QIPD (deel 2)....

Tussen alle gezelligheid door is er

natuurlijk ook een heel lief

teckelmeisje die zich helemaal

niets van de regen aan trekt

en gewoon naar buiten moet.

En ik ging met plezier mee!

Zo grappig, ik zag stiekem toch een beetje
op tegen mijn kennismaking met Margootje...

Maar Margootje weet precies hoe ze

mij om haar pootje moet wikkelen...

 Met haar lieve oogjes...

Maar mijn hart smolt helemaal toen ik een lief

klein zacht warm hondepootje boven

op mijn voet voelde...

 

Liefde op het eerste gezicht...*Ü*...

Weet je wat nu zo jammer is...

mijn cameraatje heeft soms kuren...

en bijna alle fotootjes van Margootje

zijn mislukt....snif...
 

 

Maar gelukkig, de foto's van de prachtige quilts

zijn allemaal wel gelukt!!!

 

Deze blijft mooi én bijzonder!

 

 

Of deze, met een voor mij,

verrassende rand...*Ü*...

 

Misschien zelf aan de slag met

ontwerpen voor ons eerste kleinkind...

 

Bij het zien van deze quilt krijg ik wel kriebels...

 

 

Kijk... dit is toch bijzonder!

 

Ingrid die als één van de eerste,

quilts maakte naar een ontwerp van Susan Smith.

 

 

Dit vind ik ook zo'n lief blok!

 

Dat is altijd het leuke van zo'n dag...

Je hoofd raakt vol met allemaal

ideeen en wimmetjes...

 

Wil Ik Maken...*Ü*... 

 

 

Kijk boerinnetje Billings...

 

Zo mooi en lekker fris!!!

 

Deze kennen we natuurlijk 

 ook allemaal.

 

Met allemaal prachtige diamantjes

...*Ü*...

 

 

Of deze... die je gewoon een keer

moet hebben vastgehouden...

omdat het zo heerlijk zacht aan voelt...

maar je wel spierballen nodig hebt...

wat een gewicht!!!

 

Dat doet mij denken aan die zware

deken bij mijn oma op bed.

 

Kijk eens... wat een leuke servetten?!
Die lagen er bij de lunch.

 

Er was zo veel, en zo lekker, dat ik
het avondeten  maar heb overgeslagen...

...*Ü*...

En dit exemplaar vond ik

in de servieskast in de keuken...

Oh... en kijk... er ligt ook nog een
heel klein teckeltje voor...*Ü*...

 

Waar ik ook dit lieve setje spotte...

Zo'n lief vintage borduurwerkje...

Je zou het zo willen borduren...*Ü*...



Kijk... deze lieverd zat gezellig
de hele dag naast mij op de bank.

Tussen alle bedrijven door heerlijk
samen geklets over het (bijna) oma zijn...



En dan die lieve Ingrid,
die eigenlijk helemaal niet graag
 op de foto gaat...*Ü*...

In haar eigenste hoekje!!!
Ik denk dat ze daar nu ook heerlijk zit
te prikken aan wat lapjes...

Ohhh... wat zou ik toch graag even
 om het hoekje kijken...*Ü*...
 

 

Natuurlijk was de dag veel te snel voorbij.

Bepakt en bezakt gingen we weer naar huis.

Met allemaal leuke, dierbare en lekkere herinneringen
aan een bijzondere dag...

Die chocolaatjes... die zijn al lang op...*Ü*...
En lekker dat ze waren!!!
 

Van het plantje worden nieuwe stekjes gemaakt.

Op de terugweg waren er wat takjes afgebroken.
Nu maar kijken of ik net zulke
 groene vingers als Joke heb.

Het is een heel bijzonder plantje.

De eerste worteltjes komen al te voorschijn...



QIPD (deel 1) ...*Ü*...

Het is maandagochtend en ik heb een QIPD...

een Quilt In PRIVATE Day.

 

Met allemaal lieve vriendinnetjes...*Ü*...

