Op zoek naar lijstjes...

Waar ik ook aan heb gewerkt

zijn de mini merklapjes.

Ze zijn nog niet af...

er moeten nog wat initialen

en jaartallen bij komen.

Maar ik ben er nog niet helemaal uit

hoe ik dat wil gaan doen.

Dat geeft niets...

want ik heb besloten

ook de andere zes mini merklapjes

te gaan borduren.

Omdat het zo leuk is...

en omdat ik een idee kreeg

hoe ik ze wilde verwerken.

Maar mijn borduurvriendinnen

dachten daar anders over.

Volgens hen verdienen ze het 

om te worden ingelijst.

En toen mijn lieve echtgenoot 

dat bij thuiskomst alleen maar bevestigde...

... tja... 

Nu ga ik eerst maar eens kijken

of ik er ook een geschikte lijst

voor kan vinden.

En ondertussen ga ik vrolijk verder

met de andere zes merklapjes.

De meeste randen zijn al weer klaar.

Fijn weekend allemaal!

XXX

Ik zit bij een gezellig borduurclubje.

Eén keer in de maand komen we

bij elkaar.

En om de beurt

zijn we gastvrouw.

Het is een fijne club.

We maken elkaar enthousiast

voor leuke patronen.

Zoals deze...

Van Blackbird Design.

Het heet de "Garden Club".

En dat zijn de dames ook letterlijk.

Alleen ik ben wat minder 

van het tuinieren.

Maar borduren... 

dat is een heel ander verhaal.

En wat zijn ze leuk om te doen!

Stuk voor stuk kleine schilderijtjes...

Ik maak gebruik van

mijn eigen voorraad DMC.

Door goed naar de plaatjes te kijken

zoek ik de kleurtjes bij elkaar.

De eerste twee zijn af.

De anderen moeten even wachten...

... want ik ben nu aan het quilten.

En dat weten mijn vingers...

... au...

XXX

Tijd vinden...

Vorig jaar heb ik mijzelf 

getrakteerd op een leuk pakketje.

Lieve stofjes...

helemaal mijn kleuren...

een ruitje...

Het was gewoon té leuk

om niet mee te nemen.

Dit zijn een paar oude foto's...

want alles is al geborduurd.

Nu alleen nog alles in elkaar zetten...

... en er van genieten...

...*Ü*...

Eens kijken of ik binnenkort

wat tijd kan vinden

om dat te gaan doen!

Fijn weekend allemaal...

... XXX...

Heel kostbaar....

Een paar weken geleden lag er een dikke brief

in de brievenbus.

Met een heel lief kaartje

en iets wat in papier was gewikkeld.

En dit kwam er uit...

Je begrijpt dat ik even sprakeloos was

en ook niet helemaal besefte wat ik nu

eigenlijk zag...

Ik durfde het in eerste instantie

niet eens uit te vouwen...

... bang om iets stuk te maken.

Een prachtige breirol...

... en net als de winterbreirol...

alleen rechte en averechte steken.

Wat opvalt zijn het naamkaartje...

... en de lieve blauwe strikjes...

De rol zelf is vastgezet op blauw vloeipapier.

De lieve geefster heeft een ontroerend verhaal

met mij gedeeld waarom deze breirol

aan mij gegeven werd.

Voelde ik mij eerst wat bezwaard

om zo'n mooi geschenk...

nu koester ik het als iets heel kostbaars...

XXX

Nog niet laten zien...

Bij het bekijken van mijn blogberichten

van vorig jaar viel mij op

dat de quaker,

 waar ik met zoveel plezier aan heb gewerkt, 

nergens te zien is.

Dat ga ik nu inhalen...

... want het is een prachtig ontwerp.

En zo leuk om te borduren.

En ik was niet de enige die dat vond.

Via een FB groep deden er heel veel dames mee.

Ik hou dit soort borduurwerkjes.

Je bent steeds met een klein motiefje bezig

en met elkaar wordt het een prachtige lap.

Af en toe werden blokjes wat veranderd.

Ik hou namelijk van regelmaat en rust.

Het is een prachtig ontwerp 

van Janita Mantel.

Ik heb het geborduurd op fijne katoen.

Met 10 steekjes per centimeter.

En met Aurifil 28/2 kleur 2260.

Hierdoor wordt de lap

niet al te groot. 

Dat ovaaltje met de vogel

vind ik toch wel het mooiste 

van de hele lap.

Ik blijf er naar kijken.

Mijn lap is al veel verder dan

deze plaatjes laten zien...

... maar dat is voor een volgende keer.

XXX

Een nieuwe start...

Ik ga in het nieuwe jaar
eerst alle werkjes afmaken...
... ik hoor het mij nog zo zeggen...
... *Ü*...

Maar deze is te leuk om te weerstaan.

Allemaal kleine merklapjes
die ik hier (klik) jaren geleden vond.



Eigenlijk is het de schuld van de winterbreirol.

Half december was ik uitgebreid...
... en viel in een soort dip.

Maar dat duurt bij mij nooit lang.
Volgens mij nog geen halve dag.

Eerst werden de zes randjes geborduurd.

Het steeds hetzelfde borduren

had iets rustgevends.

Eigenlijk wilde ik maar
één of twee randjes borduren...

... maar voor ik het wist
was ik al weer aan de volgende begonnen...
en de volgende...

Maar twaalf merklapjes op een rij

vond ik toch wat te veel van het goede.

Maar zo zes, naast elkaar,

dat leek mij wel wat.

Onder het borduren kwamen er vanzelf

wat ideetjes voor de afwerking.

Straks maar eens kijken of het lukt

zoals ik het in mijn hoofd heb.

Want sinds het Marker borduren

is mijn slogan:

"Als het niet gaat zoals het moet,

dan moet het maar zoals het gaat."

Je hebt natuurlijk allang die twee

lelijke bruine vlekken gezien.

Ben ik normaal altijd

 zo voorzichtig met mijn lap

nu had ik hem ongemerkt op een schaaltje

met daarop een gebruikt theezakje gelegd.

Ik borduur voorlopig
eerst alle vakjes.

Daarna maar eens kijken
wat een wasbeurtje doet.

En anders kan ik nog altijd de hele lap

met thee behandelen...

... *Ü*...

Witte was...

Vandaag was ik wat door mijn foto's 

aan het neuzen...

... op zoek naar iets...

 om een blogje over te schrijven.

Toen ik deze foto's tegen kwam.

Hier wordt ik ook blij van.

Witte was!!!

Alles gevouwen en gestreken.

Klaar om in de kast gelegd te worden. 

Vorig jaar oktober ben ik in Bronkhorst geweest

met de meiden van de quiltbee.

Prachtig linnengoed hebben ze daar.

De dame die de lezing verzorgde 

had zelf ook een prachtige pronkkast.

Vroeger was de sleutel van die kast

in het bezit van de vrouw des huizes.

Het was haar trots en kapitaal.

 Nou... hier valt niets meer te halen...
dus geen slot op mijn linnenkast.

Maar wel kan ik genieten
als mijn wasmand er zo uitziet...
... *Ü*...

Nu moet ik stoppen...
want er ligt hier weer
een nieuw lading vouw-
en strijkgoed te wachten.

Fijn weekend allemaal!!!

XXX