Hij is af...

Hij is af. Mijn mysteriequilt. Een paar jaar geleden stond er in het blad van de Nederlandse vereniging van quilters een mysteriequilt. Met drie vriendinnen zijn wij hier aan begonnen. Nu dus eindelijk af. Eigenlijk moest alleen de afwerkbies nog maar. Daar ben ik 1 april mee begonnen. Toen gingen we onze dochter ophalen van Schiphol. Snel nog van te voren de bies aan één kant vast genaaid. In de auto is het gelukt om twee randen met de hand vast te stikken. Op 2 april was-ie helemaal af. Nu nog even een foto om jullie ook te laten genieten.

Ik weet nog hoe spannend het elke keer was om met de volgende stap te beginnen. Je kiest stofjes uit maar hebt geen idee waarvoor. Wel wat beginnersfoutjes. Zo zijn de driehoekjes aan de rand niet recht van draad. Daardoor was het nog een heel gepuzzel om de quilt recht te krijgen. De quilters begrijpen wel waarom. Het was echt smokkelen om alles goed te krijgen. Daardoor is het minder strak geworden dan ik had gewild.


Wel ben ik erg blij met mijn stofkeuze. De groene bies heb ik er later nog bij gekocht. Vond het anders niet spannend genoeg worden.

Mijn eerste afgemaakte project van dit jaar. Jippie. Op naar de volgende...

It is finished. My mysteryquilt. I remember how excited I was by every new step. Together with three friends we worked on it together. Only the binding was missing. Finally on the first of April I started stitching the binding at the top. My daughter was coming from Curacao to Schiphol and during the ride I managed finishing two of the sides. On April 2 the whole quilt was finally finished. Mine first finished project of this year. On to the next...