Nog meer...

Er stonden nog meer plaatjes

in het tijdschriftje.

Het is uit zo'n andere tijd

dan wij nu leven.

Niet beter...

... want er was veel armoe.

Maar je wist wie je buren waren...

...en kinderen konden 

nog gewoon op straat

met elkaar spelen.

Ik woon in een vinexwijk...

maar hier spelen nog amper

kinderen op straat.

Ook niet op de woensdagen 

of in de weekenden.

En wanneer ik met mijn kleinzoon 

bij hen in de wijk een rondje wandel

... kom ik eigenlijk alleen

 mensen met honden tegen. 

Tijs vindt dat geweldig...

hij is een grote dierenvriend.

Zo'n trui

zou hem vast leuk staan.

Misschien dat ik deze winter

 eens een trui voor hem ga breien.

Dat wordt wel een modernere...

en pas ná goedkeuring van mijn dochter

...*Ü*...

Kijk nou... dit gehaakte jurkje

 ... met bloemen...

Die staat ook op mijn lijstje

om zelf te maken.

De beste vriendin van mijn moeder 

breide heel veel jurkjes

voor haar meiden.

Wanneer ze bij elkaar op de koffie kwamen

had tante Vera altijd wel 

een breiwerkje onder handen.

Mijn moeder ook wel... 

maar toch minder.

Ik weet nog dat ik

 op één van die breiontmoetingen

breipennen in mijn handen kreeg 

omdat ik het zó graag ook wilde leren.

Volgens mij  zaten er

tien steken op de naald...

... genoeg voor een poppensjaaltje.

Daar begon mijn breiavontuur.

Het zijn mooie en kostbare herinneringen.

XXX