Maar van bloggen
kwam gewoon niet veel.
Beter gezegd
.... niets...
... bloos...
Soms vind ik het fijn
in mijn eigen bubbel te zijn.
Wat bezinning en rust.
Wat je hier wel veel hoorde
was het gerikketik van breipennen.
Eerst van de zomer al het witte vestje.
Na het witte vestje
kwamen er nog twee vesten bij.
Dat kun je hier (klik) allemaal lezen.
En in oktober was daar ineens
de MKAL
GO GO DYNAMO.
Ik zag de eerste breisels en was verkocht.
I
De kleuren mocht je zelf kiezen.
De tip was om voor een groot contrast te gaan.
Ik koos voor donkerblauw en cremewit.
Je begint met halve cirkels.
Die brei je
met een soort van driehoeken
aan elkaar.
Voor de bobbeltjesrand
kwam er rood bij.
De bobbeltjesrand wissel je af met brioche.
Ik wilde graag een vrolijke noot toevoegen...
het werd een knalroze kleur.
Niet echt iets voor mij
maar ik werd er wel blij van
... *Ü*...
Ik weet niet zo goed
of brioche hetzelfde is als de patentsteek.
Het geeft in ieder geval een leuk effekt.
Daarna brei je een schulprand.
Omdat ik met mijn kleuren wat afwijk
van wat wordt geadviseerd
heb ik een randje wit en donkerblauw extra gedaan.
De extra steken heb ik daarna weer weggewerkt
bij de schulprand.
door extra schulprandjes te breien.
Een paar randen werden nog gebreid
maar die zijn toch weer uitgehaald.
Na een badje met gewone shampoo
ligt ze hier te drogen.
Wat heb ik hier een plezier van gehad.
Het breien op zich ...
... de voortgang van anderen volgen...
... het vol verwachting wachten op het nieuwste deel...
... elke keer weer een leuke aanvulling.
Hoe krijgt iemand zoiets verzonnen?
Dank je wel Stephen West
voor zoveel breiplezier.
XXX