 

 

De tas is ingepakt en staat bij de deur...

...te wachten op mijn privé-chauffeur.

 

Wat een luxe!!!

 

Beer houdt de straat goed in de gaten...

Komt er al iets aan?

 

 

In de tas zitten deze spulletjes...

In alle vroegte klaargelegd.

 De kadootjes netjes ingepakt.

 

Nog één keer alles goed nakijken...

heb ik alles bij mij?

 

Zo snel de fotocamera er nog bij.

Stel dat ik die vergeet?

 

Daar moet ik niet aan denken.

 

 

Ineens gaat beer staan.

 

Er komt een auto aanrijden....

zou dat de taxi zijn?

 

 

Ja hoor, de chauffeur is er!

 

Wie wil nu niet met zo'n lieve schat mee?

 

Na een tussenstop zijn

Gerda en Willy ook van de partij.

 

 

En dan... dan komen wij aan op de meest

 quilterige plek die ik ken...*Ü*...

 

En ja.... het is nog quilteriger dan

je ooit zou kunnen bedenken...

 

Het gezellig huis van Ingrid (klik).

 

Ik voel mij er meteen helemaal thuis...

 

Zou er zo maar een paar weken

 kunnen onderduiken...

 

We worden in ieder geval overgoten

met vitamine L en Q

 

....Liefde en Quilts...

 

 

Natuurlijk is deze kleine muis,

 (sorry meneer muis),

ook van de partij...

 

Samen met mevrouw muis heeft hij

een plekje waar hij de kamer goed kan overzien.

 

Mevrouw muis heeft het zekere

 maar voor het onzekere genomen

en heeft het zich gemakkelijk gemaakt.

 

Meneer muis houdt ons

wat argwanend in de gaten.

 

Gaat dat wel allemaal goed met "zijn" quilts?!

 

We hebben even een kort onderonsje

 en hij is enigszins gerustgesteld...*Ü*...

 

Natuurlijk word ik helemaal verliefd

 op de mooie fijne borduurwerkjes.

 

'k Heb meneer muis gevraagd of hij,

daar ook hééééél goed voor wil zorgen...

 

 

Al snel komen de werkjes op tafel...

 

Joyce (klik) wil natuurlijk even van de juf weten

of ze het allemaal goed doet...

 

Quiltjuf Goof is helemaal tevreden

met zo'n enthousiaste leerling....

 

 

Ja en toen werden wij allemaal even stil...

Het blaadje van Mienke (klik)...

 

Eigenlijk net zoals zij het had liggen...

klaar om in een verloren uurtje aan te prikken....

 

Met in de doosjes nog de voorbereidingen

voor andere prachtige hexagonnetjes...

 

 

En toen deze prachtige quilt van Gerda (klik)...

 

Waarin zoveel haar aan Mienke doet denken

 dat de quilt "Mienke's quilt" heet.

 

 

Het was al een prachtige quilt...

maar nu is het ook nog een

 héééél bijzondere quilt geworden....

 

Hij wordt uitgebreid bewonderd...

 

 

Dan deze klokhuisjesquilt van Joyce.

 

Elke keer weer een feestje om te zien.

 

Deze foto doet totaal geen recht aan

 het fijne kleurgebruik

en de uitstraling van de quilt.

 

 

Ja... en als we dan toch met appeltjes bezig zijn

komt deze beauty van Joke (klik)

ook te voorschijn...

 

Wil je deze quilt in het echt bewonderen?

In september zijn er open dagen met een

heuze quilttentoonstelling (klik).

 

Toch ook maar weer met mijn appeltjes verder....*Ü*....

Het werkt in ieder geval erg aanstekelijk...

 

 

Gerda laat nog meer schatten zien...

 

Deze is al héééééél lang een favoriet van mij...

de lieve tere stofjes... de pareltjes... het broderietje...

 

Ik voel me dan altijd helemaal een meisjes-meisje...

terwijl ik vroeger toch echt een jongens-meisje was...

