Onder handen...

Laatst vroeg Truus,

een hele trouwe bloglezer,

of ik nog een borduurwerkje

 onder handen heb.

 

 

Die zijn er eigenlijk

een beetje te veel.

 

De afgelopen zomer

is er best veel gestopt...

 

... en al die stoplapjes zijn af.

 

 

Van twee moet ik alleen

de afwerking van de stof nog doen.

 

Ik hoop dat dit jaar nog af te krijgen.

 

Dus dat gaat wel goed...*Ü*...

 

Wat een beetje stil was blijven liggen

is deze lap.

 

Het begon allemaal zo goed!!!

 

De afwerking was bij deze lap

al een hele poos af.

 

Alleen de vakjes

hoefden nog maar een invulling.

 

Maar gaandeweg kwamen er

steeds meer vakjes met een "eigen" invulling.

 

Niet omdat de lap die Simone en Annelies

hebben samengesteld niet mooi zou zijn.

 

Het is een plaatje!!!

 

Maar soms moet je gewoon

 je eigen hart volgen...

 

En als ik eenmaal begin...

tja... dan ben ik niet te stoppen...*Ü*...

 

Zo werden de bovenste twee vakjes

heel braaf weer uitgehaald.

 

Daar komt straks één groot

 ontwerp voor in de plaats.

 

En het blauwe stopje dat je hierboven ziet...

...was eerst rood van kleur...

 

Tja... zo gaat dat soms bij mij...

(bloos)

 

Want toen de onderste helft van mijn lap

steeds meer blauw kreeg

kon de bovenkant natuurlijk

niet achter blijven...

 

...*Ü*...

 

 

Het onderste vakje krijgt

net als de bovenste

een hele eigen invulling.

 

Nog maar een paar vakjes te gaan...

 

En die knoopjes???

 

Dat is een emo-dingetje.

 

Opruimen (lees: dingen wegdoen)

 is niet mijn sterkste kant.

 

Maar vandaag ben ik opnieuw begonnen.

Ons huis groeit namelijk dicht.

 

Die knoopjes komen van een babypakje

wat ik ooit voor onze oudste heb gemaakt.

 

Eindelijk werd er afscheid genomen...

... maar die knoopjes... die mogen blijven...

 

...*Ü*...