Gevonden...

Dit borduurwerkje 

liet ik vorige week zien.

Het zat in het doosje (klik)

dat ik op mijn handwerkkamer vond.

Gisteravond was ik

wat aan het rondkijken 

op het wereldwijde web.

En daar kwam ik

 het patroontje weer tegen.

Het is een freebie (klik)

van Marijke van Steekjes en Kruisjes.

bron: Steekjes en Kruisjes

En dan zie ik meteen

dat mijn borduurtje 

nog niet af is...

...*Ü*...

Dus dit lapje 

mag bij het stapeltje

van werkjes die ik

dit jaar af wil maken.

XXX

Gefopt...

Het weer en de buienradar 

lijken kuren te hebben. 

Wanneer de radar droog weer aangeeft 

regent het hier en omgekeerd.

Waar in hele delen van Nederland

geen druppel valt

hebben wij niet te klagen...

...*Ü*...

Gelukkig klaarde het weer gisteren

 tegen de avond nog wel op...

Dan ziet het er meteen

heel anders uit.

We werden zelfs getrakteerd

op een mooie zonsondergang.

Prachtig in combi met de wolken.

Vanmorgen is het tijd om schoon schip

te maken.

De kooien aan kant

en de tafel weer opgeruimd...

... alles op een vaste plek.

Dat is gezellig aan boord komen 

na de kerkgang...

...wat eigenlijk een schoolgang is.

 

Bij thuiskomst worden de kussens

naar buiten gehaald en maak ik 

een snelle eenvoudige lunch

van volle yoghurt van de boer

met banaan en crusli.

Heel even zit ik te genieten

 van een heerlijk zonnetje. 

Maar dan fopt de radar

ons weer.

Want hoewel het nog zeker

een half uur droog zou moeten blijven

pakken dreigende wolken

zich al snel samen.

Ik heb deze foto nog niet gemaakt

 of er vallen dikke regendruppels

 en een onweer breekt los.

En nu... 

nu zou het hier regenen volgens de radar...

...maar kijk eens...

al ruim een uur stralend weer.

Wij genieten er 

nog maar even van.

Bakken en een geheim wapen...

 Deze week is het rustig

 op mijn blog.

We zaten op de boot

en WiFi is daar aller belabberst.

Donderdag gingen we naar huis

voor een afspraak op vrijdag.

En toen kreeg ik ineens

een enorme zin in limoencake.

Die limoenen  zag ik namelijk 

in de vriezer liggen.

Daar vind je bij mij ook

hele citroenen.

Altijd bij de hand

en relatief snel ontdooit.

De andere ingrediënten 

heb ik eigenlijk altijd

wel in huis.

Dit keer volgde ik het recept 

van Rutger Bakt (klik).

Snel en simpel.

Na het bakken meteen uit de oven halen 

en zoveel mogelijk gaatjes prikken.

Ik heb de helft van de poedersuiker

met het limoensap vermengd.

Wij houden hier wel van zuur.

Ook gebruik ik de volgende keer

3 - 4 limoenen in plaats van 2.

Het had nog veel zuurder gemogen...

...*Ü*...

Daarna laat ik de cake

 in een plastic zak afkoelen.

Die tip zag ik ooit eens

ergens voorbij komen 

en het werkt écht.

Daar blijft de cake smeuiger van...

Het beste werkt het 

wanneer je de cake meteen

 in de zak stopt.

Die gaatjes vind ik trouwens wat minder...

... maar de smaak...

jammie.

Deze wordt een blijvertje...

... het recept dan hè...

want de cake

 is al voor de helft op...

...*Ü*...

En hier zijn we nu.

Vanmiddag waren we net aan boord

toen er toch meer regen viel

dan verwacht.

Maar wij zitten lekker droog.

Dat wordt een luie lees-, 

borduur- en  blogmiddag

en avond.

Stapte ik vanmiddag nog in een jurkje

op de fiets...

... ondertussen heb ik

een warme broek en sokken aan...

en gelukkig ook mijn hoodie

op de valreep nog mee genomen...

Mijn geheime wapen... 

een kruik.

Die heb ik nog niet nodig gehad...

maar ik vermoed

 straks tegen de avond wel.

Manlief lacht mij trouwens ongegeneerd uit.

Hij zit nog steeds

 in een korte broek met t-shirtje

en heeft totaal geen last

 van de lagere temperaturen.

Ben jij ook zo warmbloedig...

of misschien meer een koukleum 

zoals ik...

...in ieder geval

wens ik jou

een fijn weekend toe.

XXX

Klein en teer...

