Mystery CAL 2014...

Wat is het heerlijk om aan

 de Markerlap te werken.

Er gaan heel wat

verloren uurtjes in zitten.

 

En dan kan het maar zo
gebeuren dat je een prachtige
 mystery CAL  mist.

 

Elke keer een vierkantje haken...

in verschillende patronen.
 

Deze CAL is op 3 oktober begonnen
en stopt op 19 december.
 

Er zijn al vier patronen vrijgegeven.

Ze verschijnen in het Nederlands,

 Engels, Frans en nu ook in het Duits.

Ik maak er een mini variant van.

In alleen wit...

...of misschien nog wat creme erbij.

Is er al iemand begonnen aan deze CAL???

De markerlap groeit...

De markerlap groeit en groeit.
Er is een grote rand met witwerk bij gekomen.

En toen het echte sneewerk.

Het doorknippen van de draadjes van de stof.

 

Ohhhh, durf je dat maar zo?

Draadjes doorknippen?

En wat als je nu verkeerd knipt?

 

Natuurlijk durf ik dat wel.

En verkeerd knippen?

 Ook dat gebeurde...*Ü*.

 

Maar gelukkig kon ik dat onzichtbaar herstellen. 
 

 

Eindelijk was het utter- en het stopwerk aan de beurt.

 

Het utterwerk is een bekend patroon en

 komt uit het boek van Maria van Hemert.

Het is te zien op een spreitje uit 1868.

Die mocht niet ontbreken op mijn lap.

 

Zou het mij ook lukken om al die spinnetjes

en duivenoogjes te maken?

Duivenoogjes???

In het engels wordt deze steek dove's eye genoemd.

En daar lijkt het ook wel op.

 

 

Het stopwerkje zag ik op een spreitje uit 1828.

Bijna 200 jaar geleden gemaakt door een markense vrouw.

Bijzonder...

 

De vijf bloemen in de mulle, tussen de > en de <,

 lijken op het rozenmotief maar dan

zonder het spinnetje in het midden.

 

Mijn lap ligt weer netjes op haar plek.
In een bak met deksel.
Alles netjes bij elkaar.
Ja, ja... ik heb mijn lesje geleerd.

Nu nog bedenken wat ik met

 het laatste stukje stof ga doen.

Ik heb al een ideetje.

Mijn lap is te klein...

Wat leuk jullie reacties op mijn vorig blogje.

 

Je begrijpt dat ik mijn Markerlap nu heel goed in de gaten hou.

Want stel je voor dat ze weer de kuierlatten neemt.

 

Nee... daar moet ik niet aan denken.

 

Voor mij is het een uitdaging om met

deze lap niet vanaf een patroon te werken.

 

Zelf je lap vullen met allerlei randen en technieken.
 

 

Dus begon ik met wat vertrouwd is.
Het borduren van een vernaaid lint.
Foto's daarvan zie je hier (klik).

Daarna was het witwerk aan de beurt.

Er werden twee kleine randen gemaakt.

Om te oefenen.

Daarna het echte werk.
Er werden heel veel voorbeelden bekeken.

 

Er zijn zoveel ideeen en randen die ik wil gaan maken.

Maar mijn lapje is veel te klein. 

Gelukkig kan ik straks verder met mijn tweede.

 

De opbouw met leggers, bonnen en hoeden

maken dat het borduren bijna vanzelf gaat. 



 

De rand krijgt vanzelf vorm.

En terwijl de handen aan het werk zijn

wordt er heel wat creatief denkwerk verzet.

 

Het eerste sneewerk is ook al gedaan...

maar dat laat ik jullie een volgende keer zien.

 

Fijn weekend allemaal!!!

Van Markerlap naar hexagonnetjes....

De afgelopen zomer heb ik

met hele kleine hexjes gewerkt.

 

Een projectje wat al heel lang in mijn kast lag.

Ooit door dochterlief (klik) begonnen.

 

Dat ik er mee aan de slag ging was

eigenlijk een beetje uit nood geboren.

 

Een maand vakantie stond er gepland.

En... daarin zou ik heerlijk aan

 mijn Markerlap gaan werken.

 

Om de cursisten van Joke een mooie lap te tonen.

Maar hoe ik ook zocht... en waar ik ook keek.

Geen lap.... grrrrrrrr.

 

 

De dag van vertrek was bijna aangebroken.

En nog steeds was er geen lap te vinden.

 

Worden jullie dan ook zo ongedurig?

Nou... ik wel...*Ü*.

 

Want een maand niet handwerken?

Nee dat gaat echt niet.

 

 

Gelukkig kwam ik bij mijn zoektocht

 dit lieve projectje tegen.

 

En werden er heel wat uurtjes gevuld

 met het priegelen van ieniemienie hexjes.

 

 

Na de vakantie werd de lap terug gevonden.

Maar... toen was ik al begonnen met een tweede.

 

Zijn jullie ook wel eens wat kwijt???