Mijn theedoek...

 Deze week was er weer 

de maandelijkse bee.

Ik keek er enorm naar uit.

Het zijn altijd 

fijne en inspirerende ontmoetingen.

Maar wat neem ik mee?

Deze quilt (klik) van Jookies

ligt al veel te lang stil.

Hoogste tijd om daar verandering

in aan te brengen.

Dit wordt mijn quiltprojekt

voor de komende tijd.

Het is eigenlijk een patroon 

met veel naai- en snijwerk

maar ik ben meer van het

ouderwetse patchen...

Gelukkig zijn alle mallen al getekend.

...*Ü*...

Dus worden de  stofjes

heel vroeg in de ochtend

 getekend en geknipt.

Tijd om het zoals hier 

netjes op een theedoek neer te leggen

 nam ik niet.

Maar dat dit wel wijs is 

ontdekte ik vanzelf...

Het hengsel met de blauwe driehoekjes

werden verkeerd aan elkaar gezet.

Ik heb net het naadje weer los gepeuterd

en alles netjes klaar gelegd

om er vanmiddag

mee verder te gaan.

Dit keer dus wel op een theedoek...

... *Ü*...

Die theedoek kreeg ik

 heel lang geleden van haar (klik).

Als gevulde knapzak 

tijdens een meeting

met lieve blogvriendinnen.

Dit is een stuk van een ander mandje.

Ik was helemaal blij

 dat ik met de richting van de  strepen

rekening had gehouden.

Maar wanneer je zo'n poos

niet meer aan de quilt hebt gewerkt

vergeet je andere belangrijke details...

Joke heeft wat stoffen aangepast

en dat was ik even vergeten.

Het is een puzzelplaatje.

Wanneer je goed kijkt 

kun je het mandje vast wel vinden.

Vanmiddag knip ik 

een ander driehoekje uit.

Dat maakt de quilt net iets vrolijker.

XXX

Mandjesquilt en kleinkind...

 Mijn mandjesquilt

 ligt gelukkig niet stil...

ook al gaat het nu langzaam.

Stiekem hoop ik dat de top

deze winter gepatched is

zodat ik hem in februari

kan doorpitten... 

Ik heb dus een missie.

Dit blokje zit al lang in elkaar

maar daar heb ik nog geen foto van.

Het is een blokje van 5 inch.

Deze is wat groter.

Het patchen duurt dan ook

 ietsje langer.

Ondertussen is deze ook al weer even af...

 en mogen er weer nieuwe blokjes

 voorbereid worden.

De afgelopen twee dagen was

Nora hier te logeren.

Zes is ze al weer.

Ze wilde graag een ontwerp maken

voor een quilt op haar kamer.

"Een poezenzeemeermin oma...

dan kan ik die op mijn kamer hangen.

Als ik hem teken kun jij hem dan maken?"

Er staat ook nog een puff-vis, een walvis,

een lichtgevende kwal, een octopus en nog wat

andere onderwaterdieren op.

Het wordt een hele uitdaging...

maar de poezenzeemeermin

 zou moeten lukken.

Mocht je nu net als ik

 benieuwd zijn wat die 

wiebelige rand rond het hoofd,

de armen en het lijf voorstelt?

Het is de vacht van de poes...

... eigenlijk heel logisch...

...*Ü*...

Het is zo'n heerlijk kind.

XXX

Mandjesquilt...

Heel, héééél lang geleden

werden er mandjes gemaakt.

 

Het begon met één....

 

 

en nog één...

 

en zo... van lieverlee...

 

 

werden het er meer en meer.

 

De hengseltjes werden op het

lapje geappliceerd.

 

 

Een nieuwe techniek voor mij,

maar o zo leuk om te doen.

 

De mandjes zijn vrijwel gelijk...

... maar de hengseltjes

verschillen bijna per mandje.

 

 

Het ene hengeltje is wat

 dikker dan de ander.

 

Ze zijn ook niet altijd

even gelijk gebogen.

 

Maar juist die verschillen

maken dit quiltje zo leuk. 

Er zijn zelfs al heel veel

 vliegende gansjes gemaakt voor de rand.

 

En toen... toen verdween het

lapje voor héééél lang.

 

Tot vorige maand.

