Dankbaar...

 Vandaag mag ik er weer een jaar bijtellen.

Mijn kado staat al een poosje in de kamer.

Ik wil het graag een mooi plekje geven

maar de achterkant is ooit losgemaakt

en daarna improvisorisch vastgeplakt.

Dat moet eerst verholpen worden.

Het is een oude stoplap uit 1815...

Toen manlief hem zag wist hij te vertellen

dat in dat jaar Napoleon de Slag bij Waterloo verloor.

Kijk...

dan krijgt zo'n stoplap ineens

een heel andere lading.

Ik ben er heel blij mee.

Er zijn wat stopjes beschadigd

en het heeft de tand des tijds

niet vlekkeloos doorstaan.

Maar dat geeft een bijzondere charme.

Straks ga ik met mijn jongste 

brunchen op een gezellig plekje.

Vanmiddag komt er lief familiebezoek.

Er ligt nog post klaar

om zo op mijn gemak te openen.

Een dag om dankbaar te zijn.

~~~

Deze week werd ik daar nog eens 

extra bij bepaald.

In de tijd dat ik geboren werd

was het een schande om ongehuwd zwanger te zijn.

Mijn moeder was dat van mij.

Ik had het geluk dat mijn ouders trouwden

en er steun was van mijn opa en oma...

Zelf acht kinderen hebben

en dan nog inwoning van een jong stel...

in een standaard eengezinswoning

uit die tijd.

Ga daar maar eens aan staan.

Hoe mooi het allemaal klinkt...

de ontdekking van mijn bestaan

ging niet met vreugde en blijdschap gepaard.

Maar met verdriet, angst, ontsteltenis, boosheid,

 schande en schaamte.

Woorden doen er toe...

...zelfs in de moederschoot.

Mijn moeder moest schuld belijden...

... voor in de kerk.

Dat neem ik niemand kwalijk...

... dat ging zo in die tijd.

Maar daar vind ik wel wat van...

...wie zonder zonde is...

Deze week zag ik deel 2 van 

 Dossier Afgestaan.

Wat een heftige en ontroerende verhalen.

Het deed mij opnieuw beseffen 

hoeveel geluk ik heb gehad.

Er mogen zijn.

Opgroeien bij lieve ouders.

Een opa en oma

die hen ondersteunden

en mij altijd liefdevol hebben behandeld.

Diepe... diepe dankbaarheid....

XXX

Pronkrol... deel 7... vervolg

 Misschien is het leuk

het hele lapje te laten zien.

Dan krijg je een idee

hoe het uiteindelijk gaat worden.

Er zijn twee vakjes

waar je een rode draad door het breisel rijgt.

De techniek is het zelfde

maar toch oogt het heel anders.

Die doorrijgjes zijn leuk om te doen.

Niet verwonderlijk

voor wie  weet 

dat ik stopjes (klik) erg leuk vind.

De andere vakjes mag je zelf invullen

en daar heb ik nog niet echt inspiratie voor gehad.

Het is vandaag een kort blogberichtje geworden...

ik wens je in ieder geval een fijn weekend.

Geniet van de mooie nazomer...

XXX

Pronkrol - deel 7 en 8...

De breilap van gistermiddag 

is af.

Hij is wel iets groter geworden.

Na het wassen twijfel ik

of ik deze ga gebruiken in mijn pronkrol.

Het resultaat is niet 

helemaal naar mijn zin.

Ik heb nog ergens een grote koon

met fijne katoen staan.

Daar maak ik een beginnetje mee.

Hier word ik blijer van.

Na mijn uurtje in de ochtendzon

zijn ook vakjes drie en vier af.

Het lapje wordt mooier

en iets kleiner.

Wanneer ik alles goed inschat

zou het moeten passen in de pronkrol.

Om mijzelf gefocused te houden

pak ik alvast deel 8 van de stapel.

Ergens in 2020 heb ik blijkbaar

al een heel klein beginnetje gemaakt.

Een fijne afwisseling

met het breiwerk.

Het zonnetje buiten roept...

... dus ik vermoed maar zo

dat er nog wel wat borduursteekjes

worden gemaakt.

XXX

Pronkrol - deel 7...

 Gistermiddag heb ik 

de draad van de pronkrol

 weer opgepakt.

Letterlijk.

Want als eerste is de streng

die bij dit pakket zat 

tot een bolletje opgewikkeld.

Gelukkig kwam ik ook deze breipennen

 in het koffertje tegen.