 

Zie je dat lekkers links...

als het aan Ingrid had gelegen

konden ze mij terug rollen naar huis...*Ü*...

 

Wat zijn we verwend...

 

...(wordt vervolgd)....

Mijn Granny...

Naast Fair Isletje is er nog een schoonheid

waar ik heel blij mee ben.

 

Mijn haakdeken ofwel mijn Granny...*Ü*...

 

De bolletjes katoen  (klik) waren
bij Jookies (klik) uitgezocht

om de CAL 2015 mee te haken.

 

Een prachtig ontwerp van
Tertia en Jolanda (klikkerdeklik).

 

Vanaf het begin ging het al anders...

 

Ik werd verliefd op een heel ander middenstuk (klik)

En ben er nog steeds heel blij mee...

 

 

Er werden een paar randjes gevolgd van de CAL.

Dat was immers mijn bedoeling.

 

Gezellig mee haken met de deken

 die heel Nederland haakt.

 

Go with the flow...

 

Maar daar dacht Granny (klik) anders over.

 

Want die parelsteek....

daar was ze toch zó blij mee...*Ü*...

 

"Mooie parels... fijne parels..."

als je begrijpt wat ik bedoel...

 

 Een leuke herinnering aan mijn jeugd...

 

Samen met mijn broertje en zusje

 luisteren naar het spannende verhaal

van Pipo de Clown...

 

Met elkaar, zittend op de grond, luisteren naar een LP,

die wij helemaal grijs hebben gedraaid...

 

Maar snel weer terug naar Granny.

 

Want Granny heeft een eigen willetje.

 

En als je het van haar wilt winnen...

dan moet je van goede huize komen...*Ü*...

 

Zo ging het ook met de rest van de deken...

 

Er kwamen steeds meer randen...

maar niet van de CAL.

 

De prachtige deken van Tertia en Jolanda

 en mijn Granny.... ze lijken niet meer op elkaar.

 

Zo gaat dat soms in het leven...

je hebt iets voor ogen

en al doende komt er toch heel

iets anders te voorschijn.

 

Wel leuk dat ik door de CAL mijn Granny heb.

 

En daar wil ik Tertia en Jolanda voor bedanken.

Het heeft mij iets moois opgeleverd.

 

Het avontuur van het verlaten

 van de gebaande weg.

 

Je eigen weg volgen.

 

Verbaasd ontdekken hoe blij je kunt worden

 van het combineren van steken en kleuren.

 

Iets wat Granny mij heeft geleerd...

 

 

Granny is al heel wat groter dan op deze foto...

 

Afgelopen weekend is er gehaakt

 tot ik niet verder kon.

 

Er zijn leuke plaatjes geschoten op de boot.

Die houden jullie nog te goed...*Ü*...

 

Mijn katoentjes moeten nu eerst

 weer nodig aangevuld worden.

 

Als dat is gebeurd ga ik weer vrolijk

 verder met Granny....*Ü*...

 

Iedereen alvast een

fijn weekend gewenst!!!!

Fair Isletje in het zonnetje...

Na mijn bezoekje aan Kraggerburg

is er weer enthousiast gehaakt en gebreid.

 

Voor wie mijn blog volgt is dit geen onbekende...

 

 

Al heel wat berichtjes zijn er over dit breiwerkje,

nou zeg maar gerust megabreiwerk, geschreven.

 

Mijn Fair Isletje  (klik)...

de eerste stapjes op het gebied van inbreien.

 

Als ik tenminste de truitjes die ik voor mijn

meisjes heb gebreid niet mee reken.

 

Ariadne Baby & Peuter, Kinderen,

Ouders van Nu, Libelle, Margriet...

 

Prachtige kindertruitjes kwam ik vaak tegen die

gewoon gebreid moésten worden!

 

De Fair Isle techniek is toch wel bijzonder.

 

Je breit vooral met twee kleuren

 waarbij je in elke hand een kleur hebt

 tijdens het breien.

 

De techniek is geweldig en leuk om te doen...

mijn breiresultaat werd er wat minder door.