 

 

Toen ging het lapje voor

 het eerst mee naar een bee. 

 

Om kennis te maken met

 een leuke groep dames.

 

En nu... nu wil ik graag

weer verder met dit quiltje...

 

De ideeen beginnen al weer te borrelen. 

 

Vind je het leuk om wat oude berichtjes

te lezen over de mandjesquilt...

... klik dan even hier, hier, hier, hier en hier.

 

Fijne dag allemaal!

Een hele zwerm ganzen...

Er waren gisteren toch nog heel wat meiden die aan het breien zijn geslagen. Kijk... dat zijn de echte liefhebbers.

Hier heb ik sinds gisteren mijn handen vol aan een hele zwerm ganzen. Eigenlijk zeg je een toom of troep ganzen. Maar dat klinkt toch niet...

Eerst maar eens de stofjes opgezocht die nodig zijn. Daarna de patroontjes op de stof getekend. Uitknippen en...

heerlijk in het zonnetje alles aan elkaar vast naaien. Ik hou van orde en regelmaat... Dus eerst de rechterkant...

en daarna de linkerkant. Aan het eind van de dag waren er 63 vliegende ganzen te bewonderen. Kijk... dat geeft een mens een goed gevoel... En waar zijn al die gansjes voor vraag je je misschien af...



Misschien herinner je je dit quiltje in wording nog. Ergens uit een grijs verleden. Hier, hier, hier, hier en hier kun je er meer over lezen...

Vanmorgen zijn deze gansjes in wording getekend en geknipt. Zolang mijn enthousiasme duurt moet ik er maar gebruik van maken. Zou de mandjesquilt dit jaar dan misschien toch af komen?

Sneeuw en mandjes...

Sneeuw, in de zomer? Ja echt! Wij zijn vorige week maandag naar het Alpin Centre in Bottrop (D) geweest. We wilden graag iets samen met de meiden doen. Het is al weer drie jaar geleden dat we voor het eerst in Bottrop waren. Dus… hoogste tijd om daar de piste opnieuw onveilig te maken.

Daarnaast hebben we goede herinneringen aan het lopend buffet. Tja, als echte hollanders is een all-inclusive entreekaartje aan ons wel besteed. Dit keer ging het jammer genoeg net even anders.

De piste viel erg tegen en was helemaal verijsd. Ik ben geen twintig meer en om nu mijn botten bloot te stellen aan onnodig gevaar. Zeggen en schrijven heb ik ongeveer vijf minuten op de latten gestaan. Nee… voor mij deze dag geen skieen. ‘k Zal me daar gek zijn. De zon scheen buiten erg uitnodigend. Een koffertje gevuld met mijn mandjes, naald en draad, geknipte vierkantjes en driehoekjes was al door mij mee genomen. Eigenlijk om, als ik genoeg had van het skieen, daar mee bezig te gaan.

Nu had ik dus een hele dag de tijd. Heerlijk buiten op het terras in het zonnetje. Geen mens te zien. Iedereen zat binnen en ook daar kon je de mensen op één hand tellen. Bij wijze van spreken dan hè. Ik zag me al genieten van thee en koffie. Met één van die heerlijke taartjes erbij of ander lekkers.


Het patchen ging goed maar mijn gastronomische verwachtingen werden toch erg op de proef gesteld. Niets geen buffet. Je kon kiezen tussen, friet, friet, friet, friet en friet. Oh ja, en er was nog een vegatarisch hap. Mijn tip als je daar naar toe gaat. Bestel de Vega hap en een friet naar keuze. Zo heb je toch een komplete maaltijd. Het nagerecht van de kaart was bij de eerste bestelling van die dag al niet meer voorradig?? En daar had ik me zo op verheugd. “Geeiste praline”… dat klinkt toch veelbelovend. Op zaterdag is er nog wel een buffet. Dit hoorde ik in een gesprek tussen twee andere Hollandse stellen.

Mijn DH en DD’s hebben heerlijk genoten van het actief bezig zijn. De meiden op een snowboard en manlief op de latten. Af en toe kwamen ze heerlijk verkleumd en moe bij mams in het zonnetje zitten. Even lekker kletsen. Via de foto’s hun verrichtingen bewonderen en hups…. daar gingen ze weer en ik ook. Mijn vingers hebben heel wat beweging gehad die dag.

