De tijd vliegt...

 Hoi... hoi...

Ik ben er nog hoor...

...*Ü*...

Even een weekje niet bloggen

werden er ongemerkt twee...

en toen was er gewoon

ineens een maand voorbij.

En wat voor een maand...

...met heel veel zon.

Elke ochtend kun je mij een uurtje buiten vinden

voor een zonnebad.

Ik weet het... 

niet iedereen is er even enthousiast over...

maar mij doet het goed.

Meestal gaat er een handwerkje mee naar buiten

en vanmorgen ging dit breiwerkje mee...

Misschien denk je...

hé.. dat garen herken ik.

Dat klopt!!!

...*Ü*...

Een paar maanden geleden

werden er nog sokken (klik) van gebreid.

En hoewel ik het garen en de kleurencombi

heel mooi vind... vond ik de brede strepen minder.

Zaterdag heb ik de sokken uitgehaald

en is er een beginnetje gemaakt 

met wat een sjaaltje gaat worden.

Ik brei net zolang totdat de bol op is.

Hier zie je het laatste beetje

van de eerste bol...

... ondertussen ben ik al

 een heel eindje met de tweede.

XXX

Zonnige sokken...

Wanneer ik zachtjes naar beneden loop

is alles nog in diepe rust.

In mijn eigen hoekje maak ik het mij behagelijk

met een slaapzak en een warme kruik.

En dan pak ik mijn breiwerkje erbij.

Gisteravond vond ik eindelijk de rust

om er even voor te gaan zitten

en weer verder te gaan met deze sokken.

Ik was gestopt op het punt

dat ik met de hielflap kon beginnen.

Gewoon een eenvoudige hielflap...

... niets bijzonders.

Met het breien van deze sokken

 was ik een poosje terug begonnen.

Ik begon heel enthousiast te breien

en zonder verder na te denken 

volgde ik de voorbeeldsok (klik).

Maar dan wordt het been voor mij veel te lang

en dus moest ik improviseren.

Van de andere sok mag ik dus

nog een stukje uithalen.

Ik ben er trouwens nog steeds niet helemaal uit

of ik die witte hiel nou zo geslaagd vind.

De wol zelf vind ik super!

Blij met de kleurtjes...

...*Ü*...

Wanneer manlief later op de ochtend naar beneden komt

begint de zon uitbundig te schijnen.

Het beloofd een mooie ochtend te worden.

Zonnig weer en zonnige sokken.

Kijk... 

ook de nieuw bollen

passen er mooi bij.

XXX

Nog meer moois...

Gisteren kwam het niet van handwerken...

... het breiwerkje ging onaangeroerd weer mee

terug naar huis.

Dus daar kon ik vandaag niet over bloggen.

Maar al bladerend door mijn handwerkfoto's

zag ik een paar leuke plaatjes

die ik je graag wil laten zien.

 Deze week kon je hier (klik)

al lezen over mijn favoriete hoekje

in ons huis.

Daar ligt elke keer wel wat anders

om van te genieten.

Dit lag er eind april... vorig jaar.

Mijn zelfgebreide polswarmers...

ik draag ze regelmatig tijdens de nachtelijke uren

wanneer slapen niet wil lukken.

Maar er liggen ook wat oude schoolwerkjes

die gelukkig de weg naar mijn huis

weten te vinden.

Soms stal ik de borduurwerkjes uit

op de footstool die ook in mijn favoriete hoekje staat.

Dan worden er wat fotootjes geschoten...

... en zo wordt dit blogje dan weer geschreven.

Gewoon omdat ik de plaatjes leuk vind 

om hier te delen.

Wat er bijna altijd op het bijzettafeltje ligt

is mijn leesbril.

Onmisbaar geworden bij het borduren.

En vaak ook wel een van de vele klosjes

met rood naaigaren.

Ik ben heel benieuwd of vandaag

nog wat handwerktijd brengt.

XXX

Koffiepraat...

Vorige week vrijdag

had ik een gezellige handwerkdag.

Voor deze ochtend staan de benedenverdieping

en de strijk op het programma.

Dat laatste is voor mij geen straf.

Ik geniet van de strakke stapeltjes...

... ik schreef er al vaker over...

(klik)

Vorige week liet ik al twee werkjes zien (klik)

waar ik ijverig aan had gewerkt.

Er is die dag nog een werkje af gekomen...

...maar dat heeft uiteindelijk

 wel meer dan twee jaar geduurd.

Wacht... dan pak ik het blogberichtje (klik)

uit die tijd er even bij.

Het was een kadootje voor mijn quiltvriendinnen.

