Maria van Hemert... leuk nieuws...

Voor de echte borduurliefhebbers

zijn de borduurbladen en -boeken van

Maria van Hemert niet onbekend.

 

Lastiger wordt het om ze zelf

in je bezit te krijgen.

 

Maar er is leuk nieuws!!!

 

De serie

"Voortborduren aan grootmoeder handwerk"

wordt gedigitaliseerd.

 

 

Dit eerste boekje uit de serie is te vinden

bij Vrouwen van Nu (klik) of bij

Antique Pattern Library (klik).

 

 

In dit eerste boekje kom je veel info tegen

die Maria van Hemert ook heeft gebruikt

in haar boekje over het Marker Handwerk.

 

 

Voor de liefhebbers van het Marker Handwerk (klik)

een echte aanrader...*Ü*...

 

 

De andere boekjes uit de serie

volgen later:

 

2. Witwerk, sneewerk

3. Tapisseriewerk

4. Merken en Stoppen

5. Vrij borduurwerk 1

6. Vrij borduurwerk 2

7. Ajourwerk

 

Je begrijpt dat ik daar

heel erg blij mee ben.

 

Meer informatie over deze serie

en Maria van Hemert vind je

op het Textielplatform (klik).

 

Het allerleukst blijven

natuurlijk de oorspronkelijke uitgaven.

 

Dus daar blijf ik naar speuren.

Wie weet kom ik ze onverwacht tegen?!!

 

...*Ü*...

Een mooi stapeltje...

De visserstruien zijn leuk...
 

...maar na bijna twee maanden

hetzelfde blogbericht

wordt het zelfs mij

een beetje te veel...*Ü*...

De hoogste tijd om
er weer eens voor te gaan zitten
én te bloggen...

 

 

En er is genoeg om over te bloggen.

 

Zoals dit leuke stapeltje

wat hier thuis op tafel ligt.

 

...*Ü*...

 

Dat komt door ons bezoek vandaag

aan het prachtige Marken.

 

Tegen het eind van de ochtend

kwamen wij op Marken aan.

 

Na een kort bezoekje aan Ma Korving

werd er eerst in de haven

een bakje troost

 met wat lekkers genuttigd.

 

 

Daarna stond er 

een bezoekje aan

het Marker Museum

op het programma.

 

Er was veel moois te zien.

 

 

Zoals een prachtige stijlkamer...

waar deze dozen met kleedjes

direkt opvielen.

 

Zucht... je zou ze wel

allemaal willen maken...*Ü*...

 

Of die prachtige vernaaide linten...

waar je gewoon ogen tekort voor komt.

 

Zo bijzonder om ze nu zelf

in het echt te zien.

 

Want ik durf het bijna niet te zeggen...

maar dit is mijn eerste bezoek aan het eiland.

 

Naast het handwerken

waren er ook prachtige schilderijen...

... die vooral opvielen door het kleurgebruik.

 

Zo mooi...

ik ben er helemaal weg van...

 

 

De vitrines waren nu vooral aangekleed

 met poppen in klederdracht

 die bij kerkelijke hoogtijdagen

 werden gedragen.

 

Prachtig om te zien,

maar daarvoor moet je toch zelf

een bezoekje aan het (schier) eiland brengen.

 

 

In een vitrine stonden deze prachtig versierde bijbels.

Van groot... tot heel klein.

 

Ook waren er hele vrolijke kleurrijke klompen

te bewonderen...

 

Bij vertrek zou ik haast deze mooie

gebreide sierranden gemist hebben...

 

Maar gelukkig zag manlief ze wel...*Ü*...

 

Je begrijpt, dat ik nu bij de door mij

gebreide drie randen (klik) voor steekmouwen,

er ook nog één bij ga breien

zodat ik straks ook van die leuke setjes krijg. 

 

 

Na het museum lopen wij wat

 door de straatjes in de kerkbuurt.

 

Genietend van de historische

huisjes én steegjes.

 

 

Als bewoner van dit prachtige plaatsje

moet je wel geschikt zijn voor het

wonen in een museumstadje.

 

Al die toeristen die het plaatsje

dagelijks overspoelen...

