Wasweek ...

 Deze week 

wordt er volop gewassen.

Sommige oude handwerkjes

zijn behoorlijk "vies".

Het was voor mij een afweging.

Laat ik het

in de sfeer die het nu heeft

of wil ik het er weer

 lekker schoon en fris

uit  laten zien.

Kijk... dit bedoel ik...

ze hebben allemaal

 verschillende tinten...

... dat heeft zo zijn charme.

Wanneer je op de foto klikt

kun je de "ouderdomsvlekken"

goed zien.

Ik heb ze in een sopje 

van biotex en bakingsoda gedaan.

Het resultaat laat ik een andere keer zien.

Ze liggen op dit moment

 fris, schoon en gestreken

in een doosje op zolder.

Ging het allemaal goed?

Er is één poppenjurkje

van een soort molton

die tijdens het wassen 

helaas wat is "vergaan".

Ik ga proberen het jurkje 

in een kleiner formaat

en van veel dunnere flanel

na te maken.

Verder ben ik heel blij

met resultaat.

De afgelopen weken ben ik druk

met een project voor mijn verjaardag.

Van het getal zelf

krijg ik bijna een hartverzakking

... ik voel mij zoveel jonger.

Maar ik tel mijn zegeningen...

...dus bedacht ik 

om het dit jaar anders te doen.

Ik begon te borduren

op met koffie geverfde stof...

maar halverwege vond ik dat

toch niet meer mooi.

Dus ook dat ging in een badje.

En dit is het verschil.

Links hoe het nu is

en rechts hoe het was.

Over het borduurwerk zelf

vertel ik een andere keer meer.

 

Wat een verschil hè?

Het lapje heeft een nachtje

in een sopje gelegen. 

Omdat ik er zo blij van wordt

gaat ook het andere lapje in het sop.

Gewoon in het zelfde badje...

af en toe zal ik naar boven lopen

 en het een paar keer 

goed door het sopje halen.

En dan hoop ik 

dat het er morgen net zo uit ziet 

als mijn verjaardagsborduurwerkje.

Alleen dit borduurwerkje heb ik

eerst nog uit de lap geknipt.

Die mag zo blijven.

XXX

Nog meer...

Er stonden nog meer plaatjes

in het tijdschriftje.

Het is uit zo'n andere tijd

dan wij nu leven.

Niet beter...

... want er was veel armoe.

Maar je wist wie je buren waren...

...en kinderen konden 

nog gewoon op straat

met elkaar spelen.

Ik woon in een vinexwijk...

maar hier spelen nog amper

kinderen op straat.

Ook niet op de woensdagen 

of in de weekenden.

En wanneer ik met mijn kleinzoon 

bij hen in de wijk een rondje wandel

... kom ik eigenlijk alleen

 mensen met honden tegen. 

Tijs vindt dat geweldig...

hij is een grote dierenvriend.

Zo'n trui

zou hem vast leuk staan.

Misschien dat ik deze winter

 eens een trui voor hem ga breien.

Dat wordt wel een modernere...

en pas ná goedkeuring van mijn dochter

...*Ü*...

Kijk nou... dit gehaakte jurkje

 ... met bloemen...

Die staat ook op mijn lijstje

om zelf te maken.

De beste vriendin van mijn moeder 

breide heel veel jurkjes

voor haar meiden.

Wanneer ze bij elkaar op de koffie kwamen

had tante Vera altijd wel 

een breiwerkje onder handen.

Mijn moeder ook wel... 

maar toch minder.

Ik weet nog dat ik

 op één van die breiontmoetingen

breipennen in mijn handen kreeg 

omdat ik het zó graag ook wilde leren.

Volgens mij  zaten er

tien steken op de naald...

... genoeg voor een poppensjaaltje.

Daar begon mijn breiavontuur.

Het zijn mooie en kostbare herinneringen.

XXX

Oude plaatjes...

Nu ik thuis aan het opruimen ben

worden spullen die bij elkaar horen

ook bij elkaar op geborgen.

Ik heb wat echt oude tijdschriften

die nu bij de oude handwerkjes liggen.

Van één ontbreekt de kaft...

tenminste... dat vermoed ik.

Er staan allerlei brei- en haakpatroontjes in

 voor baby's, meisjes, jongens en dames.

De tekeningen bij de patronen

zijn zo mooi.

Daarom deel ik er hier een paar.

En misschien dat ik ook wel

een paar patronen

 met fijn garen zelf probeer te maken

deze winter.

Er is genoeg keuze...

en wanneer de zolderkamer af is

heb ik een plekje

om ze op te hangen.