Eigenlijk spontaan ontstaan

omdat ik een leuk blikje had gezien.

Het vinden van het laatste blikje

was nog een hele speurtocht.

Maar het is uiteindelijk gelukt

en nu heb ik er zelf ook één.

Deze bloemetjes waren 

in het begin van dat jaar al gehaakt.

Gewoon... omdat ik het leuk vond om te haken

en het altijd van pas kan komen.

Tijdens het maken van de kussentjes

heb ik ook voor mijzelf een kussentje genaaid.

Alleen het vullen en afwerken...

... daar was ik niet aan toe gekomen.

Dat had ook wel een reden...

want bij het inknippen van de naad

had ik bij één kussentje net iets te ver geknipt.

Het was de bedoeling om nog diezelfde week

het naadje op de naaimachine

opnieuw te stikken.

Vrijdag was het eigenlijk zo gepiept...

niet op de naaimachine maar met de hand.

Gewoon een paar steekjes over de knip.

Daarna gevuld en het gehaakte rondje vastgezet.

Zo eenvoudig kan het zijn.

Maar deze ochtend dus eerst 

wat huishoudelijke taken.

Dan ben ik weer helemaal "bij" 

na alles van de afgelopen weken.

En wie weet is er dan vanmiddag

nog wat handwerktijd.

Want een bezoekje aan mijn wolwinkeltje

staat ook hoog op mijn verlanglijstje.

Na de sokken voor Tijs (klik)

is het ook tijd voor een paar sokken voor Nora...

oudrose zou ze graag willen.

En zelf zou ik nog wel een gebreid vest willen...

... genoeg om eens te kijken of er ook bolletjes wol

met mij mee naar huis willen. 

XXX

Waar liefde woont...

 Het weer lijkt wat minder grauw

en het is gelukkig droog

maar de zon wil nog niet echt doorbreken.

Wanneer ik nét klaar ben

 met het schrijven van dit blogberichtje

 dwarrelen er minuscule sneeuwvlokjes

 naar beneden.

Raar weer.

Maar het is zo wel een produktief weekje

op handwerkgebied.

De sokken voor manlief zijn inmiddels af.

En kijk eens...

Tijs heeft ook een paar gekregen.

Lekker warm voor in zijn laarzen.

Gistermorgen belde de kleine man met oma

om te vragen of ik bij de Intratuin wil afspreken.

En zo kon Tijs een beginnende sok passen.

Hij was in eerste instantie niet erg enthousiast...

zo'n sok ziet er ook raar uit met drie van die naalden erin.

Maar toen ik vertelde dat opa dezelfde heeft

veranderde dat op slag...

... *Ü*...

Gisteravond kon ik met de tweede sok beginnen.

 Met zijn maatje 29 zijn het natuurlijk

ook sokjes die zó klaar zijn.

Vanmorgen heb ik de laatste steken gebreid

en de draadjes afgehecht.

En toen... tja... toen lag dit lapje 

nog steeds te wachten.

Ik had deze week al bedacht

 dat het wel leuk zou zijn

als het lapje morgen met valentijn af zou komen.

Dus werd er vanmorgen getekend...

... en is het dit geworden.

Deze psalm kwam de hele tijd in mijn gedachten

wanneer ik naar het lapje keek.

Zo meteen ga ik beginnen met het borduren.

En wie weet...

lukt het toch om morgen dit kussentje

af te krijgen.

XXX

Koffiepraatje...

 Hier was het 

de afgelopen weken 

wat stiller.

 Mijn gedachten zijn veel

bij ons jongste kleinkind

en haar kersverse mama.

Op afstand oma zijn is zo anders

 en daar moet ik best wel aan wennen.

Even om het hoekje kijken

is er niet bij.

Na 3,5 week gingen we

vorige week zaterdag voor de derde keer op pad

om met Maeve te knuffelen.

Precies een maand oud...

... wat gaat de tijd snel.

Onze jongste was ook mee.

 Het was fijn om tijd

met elkaar door te brengen.

Wonderlijk hoe zo'n klein kindje

het middelpunt van aandacht en liefde is.

Ik bracht wat kadootjes 

van een oudtante en de overgrootouders mee.

En een warm wollen dekentje.

Want deze oma vindt dat nieuwerwetse gedoe

met katoenen dekentjes maar niets...

... zeker niet in de winter...

...*Ü*...

Het dekentje is niet alleen bedoeld om warmte te geven...

... maar er zit ook heel veel liefde in gebreid.

Voor wie het leuk vindt zal ik er hieronder wat meer over vertellen 

en ook de gratis patronen met je delen.