 

Bij de haven genieten we weer van

een rustmomentje.

 

Ondertussen werken wij

een bakje kibbelingen naar binnen

en genieten van een prachtig uitzicht.

 

Deze charter kwam net binnenvaren.

 

Hij was aan het manoevreren om af te meren

terwijl de boot naar Volendam ook

net de trossen los had...

 

... maar het ging allemaal goed...

 

Thuis tover ik mijn markerlappen

maar weer eens tevoorschijn...

 

Alleen zo jammer dat dat sneewerk

nog steeds niet af is.

 

Dat staat op één van mijn lijstjes

voor ooit...*Ü*...

 

Kijk eens wat er mee mocht

terug naar huis???

 

Stofjes van het beroemdste

stofwinkeltje van Marken...

 

...én een prachtig gestreept

zakje uit de winkel van Ma Korving, 

met een hele kostbare inhoud.

 

Toen we daar  'smorgens waren

kreeg ik een prachtig laatje te zien.

 

Op de terugweg moest ik weer

bij Ma Korving langs.

 

Een beetje schuchter vroeg ik

of ik nog eens

 in dat bijzondere laatje mocht kijken.

 

Die werd meteen welwillend open gedaan

en ik mocht daar heerlijk op mijn gemakje

in rondneuzen.

 

Na een poosje waren er drie

antieke stukken die ik daar écht

niet kon achterlaten.

 

Een kinder keelbandje

én een prachtig, in rood uitgevoerde,

 versiering voor achter op het schort.

 

De witte band is een vervroegd

verjaardagskado van mijn lieve man...

... omdat hij zag hoe mooi ik het vond...

 

Lief hè?!!

Markerlap en Fair Isle...

Het waren heerlijke dagen in Eibergen.

Zo kijk je er naar uit... en zo zijn

ze ook al weer voorbij...

 

Zo leuk om iedereen weer

te zien en te spreken.

Dat wilde ik jullie zaterdag, meteen na

thuiskomst, natuurlijk meteen vertellen

... maar... onze modem had kuren.

 

Gelukkig werkt alles weer.

En kan ik jullie even bijpraten.

 

Als eerste moest ik natuurlijk even

 neuzen bij het prachtige breiwerk.

 

Inbreien noemden we dat vroeger.

 

 

Joke is begonnen aan een
prachtige Fair Isle Sampler.
Helaas geen foto's van...

 

Dat wil ik ook!!!

 

Maar wordt het dan een omslagdoek?

Of ga ik voor een heel fijn gebreid

breirolletje met Fair Isle motiefjes.

 

Eerst maar eens goed over nadenken.
 

 Mijn markerlap van Ariadne  is

ook al weer een stukje gegroeid.

 

De kleurtjes zijn zo mooi.

 

 

Nu het zoomwerk helemaal af is lijkt

het erop dat het niet lang meer duurt of

dit werkje komt op het lijstje "AF".

 

Zo en nu eerst even "aan de slag",

kan ik straks weer fijn

even handwerken.

 

Fijne dag allemaal!

Marken en een speldenkussen...

Bedankt voor jullie lieve felicitaties.

 

Gelukkig staat het handwerken ook niet stil.

 

Vrijdag alweer de laatste les van het

 Marker Handwerken dit seizoen.

 

Het is altijd leuk om te zien wat de

 cursisten weer hebben geborduurd.

 

Voor de één is het doorzetten op karakter.

Om vervolgens ontzettend trots

 te zijn op wat er tot stand komt.

 

 

Bij een ander lijkt het bijna vanzelf te gaan.

 

Hier worden wat laatste steekjes geborduurd

om de lap tijdens de vakantie achter te

kunnen laten in het atelier van Jookies.

 

En dan volgende week woensdag echt

 de laatste workshop van het seizoen.

 

 

We gaan een leuk speldenkussen borduren.

Dat beloofd een gezellige middag te worden.

 

Nu snel wat spulletjes bij elkaar pakken

 en met manlief er een dagje op uit.

 

Heerlijk een dagje sauna, met badkleding...*Ü*.

 

Fijne dag allemaal!!!

De markerlap groeit...