Dat scheelt weer zoeken

en een proeflapje breien.

Ik vermoed dat ze 1 tot 1,5 mm zijn.

De tussenzetsels zijn er ook mee gebreid

en dat breiwerk heeft een mooie struktuur.

Het bolletje komt in een kopje

zodat het niet overal naar toe rolt.

En ik wordt er heel blij van...

...*Ü*...

Het breiwerkje wordt wat breder

dan volgens de beschrijving zou moeten

maar ik besluit eerst maar gewoon verder te breien.

Breien is voor mij geen straf.

In het ergste geval brei ik het 

gewoon nog een keer op dikkere pennen.

Het kopje is ondertussen vervangen

 door een kleiner exemplaar.

Voor nog meer "hygge" gevoel...

... *Ü*...

Vanmorgen heb ik in de tuin 

nog wat verder gebreid.

Eerst zit de zon nog verscholen

achter de wolken

maar wanneer ze tevoorschijn komt

is het heel aangenaam.

Wanneer de zon opnieuw verdwijnt

vallen er ineens hele kleine druppeltjes uit de lucht.

Ik kan nog net dit plaatje schieten

voor ik met alle spullen naar binnen ga.

En terwijl ik dit bericht tik

zie ik dat buiten

de zon alweer volop aan het stralen is.

XXX

Stoppen...

Die breilap met stopjes en de stopsok

 zijn een mooie aanvulling op mijn verzameling...

... *Ü* ...  

Het is weer nét een andere stoplap

dan wat ik al heb.

De meeste zijn langwerpig van vorm.

Ook zijn de stopjes

net iets anders uitgevoerd.

Deze stopsok is waarschijnlijk

 door hetzelfde meisje gemaakt.

Het rode garen is in beide handwerkjes

veel dunner dan het witte katoenen garen.

Sokken stoppen...

het is een hele kunst.

XXX

Een kort verhaaltje...

 Vandaag is het hier 

een redelijk zonnige dag...

... maar brrr....

s' avonds is het koud.

De gordijnen voor de trap in de hal

heb ik eerder deze maand weggehaald

en weer opgeborgen.

Gisteren had ik ze bijna weer gepakt

om op te hangen.

Volgend jaar laat ik ze in ieder geval

tot begin mei hangen.

Het is dit keer een kort blogje...

met wat plaatjes van mijn borduurwerk

en twee oude schoolwerkjes.

Een gebreid stoplapje en een stopsok.

XXX

Een doosje vol...

Soms zou je willen dat er 

veel meer bewaard blijft dan alleen

de handwerkjes.

Laatst kwamen deze handwerkjes

op mijn pad.

Hoogst waarschijnlijk niet van dezelfde maakster

maar het had maar zo gekund.

De handwerkjes zijn divers en passen 

wat verschillende technieken betreft 

heel mooi bij elkaar.

Zoals dit verfijnde katoenen oefenlapje 

met verschillende naadjes,

een knoopsgat, een merkje en

 verschillende lusjes.

Alles even fijntjes...

zeker niet het eerste werkje.

Een moltonachtige lap

 met allerlei naadjes met verschillende steken

en mooie sierraden.

Dit is een moltonlapje

met een mooie rand in kettingsteek.

Siersteken en band vormen de bladmotieven

en er staat een monogram op.

De maakster is Louise Gabriels...

zoals op het papieren label te lezen is

en dat komt overeen met de initialen. 

Een lap met verschillende randen in kruissteek

en een lap met rijg-, stik- en kruissteek.

Dit is ook zo'n verfijnd lapje.

Met een paar knoopsgaten

 en mooi afgewerkte lusjes.

Knoopjes aanzetten en haakjes is ook geoefend.

Net als de initialen 

 in een mooie siersteek.

Morgen laat ik de andere lapjes zien.

Geniet van deze mooie

zonnige dag...

XXX

De mand...

 Mijn mandje met inhoud

stond braaf op mij te wachten

toen wij zondagavond thuis kwamen.

Nadat de tassen waren uitgepakt en opgeruimd

ging alles opnieuw door mijn handen.

  

Gistermorgen heb ik de eerste foto's gemaakt

zodat ik het ook hier met jullie kan delen.

Voor vandaag heb ik dit stapeltje

uit de mand gehaald.

Lieve kleine oude schoolwerkjes

uit vervlogen tijden.

Maar eerst dit boekje van Dilmont...

