Ik ben er nog hoor...

 Maar van bloggen 

kwam gewoon niet veel.

Beter gezegd

.... niets...

... bloos...

Soms vind ik het fijn

in mijn eigen bubbel te zijn.

Wat bezinning en rust.

Wat je hier wel veel hoorde

was het gerikketik van breipennen.

Eerst van de zomer al het witte vestje.

Na het witte vestje 

kwamen er nog twee vesten bij.

Dat kun je hier (klik) allemaal lezen.

En in oktober was daar ineens 

de MKAL

GO GO DYNAMO.

Ik zag de eerste breisels en was verkocht.

I

De kleuren mocht je zelf kiezen.

De tip was om voor een groot contrast te gaan.

Ik koos voor donkerblauw en cremewit.

Je begint met halve cirkels.

Die brei je 

met een soort van driehoeken

 aan elkaar.

Voor de bobbeltjesrand 

kwam er rood bij.

De bobbeltjesrand wissel je af met brioche.

Ik wilde graag een vrolijke noot toevoegen...

het werd een knalroze kleur.

Niet echt iets voor mij

maar ik werd er wel blij van

... *Ü*...

Ik weet niet zo goed 

of brioche hetzelfde is als de patentsteek.

Het geeft in ieder geval een leuk effekt.

Daarna brei je een schulprand.

Omdat ik met mijn kleurgebruik wat afwijk 

van wat wordt geadviseerd

heb ik een randje wit en donkerblauw extra gedaan.

De extra steken heb ik daarna weer weggewerkt

  bij de schulprand.

Na een badje met gewone shampoo

ligt ze hier te drogen.

Wat heb ik hier een plezier van gehad.

Het breien op zich ...

... de voortgang van anderen volgen...

... het vol verwachting wachten op het nieuwste deel...

... elke keer weer een leuke aanvulling.

Hoe krijgt iemand zoiets verzonnen?

Dank je wel Stephen West

voor zoveel breiplezier.

XXX