woensdag 19 augustus 2015

Kostbare herinneringen...

Wat is het lang geleden dat ik hier ben geweest.

Eerst was er de heerlijke vakantie.
Wat waren we aan het genieten.

En toen het onvoorstelbare bericht van
het overlijden van een lieve vriendin.

De wereld stond even op zijn kop.


Dit is al het zoveelste berichtje dat
ik sindsdien geschreven heb.

Maar deze wordt niet zoals de anderen gewist...
Eens moet weer de eerste keer zijn.

Hoe kan het dat het leven gewoon verder gaat?
We weer verder gaan met waar we gebleven zijn?

Omdat dat precies is wat jij zou hebben gewild.

Wat was je een bijzonder mens.
En wat een voorrecht dat ik jou heb mogen leren kennen.
 
Dat jij hier niet meer bent blijft nog steeds wat onwezenlijk.


Vergeten zal ik je nooit.
Ik kom je tegen in een quilt, een borduurwerkje.
Zoals de Moulin Rouge en de Azura.

En koester de herinneringen aan een warm,
bijzonder, kostbaar en uniek mensenkind.

Dag, lieve Mienke.