De dagen erna heb ik alles verder aan elkaar kunnen zetten. Waar een griepje al niet goed voor is.

Mandjes en meer...

Eindelijk kan ik weer een paar blokken laten zien van mijn mandjesquilt. Uiteindelijk heb ik toch nog een kleur toegevoegd. Petrol/groen. Het was een heerlijk werkje dit weekend.


Nu alleen nog op zoek naar een bijpassend stofje in dezelfde kleur. Dat valt niet mee...

Ook is de top van mijn Azuraquilt af. Een foto houden jullie nog te goed. De rozenrand, waar ik eerst voor was gevallen, vond ik niet meer mooi. En... dan komt zo'n project bij mij even op een zijspoor te staan. Totdat... ik weet wat ik wil. Afgelopen donderdag was ik bij Petra Prins in Zutphen. En daar was de quilt, helemaal af. Door het quilten werd de rand veel mooier. Dus... mijn twijfels aan de kant en met veel plezier mijn quilt de afgelopen dagen voorzien van de laatste rand. Deze week nog op zoek naar een mooie bijpassende stof voor de achterkant. Petra heeft een hele mooie stof gebruikt maar die was niet meer voorradig. Erg jammer.

In de kamer stond de laatste dagen steeds meer "troep" van mij. Ik heb een poging ondernomen alles een beetje te ordenen. Zo meteen gaat alles weer naar boven, waar het hoort. Bij het opruimen kwam ik het stofje tegen dat ik laatst heb gekocht. Samen met een heel mooi kantje wat ik een tijdje terug al weer heb gescoord.


Ik heb nog geen idee wat ik ermee ga maken. Nu alleen maar genieten door er naar te kijken...

Oh, oh...

Oh, oh, zouden de Teletubbies nu roepen. Weer mijn deadline voor de mandjesquilt gemist. Gisteren was ook zo'n drukke dag.

Ik was 's morgens al vroeg op. Ben heerlijk wezen borduren aan mijn nieuwste SAL. Die van Le Grand Marquoir. Hier heb ik nog geen foto van. Jullie moeten het even doen met een update van mijn Moulin Rouge.


Dit werkje ligt al weer even stil. Toch is het een heel bijzonder borduurwerkje voor mij. Tijdens ons verblijf op Curacao heb ik hier heel wat uurtjes aan gewerkt. Bij het borduren zijn er heel wat gedachtes door mijn hoofd gegaan en heb ik veel kunnen overdenken. Zo werkt dat bij mij.
Het wordt hoogtijd om hier mee verder te gaan. Maar ja, wanneer. Ik wil nog zo veel...

Daarna was de tuin aan de beurt. De roosjes moesten worden gesnoeid. Ik doe altijd maar wat en toch ziet het er elk jaar weer redelijk uit als ze bloeien. Vol overgave ben ik aan de slag gegaan.

Er komt best nog wat kijken bij het voorbereiden van de tuin op de komende lente. Gelukkig had ik de smaak goed te pakken. Vandaag mag ik nagenieten. Oei, wat voel ik mijn benen...

's Middags heb ik op een heel lief buurjongetje gepast. Toen hij sliep kon ik verder in de tuin. Ook de ramen aan de voorkant van het huis moesten eraan geloven. Na twee uurtjes vond de lieverd het welletjes, en ik ook. We hebben het met z'n tweetjes heel gezellig gehad. Hij kan hele verhalen vertellen, jammer dat ik er nog niet veel van begrijp. Veel aanmoediging heeft hij niet nodig. Af en toe een "oh" of "nee toch?" is voldoende om hem aan de klets te houden. En dan dat snoetje erbij.

Ik hoor jullie al roepen, maar waar blijven die mandjes nou? Tada... hier zijn ze...


Het blokje dat ik kwijt was is ook weer terecht. Het ligt netjes bij de anderen te wachten totdat ik weet hoe ik ze precies aan elkaar wil zetten. Daar ben ik nog niet helemaal uit. Hutsel ik alles door elkaar of kies ik voor een logische indeling. Beide mogelijkheden hebben hun eigen charme.

Mandjes, mandjes, mandjes...

Een dag te laat maar hier dan mijn mandjes van deze week.


