Een vakantiewerkje...

We zitten al weer in de laatste week

van onze vakantie.

 

Deze laatste week zijn wij thuis.

 

Bijna altijd heb ik wel

een écht vakantiewerkje.

 

 

Dit keer is het een

lief klein doorrijglapje...

 

... S. de Meulemeester 1895...

Toch moest dit lapje wachten
totdat er twee andere werkjes
af waren gemaakt.

En toen dat was gelukt
 kon ik beginnen
...*Ü*...

 

 

Het is een werkje waar ik vooral

in onze kajuit

 ontspannen aan heb gewerkt.

 

Lekker alles bij de hand.

Zelfs mijn loeplamp.

 

En omdat wij tijdens het varen

geen 220 volt ter beschikking hebben

zet ik dan een soort van

mijnwerkerslampje op mijn hoofd.

 

Maar daar heb ik gelukkig

geen foto van...*Ü*...

  

Wel deze van vorige week donderdag.

Hoewel het al weer veel langer

geleden lijkt.

 

Hier mocht ik afvaren van ons plekje

aan de Walengracht.

 

Eigenlijk stelt dat bij rustig weer

helemaal niets voor... *Ü*...

 

 

  

In de middag komen wij op een favoriet plekje

waar we blijven liggen tot de volgende dag.

 

Er was voor deze dag

 slecht weer voorspeld

maar dat viel allemaal erg mee.

 

Zoals eigenlijk onze

hele vaarvakantie.

 

We hebben lekker veel buiten gezeten.

De Meulemeester wordt geborduurd

op een reststukje van mijn ander werkje.

 

Dat laat ik jullie zeker

 nog een keertje zien.

 

 

De doorrijgjes zijn

zo leuk om te doen.

 

Maar het is wel opletten.

Vooral deze linksonder.

 

Het doorrijgje

helemaal rechtsboven

heb ik halverwege uitgehaald.

 

Ik zag dat het doorrijgje op

de foto toch echt anders was

als de tekening aangaf.

 

Dat krijg je als je veel stopt...*Ü*...

Dan gaan kleine verschillen opvallen.

 

Het wordt een piepklein lapje.

Dat zie je goed zo
met de bolletjesnaald erbij.

 

Vandaag kan ik heerlijk verder
werken aan deze doorrijgjes.

 

Gisteren heb ik al het hele

huis gepoetst...*Ü*...

 

En vanmiddag...
vanmiddag krijgen wij bezoek
van een heel lief klein meisje
 met haar mama...*Ü*...

Dat wordt dus genieten.

Fijn weekend allemaal!!!

Een mooi stapeltje...

De visserstruien zijn leuk...
 

...maar na bijna twee maanden

hetzelfde blogbericht

wordt het zelfs mij

een beetje te veel...*Ü*...

De hoogste tijd om
er weer eens voor te gaan zitten
én te bloggen...

 

 

En er is genoeg om over te bloggen.

 

Zoals dit leuke stapeltje

wat hier thuis op tafel ligt.

 

...*Ü*...

 

Dat komt door ons bezoek vandaag

aan het prachtige Marken.

 

Tegen het eind van de ochtend

kwamen wij op Marken aan.

 

Na een kort bezoekje aan Ma Korving

werd er eerst in de haven

een bakje troost

 met wat lekkers genuttigd.

 

 

Daarna stond er 

een bezoekje aan

het Marker Museum

op het programma.

 

Er was veel moois te zien.

 

 

Zoals een prachtige stijlkamer...

waar deze dozen met kleedjes

direkt opvielen.

 

Zucht... je zou ze wel

allemaal willen maken...*Ü*...

 

Of die prachtige vernaaide linten...

waar je gewoon ogen tekort voor komt.

 

Zo bijzonder om ze nu zelf

in het echt te zien.

 

Want ik durf het bijna niet te zeggen...

maar dit is mijn eerste bezoek aan het eiland.

 

Naast het handwerken

waren er ook prachtige schilderijen...

... die vooral opvielen door het kleurgebruik.

 

Zo mooi...

ik ben er helemaal weg van...

 

 

De vitrines waren nu vooral aangekleed

 met poppen in klederdracht

 die bij kerkelijke hoogtijdagen

 werden gedragen.

 

Prachtig om te zien,

maar daarvoor moet je toch zelf

een bezoekje aan het (schier) eiland brengen.

 

 

In een vitrine stonden deze prachtig versierde bijbels.

Van groot... tot heel klein.

 

Ook waren er hele vrolijke kleurrijke klompen

te bewonderen...

 

Bij vertrek zou ik haast deze mooie

gebreide sierranden gemist hebben...

 

Maar gelukkig zag manlief ze wel...*Ü*...

 

Je begrijpt, dat ik nu bij de door mij

gebreide drie randen (klik) voor steekmouwen,

er ook nog één bij ga breien

zodat ik straks ook van die leuke setjes krijg. 

 

 

Na het museum lopen wij wat

 door de straatjes in de kerkbuurt.

 

Genietend van de historische

huisjes én steegjes.

 

 

Als bewoner van dit prachtige plaatsje

moet je wel geschikt zijn voor het

wonen in een museumstadje.

 

Al die toeristen die het plaatsje

dagelijks overspoelen...

 

Bij de haven genieten we weer van

een rustmomentje.

 

Ondertussen werken wij

een bakje kibbelingen naar binnen

en genieten van een prachtig uitzicht.

 

Deze charter kwam net binnenvaren.

 

Hij was aan het manoevreren om af te meren

terwijl de boot naar Volendam ook

net de trossen los had...

 

... maar het ging allemaal goed...

 

Thuis tover ik mijn markerlappen

maar weer eens tevoorschijn...

 

Alleen zo jammer dat dat sneewerk

nog steeds niet af is.

 

Dat staat op één van mijn lijstjes

voor ooit...*Ü*...

 

Kijk eens wat er mee mocht

terug naar huis???

 

Stofjes van het beroemdste

stofwinkeltje van Marken...

 

...én een prachtig gestreept

zakje uit de winkel van Ma Korving, 

met een hele kostbare inhoud.

 

Toen we daar  'smorgens waren

kreeg ik een prachtig laatje te zien.

 

Op de terugweg moest ik weer

bij Ma Korving langs.

 

Een beetje schuchter vroeg ik

of ik nog eens

 in dat bijzondere laatje mocht kijken.

 

Die werd meteen welwillend open gedaan

en ik mocht daar heerlijk op mijn gemakje

in rondneuzen.

 

Na een poosje waren er drie

antieke stukken die ik daar écht

niet kon achterlaten.

 

Een kinder keelbandje

én een prachtig, in rood uitgevoerde,

 versiering voor achter op het schort.

 

De witte band is een vervroegd

verjaardagskado van mijn lieve man...

... omdat hij zag hoe mooi ik het vond...

 

Lief hè?!!