Wat een dag...

Tja wat doe je als je geen naambordje hebt en er een horde meiden voor het eerst jou nederige stulpje komen bezoeken. Dan maar op een creatieve manier zorgen dat iedereen weet op het juiste adres te zijn. Dus mijn buxusboompje versierd met de hexagonbloemetjes die ik jullie een poosje terug liet zien...

Deze kleine meid had al lang in de gaten dat er wat bijzonders stond te gebeuren. Toen ik even niet keek is ze stiekem naar buiten geglipt en snel in het buxusboompje geklommen. Zie haar eens triomfantelijk lachen, de ondeugd...

Naast mijn rekje met borduurwerkjes had ik deze breiwerkjes op een dienblaadje klaargelegd. Sinds onze  ontmoeting in het vorige jaar was er bij mij op quiltgebied niets nieuws meer bijgekomen... Joke was toen degene die het brilliante idee kreeg om ons eens bij haar uit te nodigen. Dit was zo'n succes dat we afspraken vaker zo'n dag te plannen. Joke, ere wie ere toekomt hoor!

Net toen ik had bedacht een werkje in mijn handen te nemen kwamen Joke, Mienke, Ingrid, Gerda, Willy en Joyce binnen huppelen. En was het gedaan met de rust. Wat waren we blij en enthousiast om elkaar weer te ontmoeten. Al snel stond de kamer vol met tassen waar allerlei moois uit puilde.

Tijdens het bijkletsen dwaalden onze ogen steeds vaker af naar al het moois waar je soms net een glimp van kon opvangen. Zet zeven vrouwen bij elkaar die het heerlijk vinden om met lapjes, draadjes, bandjes, kantjes, breipennen, en wat al niet bezig te zijn en er is aan gespreksstof geen gebrek...

En wat was er toch veel te bewonderen. Een kleine greep uit al het moois. Voor een compleet beeld moet je ook even bij de anderen kijken...

Ingrid was de eerste. Helemaal onder de indruk van haar vingerhoedjesquilt en de Morrel er helemaal niet aan gedacht mijn fototoestel te pakken. Gelukkig de laatste wel vast kunnen leggen. Zie de dames een zwieren...

Deze NI is van Joyce. Helemaal gepaperpierced. Van haar appeltjesquilt heb ik geen mooie foto maar bij de anderen is-ie wel te zien. Elke keer verbaas ik mij weer hoe mooi die is.

Hier liet Gerda ons van genieten. Haar George is een echte stoere bink geworden. Gerda liet ook een quiltje zien waarin ze de motiefjes in de stoffen op een leuke en verrassende manier wist te gebruiken waardoor het net leek alsof er heel veel verschillende stofjes verwerkt zijn. 

Als liefhebber van borduurwerkjes was het genieten van al het moois Willy liet zien. Dit heeft ze zelf zo samengesteld. Zo leuk! En Willy is een kei in het vinden van mooie theedoeken waar ze dan weer iets heel bijzonders van maakt...

Joke liet ons genieten van haar "oud goed". Juist de verhalen bij veel lapjes maken dit tot een heel uniek bezit!

Deze twee kleine lieve boefjes zaten heel geduldig in haar koffertje te wachten. Ze kijken nog een beetje beduusd van al de aandacht waarmeee we hen overweldigden... Maar wie kan zulke beertjes nu weerstaan?

Mienke grossiert in huisjes. Daar liet Joke ons trouwens ook van genieten. Deze zijn net weer een formaatje groter. Lieve stofjes hè? En ze is ook met een heel groot borduurproject begonnen. Daar krijgen we vast nog wel meer van te zien de komende tijd...

Tja... en wat gebeurd er als je een hele dag zoveel mooie quilts en tops ziet? Jip, het quiltvirus is hier weer in alle hevigheid toegeslagen. Even niks geen breien of borduren.

Nog diezelfde avond heb ik mijn hexagonnetjes te voorschijn getoverd en dit was het resultaat...

Meiden bedankt voor de heerlijke dag, jullie gezelligheid, het moois waar we bij elkaar van konden genieten, het elkaar weer enthousiast maken voor nieuwe uitdagingen, de lieve attenties en het feit dat ik toch met andere ogen naar "het rekje" en de breirollen ben gaan kijken...