Het zijn er 24 geworden en ik ben zelf erg tevreden met het resultaat. Op de foto zie je dat er in de rechterhoek een lapje ontbreekt. Op onverklaarbare wijze is er eentje verdwenen. Zal wel weer ergens tussen zijn gekomen en op een onverwacht moment weer tevoorschijn komen. Hebben jullie dat nou nooit?

Ik moet zeggen dat het maken van de mandjes erg verslavend is. Eigenlijk moest ik gisteren de foto plaatsen, maar ik was te druk met ... mandjes. De hengsels voor de volgende serie zijn alweer klaar.

Vorige week heb ik een leuk borduurwerkje van Little House Needlework afgemaakt. Ben erg tevreden over het resultaat. Je zou het niet denken, maar in het huisje alleen al zitten meer dan 1000 kruisjes.


Vanmiddag ben ik verder gegaan met "The Bookshelf". Van dit patroon geniet ik erg omdat er allemaal klassiekers in voor komen. Wat te denken van bekende titels als Little Women of Wuthering Heights.


Als dit werkje af is ga ik verder met het patroon "Neigborhood" van dezelfde ontwerpster. Het patroon heb ik besteld bij De Handwerkboetiek. Voorlopig hoef ik mij dus niet te vervelen...

Hier zijn ze dan...

Hier zijn ze dan. Mijn eerste mandjes.


Het viel nog niet eens mee. Het begon al met het patroon. Wat ik fout deed met het printen weet ik niet maar het kwam telkens meer in een rechthoek dan in een vierkant te voorschijn.

Dus... dan maar zelf tekenen. De afmeting van het blok moest 9 x 9 cm worden. Met wat logisch denken kwam ik tot een aanvaardbare tekening. Maar, pietje precies als ik ben, wilde ik toch meer zekerheid. En wat doe je dan. Googelen. En zo kwam ik hier.

Aan de hand van de blokjes kon ik de afmetingen berekenen. En... het klopte precies. Eenmaal op haar blog kon ik het niet nalaten wat rond te neuzen. En wat zie ik bij de reacties op haar berichtje van 19 mei 2008. Ik zat toen al te zuchten om niet voor het mandjesvirus te vallen.

Maar nu heeft het virus dan toch echt toegeslagen. Maandag ben ik wat blokken wezen knippen. Ik moest wel want zij houdt mijn vorderingen nauwlettend in de gaten. Ik kwam haar vorige week dinsdag tegen bij Petra Prins. De volgende dag had ik de patroontjes van de mandjes en de klosjes in mijn bezit.

Vanmorgen was ik al heel vroeg met de twee hengsels van de bruine mandjes bezig. Dat was eigenlijk wel mijn grootste uitdaging, het appliceren. Nog nooit gedaan, maar altijd wel goed opgelet.

Ik doe het op deze manier. Van freezerpapier (ik gebruik het papier dat om het printpapier zit) maak ik malletjes en strijk deze met de gladde kant op de verkeerde kant van de stof. Dan met een naadtoeslag de mal uitknippen. Vervolgens de buitenkant van het patroon rijgen en de draad wat aantrekken. Hierdoor gaat de stof vanzelf bollen. De stof goed om de mal van freezerpapier vouwen en met rijgsteekjes vastzetten. Ik steek gewoon door het freezerpapier en de stof heen. Daarna de binnenkant inknippen. De stof weer goed om het freezerpapier vouwen en ook vastzetten met een rijgsteek.

Nu begint het echte appliceren. Ik leg het hengsel op de ondergrond en stik het met kleine steekjes vast aan de buitenkant. Nu haal ik alle rijgsteken weer uit, verwijder het freezerpapier en stik de binnenkant vast. Het is veel werk maar ik krijg zo wel het mooiste resultaat.

Bij het derde en vierde blokje ging het al wat handiger en sneller. Er liggen nog een stuk of 12 blokjes klaar om in elkaar te zetten. Daar kan ik de komende week mee verder.

Wat ik nog niet goed weet is hoe ik het blokje het beste kan strijken. Als iemand een tip heeft hoor ik het graag.

Straks een bezoekje aan Bep in Hall. Ik ben erg benieuwd wat we daar gaan maken...