 

Dus na een paar nieuwe pogingen werd er maar

weer gewoon ouderwets hollands ingebreid.

 

Natuurlijk ga ik het nog wel een keer

op de Fair Isle manier proberen.

 

Het breit zoveel sneller en makkelijker.

 

Maar het moet toch ook

 wel een beetje leuk blijven...*Ü*...

 

 

Het meest verliefd ben ik op deze bruine banen.

 

Het is een kombi die ik vast nog

wel een keer ga gebruiken.

 

En niet alleen bij het breien of haken,

 maar ook bij het quilten en borduren....

 

 

Nu eerst de knipbies goed zekeren.

 

Dan het werkje wat iedereen

 de eerste keer heel spannend vindt...

...het doorknippen van de bies.

 

En dan... dan mag ik nog één keertje

Fair Isletje versieren met een prachtige rand...

 

Daar wordt nu druk over nagedacht...

wordt het een bruine rand...

of misschien wel een rode...

 

En wordt het dan egaal of met een werkje...

 misschien zelfs wel verschillende banen???

Breipicknick...

Nog de laatste spullen pakken...

een bakje koffie drinken in het zonnetje...

en dan op weg naar Kraggerburg!

 

Voor een gezellige breipicknick.

 

Getipt tijdens mijn eerste bezoek

 aan het handwerkcafé in Heerde.

 

 

Fair Isletje zit al gezellig klaar om mee te gaan.

En een katoenen breiwerkje.

Niet deze katoenen deken.
Ook veel te warm...pffff...
 

Want met deze hoge temperaturen

is een rowan wolletje

net ietsjes te warm...*Ü*...

 

Leuke kraampjes om te neuzen...

Jullie horen nog hoe het is geweest.

Fijne dag allemaal!!!!

Nog meer breiwerk...

Als je nu dacht dat je

 gisteren alles hebt gezien?

 

Er is nog véééééééél meer.

 

 

Dit patroontje zagen jullie ook al

 in het vorige berichtje.

 

Maar dit is toch echt een ander werkje.

Hier moeten nog knoopjes aan.

 

En ook nog wat draadjes wegwerken.

 

 

Van deze heb ik ook twee liggen...

Daar wordt nog iets moois van gemaakt...*Ü*...

 

Bij dit jurkje moeten de draadjes

 nog netjes worden weggewerkt.

 

Ook moet er nog een touwtje

 of lief lintje

 door de taille worden geweven...

Een lief klein wit vestje...

 

Ook weer hetzelfde verhaal.

Knoopjes en draadjes...*Ü*...

 

Beginnen jullie het patroon te herkennen?

 



 

Dit vestje ligt ook al weer een paar jaar te

wachten op de laatste afwerking.

 

Een stoer vest voor een stoere beer...*Ü*...

 

Een lief setje...

 

Een vestje met korte mouwtjes

en een kort broekje.

 

Hier moet zelfs nog wat gebreid worden.

Je kunt de breispeld nog zien zitten...*Ü*...

 

 

Nog een lief jurkje.

 

Het jurkje moet nog in elkaar gezet worden.

En natuurlijk nog leuke knoopjes krijgen.

 

Ohhh... en natuurlijk het lintje of touwtje

 voor de taille niet vergeten...*Ü*...

 

Een heel klein vestje...

 

Eigenlijk is het katoen wat te grof voor dit maatje

maar ik vind het wel wat hebben...*Ü*...

 

Hier alleen nog knoopjes.

 

Dit ziet er zo niet uit...

 

Maar geloof mij,

als het af is,

is het een plaatje.

 

Het katoen is al in

een thee/koffiebadje

geweest en heeft een beetje

 een vintage-look.

 

Tja... en toen was de doos leeg

 en bleef dit over.

 

Twee mouwtjes.

 

Waar de rest is?

Geen idee....*Ü*...

 

Misschien kom ik het nog tegen

bij het uitzoeken van de andere dozen.

 

Fijne dag allemaal!!!