...het is wat beschadigd

maar zo mooi om in te bladeren.

Met prachtige alfabetten, randjes, 

monogrammen en veel meer moois.

Dit lieve kleedje met allemaal platsteekjes

en een prachtige open rand.

Een stoplapje met de initialen MO.

Een lapje met

 een identieke voor en achterkant.

Hiervoor gebruik je de Holbeinsteek.

Prachtig afgewerkt met

een zigzagkant.

Een schoollapje uit 1924

van J.N. Labeur.

Hier en daar is er een kruisje verloren gegaan

en het lapje is wat gaan "bloeden".

Een lettertap die nog niet af is

van J.S Vinke, oud 10 jaar.

Ontroerend om te zien.

Vandaag is Nora jarig...

zeven jaar wordt ze al weer.

Maar drie jaar jonger 

dan J.S. Vinke.

Zoals je kunt zien 

zit er nog veel meer in de mand.

Maar dat is voor een volgende keer.

XXX

Oude schoolwerkjes...

Een poos terug poste ik over 

deze oude schoolwerkjes (klik).

Met het opruimen (klik) van mijn hobbykamer

kreeg ik het doosje weer in handen

en bedacht dat ik beloofd had

daar nog een blogje over te schrijven.

Vanmorgen nam ik het doosje mee naar beneden

en werden er wat plaatjes geschoten.

Blij wordt ik van zo'n doosje!!!

Kijk toch!

Prachtig smockwerk

en dat naaldenlapje.

Een lezer van mijn blog vroeg de vorige keer

of ik wist wat dat was...

... en volgens mij is het een strook stof

om naalden in te bewaren.

Maar wanneer iemand denkt dat het anders is

hoor ik dat natuurlijk graag...

... *Ü*...

En dit is zo lief...

een heel mooi teer hemdje.

Ik blijf het onvoorstelbaar vinden 

dat mensen dit weg doen...

dat er in de familie niemand is 

die dit zou willen koesteren.

 En dit is een oefenlapje

met allemaal mouwsplitjes...

... die met dit borduurwerk

werden versterkt.

Je kunt je voorstellen

dat zonder deze stiksels

de split gemakkelijk uitscheurt

en nu wordt dit voorkomen.

Wat waren onze voorouders vindingrijk...

het scheelt allicht heel wat verstelwerk.

Er zit nog veel meer in dit doosje...

kostbare schatten stuk voor stuk.

Je maakt mij hier blijer mee

dan met een diamanten ring.

De stoplap...

wat zal daar op gezwoegd zijn.

En dat zakje met allemaal zoomsteekjes...

het is een lust voor het oog.

Na het oefenen op het lapje hieronder

mocht er blijkbaar ook wat moois

gemaakt worden.

En als laatste de achterkant

van het oefenlapje

met verschillende zoom techniekjes.

Wij gebruiken vaak alleen nog de onderste.

Maar voor mijn meisjes heb ik ook veel

de engelse zoom gebruikt... 

helemaal bovenaan.

Alles is dan netjes weggewerkt

en met fijne katoen staat het zo mooi.

Er zit nog veel meer in het doosje

maar daar vertel ik een andere keer 

meer over.

Morgen komt het volgende deel

van de antieke breirol.

En dan is het gewoon al weer 

bijna weekend.

XXX

Kleine kunstwerkjes...

 Jaren terug

zag ik bij Joke van Jookies (klik)

een oude gebreide sok

met allemaal stopjes.

Prachtig vond ik het.

Ik heb zelfs nog overwogen

om er een cursus in te geven...

... en weet eigenlijk niet meer

waarom dat van mijn radar verdween.

Een paar jaar terug

kwamen deze sokken op mijn pad.

Ik heb er al eens (klik) eerder 

over geschreven.

Dolblij ben ik ermee.

Het zijn prachtige

 kleine kunstwerkjes...

Overal kom je stopjes tegen...

... in de boord, op de hak,

op de voet, bij de tenen.

De stopjes moesten natuurlijk

 zo onzichtbaar mogelijk worden.

En toch zijn het juist die rode stopjes

waar mijn hart sneller 

van gaat kloppen.

De sokken zijn in de loop der jaren

wat verkleurd...

...maar dat vergroot alleen maar de charme.

En toch....

toch blijft het kriebelen...

... zelf zo'n sok te breien. 

Wie weet ga ik het 

gewoon een keer doen.

X X X