In 2019 begon ik 

aan dit lief borduurwerkje.

Het patroon werd gekocht...

...de stof en garens uitgezocht.

Het patroon (klik) kwam eigenlijk

 precies op het juiste moment

op mijn pad.

Bijzonder vind ik dat...

Over één draadje borduren

is met dit patroon een hele uitdaging.

Maar ik wilde het zó graag!

Dus begon ik maar gewoon

en kwamen er vanzelf meer steken 

op de lap.

Lieve kleine tere steekjes...

Onder het borduren gingen 

mijn gedachten naar

 een heel lief klein en teer meisje...

...te teer voor deze wereld...

Laatst kwam ik

 met het scrollen door mijn foto's

deze foto's weer tegen.

Niet dat ik het vergeten was...

... het borduurwerkje...

...of het tere meisje.

De lat lag de vorige keer

zó hoog...

... alles moest perfekt...

Nu is het tijd 

om de draad weer op te pakken.

Het is niet erg meer

wanneer dit borduurwerkje 

niet helemaal perfekt wordt.

Of wanneer ik oplossingen

 verzin die nét iets minder mooi zijn

dan het origineel.

Het is niet meer erg...

Kostbare herinneringen 

zitten in je hart.

XXX

Tijdcapsule (vervolg) ...

Vandaag het vervolg 

van de borduurwerkjes

uit het doosje (klik) dat ik vrijdag vond.

Deze is weer van vóór...

Dat zal mij waarschijnlijk altijd bij blijven...

de tijd vóór en de tijd ná...

Deze is ook van vóór...

Ik vroeg mij al een poos af waar deze 

toch gebleven was...

Blij dat ze weer "terecht" zijn.

Samen met deze wil ik ze graag inlijsten...

maar de afmetingen zijn een beetje afwijkend

van de standaardlijsten.

Daar moet ik de komende maanden 

maar eens een oplossing

voor verzinnen.

Mooi in al zijn eenvoud...

iets zegt mij dat ik er ook één 

in mijn moedertaal

ga maken...

...*Ü*... 

Hier ben ik ook nog steeds

 super blij mee...

Ook voor deze ga ik nog

op zoek naar een lijst.

Deze is zo lief...

Een aanvulling voor mijn 

Valentijn verzameling...

Ik word deze winter nog druk 

met het afwerken en inlijsten

van mijn borduurwerkjes.

Deze heb ik geborduurd

in de sfeer van mijn winterbreirol.

Een klein breiwerkje met hetzelfde hertje 

zag je ook al in mijn vorig blogje (klik).

Och...en deze was ik min of meer vergeten...

het originele patroon 

heeft de tekst in het engels.

Bij mij is er ergens wat fout gegaan

waardoor het patroon niet meer klopt.

Misschien zat ze daarom

 niet meer in mijn systeem.

Binnenkort maar eens oppakken

en kijken of ik het kan oplossen.

Tja... en dan ligt alles 

weer netjes in het doosje...

... behalve deze drie.

Daar wil ik de komen de weken

tijd voor vrijmaken

om ze af te maken.

XXX

Tijdcapsule...

 Gisteren was ik wat aan het rommelen

op mijn handwerkkamer

toen ik een doosje vond 

en geen idee had wat er in zat.

Dat werd een fijne verrassing...

...het zat vol met borduurwerkjes 

en één breiwerkje.

Een oefenlap voor mijn winterbreirol...

... de breirol die door heel veel lezers 

van dit blog is gebreid.

In 2019 verscheen er 

van 1 t/m 24 december elke dag

een nieuw deel op mijn blog.

Mocht je het toen hebben gemist

dan vind je de delen 

 in de kolom links op mijn blog.

Wanneer je de kolom niet ziet

op je mobiel 

dan even helemaal 

naar beneden scrollen

 en op internetversie klikken.

Dit lieve breilapje

is uit de tijd vóór...

En dit is uit de tijd ván...

Heel veel ontwerpers

trakteerden de thuisblijvers

op gratis borduurpatronen.

Met vaak leuke woordspelingen.

Er werd ijverig 

door mij geborduurd...

... en zo kwam het ene na het andere

borduurwerkje er bij.

Deze... van eigen bodem...

... herken jij hem ook?

Ik vermoed dat deze nog

 ... van ervóór...

is.

Waarschijnlijk in februari 2019

geborduurd.

Dat moet ik nog eens goed uitzoeken. 

Deze freebie ligt nog steeds te wachten

op een zoompje.

Maar dan ga ik eerst 

het eerste tussenrandje uithalen

en opnieuw borduren.