Aan een soort van kledingrekje zeg maar.

Ik heb al een ideetje

hoe ik dat wil gaan doen.

Ik vraag mij af of de moeders

met grote gezinnen

tijd hadden om deze mooie jurkjes

te breien.

Ik vermoed dat dit niet 

voor de arbeidersklasse 

was bedoeld...

Ik heb nog altijd mooie herinneringen

aan een babycapeje 

die mijn tante aan het haken was.

Ik mocht als jong meisje 

ook een paar toeren doen. 

Ik vermoed nu 

dat ze het later op de avond

 heeft uitgehaald...

... maar wat voelde ik mij groots dat zij

mij dat toevertrouwde.

XXX

De mand... (vervolg)...

 Vanmorgen was ik op zolder

en daar zag ik mijn mandje (klik) staan.

Die ging mee naar beneden

en één voor één werden de schatten

eruit gehaald.

Dit is een prachtig kleedje...

Reticella staat er op een papiertje achterop.

Wanneer je op het plaatje klikt

kun je de details beter zien.

Je kunt zien dat het met veel liefde

is gemaakt.

Deze handschoentjes zaten er ook in...

... geen handwerk...

...maar wel mooi om zo neer te leggen.

Dit kleedje oogt ook zelfgemaakt. 

Wel moet er het één en ander hersteld worden.

Veel van de stijltje in de blaadjes zijn stuk...

die wil ik proberen te herstellen.

Gelukkig kan ik kantklossen...

want er zijn ook wat van dit soort

reparaties nodig.

Er kwamen twee stroken met filetwerk

uit het mandje.

Ik vermoed dat het machinaal is gemaakt

en zo van een lakenset geknipt.

Een kantklossen kleedje.

Er zit ook een groot rosebruin kleed in

met wat Engels borduurwerk...

en open gewerkte motieven. 

Het lijkt zelf gemaakt 

maar ik durf dat niet met zekerheid te zeggen.

.... wordt vervolgd...

XXX

Lekker fris...

 De wasbeurt heeft mijn lap goed gedaan.

De spoeling met thee en koffie

 is er helemaal uit gegaan.

Ik heb na twee dagen een nieuw sopje gemaakt

van biotex, baking soda en oxi***.

De lap heeft de eigen ecru kleur

 terug gekregen waardoor de motiefjes

nog feller van kleur lijken.

Op de fotos zie je dit niet zo

maar in  het echt wel.

Eén kleur is blijkbaar geen polyester

dat is donkerbruin.

Die is heel iets gaan bloeden.

Om het  te zien moet je even

op de foto hier boven of hier onder klikken.

Ik ben al lang blij

 dat de lelijke koffiekring is verdwenen

 en stoor mij hier niet aan.

Ik moet er alleen aan denken

 bij de laatste wasbeurt

een paar kleurenvangers

 aan het sopje toe te voegen.

Voorlopig verdwijnt deze dame weer 

van het toneel.

Ze gaat alleen nog mee

naar de twee wekelijkse borduurbee.

Zodra er genoeg steekjes bij zijn gekomen

zal ik haar hier weer laten zien.

XXX

Baddertijd...

 Hier vullen de dagen zich 

met van alles en nog wat.

Maar gelukkig is er ook tijd

om te borduren.

Het zwanenmeer is nu gevuld

met mamazwaan en vier jongen.

Het zijn veel kruisjes 

en ik heb ze met plezier geborduurd.

Gelukkig vond ik een betere accentkleur...

uit eigen voorraad.

De oeverbeplanting laat nog even op zich wachten...

waarschijnlijk pas ik het nog iets aan.

Maar dat moet een paar weken wachten.

Ik ging verder met deze twee bomen.

Dit komt boven het zwanenmeer

in de tweede rand.

Vanmorgen heb ik daar

 de draadjes van afgehecht.

Hier zie je dat ik halverwege ben.

Een foto van de voorkant

is nu even niet mogelijk.

Want het is baddertijd voor deze dame.

Ook dames van stand

 moeten aan hun persoonlijke hygiëne denken...

...*Ü*...

Maar even serieus.

De lap is door mij gekleurd met thee en koffie

en dat is niet waterproof.

Ergens is er water 

op een gedeelte van de lap gekomen.

Daardoor ontstond er

een lelijke grote kring op mijn lap.

En daar begon ik mij steeds meer 

aan te storen.

De vlek zit er al een poos in

 dus voorlopig mag deze dame even goed weken

in een biotex badje met baking soda.

Omdat ik met polyester garen borduur

maak ik mij geen zorgen

 over "bloeden" van het garen.

XXX