Het begon allemaal met het uitzoeken van de wol.

De eerste keer dat ik in de wolwinkel stond...

moest Maeve onverwachts 

voor extra controle naar het ziekenhuis

omdat ze best wel geel zag.

Geen goed moment

 om dan met de mama 

over een kleur voor de wol te overleggen.

Gelukkig was alles goed.

De tweede keer kon ik wel overleggen...

... en is het deze mooie warme neutrale kleur geworden.

Er werden drie proefstukjes gebreid.

Allereerst de onderste met het koffieboontje...

daar moest ik wel heel goed bij opletten.

Ik vind het geen fijn patroon om te breien 

maar het resultaat is wel heel mooi.

Je vindt het gratis patroon hier (klik).

Daarna werd de middelste gebreid...

dat zou mijn keuze zijn geweest.

De voor- en achterkant zijn nagenoeg hetzelfde

en deze voelt warmer aan.

Dit is ook een gratis patroon

en je vindt het hier (klik).

De keuze van de mama viel op deze van Drops...

...ze is dol op ajour...

Het patroon heet Terracotta Dreams (klik).

Het breit tamelijk vlot weg.

In totaal heb ik 6 bollen gebruikt

van Cool Wool kleurnr 0590 Natur.

Het is 100% extrafijne Merinowol.

Het zou niet mogen vervilten

maar daar kan ik nu nog niets over zeggen.

De wol is dunner dan het patroon voorschrijft...

160 m per 50 gram.

De deken is gebreid op naalden 3,5 mm.

Mijn dekentje is na het wassen 

68 x 87 cm.

Het is 7 cm langer geworden

maar dat is alleen maar fijn.

Ik heb voor een andere afkanting gekozen.

De opzetkant en de afhechtkant 

zien er dan hetzelfde uit.

Wel moet je goed op je draadspanning letten

en de "rekbaarheid" vergelijken met de opzetrand.

Zorg dat je draad voldoende lang is.

Je gaat met de naald 

eerst twee steken naar rechts.

Daarna ga je door de eerste steek terug 

en laat je die steek van de naald vallen.

Dit herhaal je net zo lang 

tot al de steken van de naald zijn.

Zoals je ziet

is het dekentje volop in gebruik.

XXX

Nog meer leuks...

Er is natuurlijk veel meer te bloggen

dan alleen over de Ierse breirol (klik).

Wanneer je deel 4   (klik) van de breirol zoekt

moet je even verder naar beneden scrollen.

Zo is er ook deze leuke advent KAL (klik)

van Subito Farm Designs.

De kleuren vind ik mooi.

Rood en wit

...altijd een goede combi...

...*Ü*...

Bron: Subito Farm Designs

Dit wantje is een favoriet.

Het jaartal zou ik andersom doen...

...dan is het beter leesbaar.

Morgen hoop ik wat wol te scoren

zodat ik dit weekend kan beginnen.

Bron: Subito Farm Designs

De volgorde zal ik hier en daar wat aanpassen

want elke dag een ornamentje breien

dat gaat hem niet worden.

De leuksten mogen het eerst.

Bron: Subito Farm Designs

Dit sokje is zeker een favoriet.

Ik heb nog wol over van mijn 

Go go dynamo KAL (klik)

Wie weet wordt er vanavond

al een beginnetje gemaakt.

Bron: Subito Farm Designs

Dit is ook een leuke.

Ik dacht...

ik deel het hier even...

... misschien zijn er meer liefhebbers.

XXX

Ik ben er nog hoor...

 Maar van bloggen 

kwam gewoon niet veel.

Beter gezegd

.... niets...

... bloos...

Soms vind ik het fijn

in mijn eigen bubbel te zijn.

Wat bezinning en rust.

Wat je hier wel veel hoorde

was het gerikketik van breipennen.

Eerst van de zomer al het witte vestje.

Na het witte vestje 

kwamen er nog twee vesten bij.

Dat kun je hier (klik) allemaal lezen.

En in oktober was daar ineens 

de MKAL

GO GO DYNAMO.

Ik zag de eerste breisels en was verkocht.

I

De kleuren mocht je zelf kiezen.

De tip was om voor een groot contrast te gaan.

Ik koos voor donkerblauw en cremewit.

Je begint met halve cirkels.

Die brei je 

met een soort van driehoeken

 aan elkaar.

Voor de bobbeltjesrand 

kwam er rood bij.

De bobbeltjesrand wissel je af met brioche.

Ik wilde graag een vrolijke noot toevoegen...

het werd een knalroze kleur.