De markerlap groeit en groeit.
Er is een grote rand met witwerk bij gekomen.

En toen het echte sneewerk.

Het doorknippen van de draadjes van de stof.

 

Ohhhh, durf je dat maar zo?

Draadjes doorknippen?

En wat als je nu verkeerd knipt?

 

Natuurlijk durf ik dat wel.

En verkeerd knippen?

 Ook dat gebeurde...*Ü*.

 

Maar gelukkig kon ik dat onzichtbaar herstellen. 
 

 

Eindelijk was het utter- en het stopwerk aan de beurt.

 

Het utterwerk is een bekend patroon en

 komt uit het boek van Maria van Hemert.

Het is te zien op een spreitje uit 1868.

Die mocht niet ontbreken op mijn lap.

 

Zou het mij ook lukken om al die spinnetjes

en duivenoogjes te maken?

Duivenoogjes???

In het engels wordt deze steek dove's eye genoemd.

En daar lijkt het ook wel op.

 

 

Het stopwerkje zag ik op een spreitje uit 1828.

Bijna 200 jaar geleden gemaakt door een markense vrouw.

Bijzonder...

 

De vijf bloemen in de mulle, tussen de > en de <,

 lijken op het rozenmotief maar dan

zonder het spinnetje in het midden.

 

Mijn lap ligt weer netjes op haar plek.
In een bak met deksel.
Alles netjes bij elkaar.
Ja, ja... ik heb mijn lesje geleerd.

Nu nog bedenken wat ik met

 het laatste stukje stof ga doen.

Ik heb al een ideetje.

Mijn lap is te klein...

Wat leuk jullie reacties op mijn vorig blogje.

 

Je begrijpt dat ik mijn Markerlap nu heel goed in de gaten hou.

Want stel je voor dat ze weer de kuierlatten neemt.

 

Nee... daar moet ik niet aan denken.

 

Voor mij is het een uitdaging om met

deze lap niet vanaf een patroon te werken.

 

Zelf je lap vullen met allerlei randen en technieken.
 

 

Dus begon ik met wat vertrouwd is.
Het borduren van een vernaaid lint.
Foto's daarvan zie je hier (klik).

Daarna was het witwerk aan de beurt.

Er werden twee kleine randen gemaakt.

Om te oefenen.

Daarna het echte werk.
Er werden heel veel voorbeelden bekeken.

 

Er zijn zoveel ideeen en randen die ik wil gaan maken.

Maar mijn lapje is veel te klein. 

Gelukkig kan ik straks verder met mijn tweede.

 

De opbouw met leggers, bonnen en hoeden

maken dat het borduren bijna vanzelf gaat. 



 

De rand krijgt vanzelf vorm.

En terwijl de handen aan het werk zijn

wordt er heel wat creatief denkwerk verzet.

 

Het eerste sneewerk is ook al gedaan...

maar dat laat ik jullie een volgende keer zien.

 

Fijn weekend allemaal!!!

Een vol mandje en Marken...

Wat hebben we een heerlijke nazomer.

 Ook vandaag is weer een prachtige dag.

 

Vanmorgen hing er nog wat mist in de tuin en

waren er prachtige kantwerkjes te zien.

 De spinnetjes waren ijverig aan het werk geweest

 

Hier is ook heel ijverig gewerkt.

Kijk maar eens mee in dit mandje.

 

 

Er is een breirolletje...

... een fijn haakwerkje...

... nog meer borduurwerkjes...

... en een leuk breiwerkje.

 

 

Wat er niet bij ligt is een lief lapje met open zoomwerk.

Het moet ergens liggen in huis... maar waar???

 

 

Kijk, zo ziet het eruit.

Het is een heerlijk werkje om aan te werken.

Hopelijk vind ik haar snel weer terug.

 

 

Dit is ook zo'n werkje wat even zoek is.

Maar ik heb goede hoop dat

 het allemaal weer terecht komt...

Waar ook aan gewerkt is, is mijn Markerlap.

Wat zeg ik... mijn Markerlappen.

 

Hoe dat zo gekomen is horen jullie vast nog wel een keertje.

 

De eerste lap is van 14-draads linnen.

