bent

en je moet wachten...

niet alleen op opa en oma...

maar ook op je broertje...

die nog slaapt.

Het uitpakken was 

voor de kinderen een feest.

Tijs kreeg oa een kappersset

... en wij kregen allemaal 

een knipbeurt...

Het meest onder de indruk 

was hij van zijn knipwerk

bij opa.

Opa heeft een 

 kaal plekje op zijn hoofd...

en Tijs is ervan overtuigd

dat dit door zijn knipkunsten komt...

... *Ü*...

Nora kreeg oa 

een prachtig poppenhuis...

... wat was ze blij!

Manlief en ik genoten

van al het het kinder-

en grote mensen gepraat.

Fijn wanneer het een ongedwongen

en ontspannen samenzijn is.

Dit zijn ook dagen

 waarop het gemis van geliefden

extra kan binnen komen.

Wanneer jou dat overkomt

dan hoop ik dat er mensen om je heen zijn

waar je het verdriet en gemis mee kunt delen...

een luisterend oor.

Een paar weken terug mochten Tijs en Nora

een eigen kerstbal uitzoeken.

Nog een traditie die elk jaar terugkomt.

Tijs is gek op autootjes...

dus werd het deze brandweerwagen.

Nora is dol op rose

en zachte structuren...

... dus werd het deze fluffy rose bal.

We hebben 's avonds heerlijk samen gegeten...

en nadat de kids naar bed waren gebracht

en na het koffiedrinken

hebben we nog wat spelletjes gedaan.

Het was bijna middernacht

toen ik mijn bed inrolde...

... mooie herinneringen

hebben we samen gemaakt.

Ik voel mij gezegend...

XXX