Kinderpoppen van klei...

Het is al weer jaren geleden dat ik deze kinderpoppen van klei heb gemaakt.Het was liefde op het eerste gezicht. Ik stond op een hobbybeurs waar ook een kraam was met de kinderpoppen van Didy Jacobsen en een vriendin van haar (ik kan even niet op haar naam komen). Volgens mij was ik meer voor die kraam te vinden dan achter die van mijzelf...

Oh wat wilde ik graag een cursus bij haar volgen. Maar jammer genoeg zaten de cursussen vol en was er een wachtlijst. En toen kwam er een telefoontje. Er was iemand uitgevallen. Omdat ik zo enthousiast was geweest gunde Didy mij het vrijgekomen plekje. En wat heb ik genoten. Van de cursus. Van het gezellige huis van Didy. Van de poppen die overal in de kamer te bewonderen waren. En natuurlijk van Didy zelf.


Dit was mijn eerste pop. Daarna zijn er nog een paar gemaakt. Wel hetzelfde, maar net even anders. Elke poppenmaakster heeft toch haar eigen handtekening.

Ik heb zelf nog overwogen om poppen voor de verkoop te maken. Heb ook één keer op een beurs in Maastricht gestaan met mijn eigengemaakte verzameling. Maar... afstand doen van mijn poppen... daar ben ik niet goed in. Het was heerlijk om complimentjes te krijgen over mijn kraam en de poppen. Maar toen er echt een pop gekocht zou worden...

De schrik sloeg me om het hart. Waarschijnlijk was het van mijn gezicht af te lezen. Want de dame in kwestie vroeg meteen wat er aan de hand was. Een wonderlijke situatie. We hebben de tijd genomen om elkaar wat beter te leren kennen. De pop werd verkocht. Adressen uitgewisseld. Als ik met een weekje spijt kreeg moest ik het eerlijk zeggen. Dan kwam de pop gewoon weer terug. Mijn verstand zei, het is maar een pop. Maar mijn hart... Na een paar dagen was het goed. Ik heb nog foto's gekregen van de pop met een hele lieve brief. 'k Zal de foto's nog eens opzoeken.

Maar een poppenbeurs hoeft voor mij niet meer.

Didy is nu al weer jaren een beroemdheid in de internationale poppenwereld met haar babypoppen. Haar ontwerpen worden door een grote duitse poppenfabrikant verwerkt tot oplages voor de echte verzamelaars over heel de wereld. En Didy... blijft gewoon Didy.

Er kwam een keer iemand bij haar langs voor een reportage. De journalist wilde natuurlijk ook graag haar atelier zien en vroeg waar die was. Tot haar grote verbazing trok Didy de kamerkastdeur open. Dat was heel haar hele atelier. De journalist wist niet helemaal wat ze ervan moest denken. En Didy had volgens mij stiekem schik...

Heel af en toe ontmoet ik haar soms onverwachts ergens in het land. Ik ben nog steeds blij dat ik de cursus toen bij haar heb mogen volgen.