 Het wordt een lap helemaal in het wit.

 

 

De tweede lap is van 16 draads linnen.

De stof voelt heerlijk zacht aan.

 

De zoom is bijna helemaal af.
En nu moet ik een paar dagen wachten.

Want bij haar (klik) ga ik er verder aan werken.

 

Kunnen de dames die meedoen met

 de Markerlap goed zien hoe het moet.

 

Heb je ook zin om aan een Markerlap te beginnen?

Of heb je net als ik... soms een klein duwtje in de rug nodig?

Of vind je het gewoon gezellig om met elkaar te handwerken?

 

Er zijn volgens mij nog plekjes vrij.

Fijn weekend allemaal!!!!

Prachtig handwerk...

Nog even en dan tuf ik in mijn autootje richting haar (klik) winkeltje.

Vandaag en morgen zijn er open dagen.

Mijn Markerlap is ingepakt.

Het is nog maar een heel bescheiden lapje.

 

En daarom ben ik zo blij dat ik een "lapje"

 van een vriendin mocht meenemen.
 

Een prachtig handwerk... op hééééél fijn linnen.
 

 

Op de foto's zien jullie mijn Marker Handwerk.

Helaas geen foto's, problemen met mijn laptop.

Kijk voor meer inspiratie
anders ook even hier (klik).

Markense lommerdjes...

Het randje van mijn Markerlap

wordt met de dag mooier.

 

Ik ben met de lommerdjes begonnen.

 

Dat is een beetje een zoektocht

naar de juiste dikte van draad.

 

Ik borduur op 14-draads linnen en
heb uiteindelijk gekozen voor
 DMC broder special nr 25.

 

Dit vind ik mooi fijntjes worden.

Ook ben ik wezen experimenteren
met verschillende omwikkelingen.

Maar ik heb er voor gekozen
de aanwijzingen van
 Maria van Hemert op te volgen.

In Marken werden de uitgetrokken

 draden  vervangen door eenzelfde

 hoeveelheid sierdraden.

 

Voor het lommerdje zijn vier draden uit

 de stof getrokken en hiervoor komen er dus

vier omwikkelingen voor in de plaats.

 

Het leek eerst wat ieletjes te worden.
Maar door de draad goed strak aan
te trekken vult het toch heel mooi.

Handwerken uit Marken...

Deze week ben ik begonnen met het

huiswerk van de cursus van Needles at Work.

 

Ik twijfelde nog even over de stof.

 Maar ben toch op 14-draads begonnen.

 

Fijner kan altijd nog.

Eerst de verschillende technieken

 maar eens uitproberen.
 

 

Dit keer heb ik zelfs het zoompje vastgeregen.

En ik moet zeggen... het scheelt

 een hoop geprik en frustratie omdat de draad

 nergens meer achter blijft haken...*Ü*.

 

'k Ben benieuwd welke technieken
en patronen er allemaal

nog in deze sampler komen.

 

Het afwerken van de zoom is in ieder
geval een leuk werkje om te doen.

 En de techniek heb ik al vaker toegepast.

Kijk... bij mijn eigen Markerlap

was het randje ook al afgewerkt.

 

Alleen heb ik hier over drie draadjes gewerkt.

 Nu weet ik dat er in Marken over

 vier draadjes wordt gewerkt.

De stof voor het borduren van de
 "Vernaaide Linten" ligt ook klaar.

Ik kan niet wachten om te beginnen.
Er zijn nog wat praktische vragen.
Zoals waar begin je op de lap met het
borduren van de eerste lint.

Als ik daar allemaal antwoord op heb
kan deze sampler ook van start gaan.... dacht ik...

Want gisteren las ik een berichtje van
iemand die de vlechtsteek wil gaan
 gebruiken in de sampler.

Dat is wel écht Markens.
Tja... en nu ben ik dus
 aan het twijfelen gebracht.

Het eerste kruissteekje wordt pas
 geborduurd als ik hier uit ben.

Ha... en jullie weten dat ik
daar niet zo goed in ben.

Dat kan dus nog even duren...

Wat kan borduren soms toch een
ontdekkingstocht zijn vol avontuur.

Wordt vervolgd!