Niet echt iets voor mij

maar ik werd er wel blij van

... *Ü*...

Ik weet niet zo goed 

of brioche hetzelfde is als de patentsteek.

Het geeft in ieder geval een leuk effekt.

Daarna brei je een schulprand.

Omdat ik met mijn kleurgebruik wat afwijk 

van wat wordt geadviseerd

heb ik een randje wit en donkerblauw extra gedaan.

De extra steken heb ik daarna weer weggewerkt

  bij de schulprand.

Na een badje met gewone shampoo

ligt ze hier te drogen.

Wat heb ik hier een plezier van gehad.

Het breien op zich ...

... de voortgang van anderen volgen...

... het vol verwachting wachten op het nieuwste deel...

... elke keer weer een leuke aanvulling.

Hoe krijgt iemand zoiets verzonnen?

Dank je wel Stephen West

voor zoveel breiplezier.

XXX

Pronkrol... deel 7... vervolg

 Misschien is het leuk

het hele lapje te laten zien.

Dan krijg je een idee

hoe het uiteindelijk gaat worden.

Er zijn twee vakjes

waar je een rode draad door het breisel rijgt.

De techniek is het zelfde

maar toch oogt het heel anders.

Die doorrijgjes zijn leuk om te doen.

Niet verwonderlijk

voor wie  weet 

dat ik stopjes (klik) erg leuk vind.

De andere vakjes mag je zelf invullen

en daar heb ik nog niet echt inspiratie voor gehad.

Het is vandaag een kort blogberichtje geworden...

ik wens je in ieder geval een fijn weekend.

Geniet van de mooie nazomer...

XXX

De pronkrol...

Hoe is het daarmee???

Rustig.... héél rustig...

...*Ü*...

Tja... het was vooral heel veel breien

deze zomer.

Maar ik kan je wel iets laten zien

wat ik heb gedaan voor het breivirus echt toesloeg.

Dit gebreide lapje

met mijn initialen

en een prachtig opengewerkte sierrand.

Het is deel 7 van de pronkrol

die Jookies (klik) ooit heeft ontworpen.

Hier (klik) kun je mijn berichten

over de pronkrol lezen.

Een vergelijkbaar plaatje

 liet ik zien in mijn laatste berichtje (klik)

over de pronkrol.

Waren er toen twee vakkenlapjes gebreid...

... nu zijn het er drie.

Na wat tellen en rekenen

borduurde ik mijn initialen

op het lapje.

Wat een metamorfose ondergaat

zo'n lapje.

Het komt ineens tot leven.

Het vakje met de open sierrand

is ook helemaal naar mijn zin.

Ik heb eerst wat steken geminderd 

omdat je voor elke open rand 

een steek gaat meerderen. 

Nu blijft het vakje

 bijna even breed als de andere vakjes.

XXX

Het werkt... hopelijk...

Daar ben ik weer...

... eindelijk.

Vanochtend bedacht ik een foefje

om toch foto's te kunnen plaatsen.

En jippie...het werkt!!!

Hopelijk ziet het er ook redelijk uit

als dit bericht online verschijnt.

 

...*Ü*...

Maar waar begin ik 

na twee maanden blogpauze?

Er is zoveel te delen...

Ik ga gewoon maar verder

 waar ik gebleven ben...

Het witte vestje (klik)

is al een eeuwigheid af.

Zo voelt het tenminste.

Wat heb ik genoten

 van het breien van dit vestje...

Heerlijk over de top...

met veel ajour.

En afgewerkt 

met een gehaakt picotrandje.

Hier nog zonder picotrandje...

om te laten zien dat het zo ook prima kan.

Ik heb hem al regelmatig gedragen...

vooral op de fiets.

Na het witte vestje volgde een blauwe...

dit keer met lange mouw.

Oh ja... ook wat langer en zonder ajour.

Ondertussen zijn alle loshangende draadjes afgehecht

en ook deze is al wat keren gedragen.

En deze week

zijn de laatste steken

van de donkergrijze variant gebreid.

En die is ook af...

geblokt en al.

Het patroon is van Drops (klik)

en heet country roads cardigan.

Wist je dat je bij Drops

 je maat kunt aanklikken

en alles in jouw maat omcirkeld wordt?

Zo handig!

Alle vestjes heb ik gebreid van 

Lana Grossa Meilenweit

met rondbreinaalden 3.

De randjes zijn gehaakt

 met haaknaald 2,5.

Het is zo

 een mooi stapeltje bij elkaar.

En nu de vuurproef...

kijken of de foto's in dit blogbericht

online ook te zien zijn.

XXX