Ik probeer mij er elke keer

van te overtuigen dat het wel went

maar ook nu ...

... bij het zien van deze lap

valt mijn oog er weer op.

Ze komt gewoon in het midden van de lap.

Och... kijk nou...

deze hoeft alleen nog maar

 in elkaar gezet te worden.

Maar ik ga er nog een tekst aan toevoegen 

bedenk ik mij ineens.

Dat laat ik je vast nog wel een keer zien.

Deze zag ik volgens mij 

ergens voorbij komen

en kon het niet laten

om het na te borduren.

En nu ik het weer zie

weet ik ook ineens wat ik 

in de twee lege vakjes ga doen...

... knoopjes...

Het blijft wonderlijk hoe dat 

in mijn bovenkamer werkt...

... *Ü* ... 

Dit is al een oudje...

van 2018.

... uit een heel andere tijd...

Het doosje is net een soort van tijdcapsule.

Waarschijnlijk zijn deze handwerkjes

 bij elkaar terecht gekomen

tijdens een opruimpoging.

Of vergeten... 

nadat ik ze heb meegenomen

 naar een bee.

Of misschien wel 

ergens mee naar toe genomen

maar niet de vrijmoedigheid gehad

om het te laten zien.

Dat gebeurd mij nog wel eens

...*Ü*...

Er zit nog meer in het doosje

maar dat bewaar ik 

voor de volgende keer.

Fijne dag

XXX

Een mooie plek...

 De week vliegt hier voorbij...

... de overkapping is ondertussen

 voor het grootste gedeelte geverfd...

De rest moet even wachten.

Want het wordt warm...

als de voorspellingen tenminste uitkomen...

...*Ü*...

Deze week was er weer een quiltbee...

op een prachtige nieuwe plek.

Er werd een fietsroute gepland

die mij langs de mooiste plekjes bracht.

Plekjes waar je met de auto niet komt.

In de verte is een wit bruggetje...

... dat moet ik over 

en dan ben ik er bijna.

Kijk... zo zie je het bruggetje

wat beter.

En toen kwam ik

 op zo'n zeldzaam mooi plekje...

...waarvan de historie teruggaat 

tot ergens in 1350.

Terug knoopte ik er onbedoeld

nog een paar kilometer bij aan...

...en zo ontdekte ik nog een boerenwinkel

en wat leuke pleisterplekken.

Er zijn ook heel wat leuke B&B's 

in de buurt

waar ik geen weet van had.

Op de terugweg heb ik

 wat plaatjes geschoten.

Zoals van dit mooie huis...

Of deze... de Rozenhof...

stond er op een bord te lezen.

Er was nog veel meer moois te zien...

...maar ik merk

 dat het telkens stilstaan 

om een plaatje te schieten

 niet mijn ding is.

Maar de fietstocht is zeker

 voor herhaling vatbaar.

Vergeet ik toch bijna

om mijn quiltwerkje

te laten zien...

Het gaat heel langzaam...

zeker op deze bee-ochtend.

Ik moet al dat nieuwe 

altijd eerst een soort van verwerken.

Daarna werden er pas

 wat steekjes gemaakt.  

XXX

Girlpower...

 De zomer is weer terug 

van weg geweest.

Maar hier is het vandaag

vooral de handen uit de mouwen steken.

Juist omdat het zo warm wordt.

Manlief heeft de afgelopen week

de overkapping

onder handen genomen...

... maar het gronden

was nog niet helemaal klaar.

Omdat het vanmorgen nog redelijk koel was

heb ik de verfkwast maar ter hand genomen.

Niet het leukste werkje...

maar eenmaal bezig toch prima te doen.

Ondertussen draaide de wasmachine

en stond er een handwas voor te weken.

Ben ik de enige???

Bij mij zit alles er altijd onder...

en dan valt het dit keer nog mee.

Laatst las ik ergens dat je je handen

met olie goed schoon krijgt.

Ik heb nog een restje archideolie staan

en wilde dat wel eens uitproberen.

De handen inwrijven met wat olie...

...even wachten...

dan nog wel behoorlijk je best doen

maar het werkt!!!

Je handen met zeep wassen 

en de klus is geklaard.

Na afloop...

- ik was er toch nog 2,5 uur zoet mee -

heb ik mijzelf 

op een heerlijke dalgona koffie getrakteerd.

Gelijke delen oploskoffie, 

kokend water en suiker opkloppen.

IJsklontjes en melk toevoegen...

... mmmm...

lekker.

De rest van de dag vermaak ik mij

met het huishouden.

Vandaag even flink buffelen...

en de rest van de week genieten

van het mooie weer.

XXX