Een mooi stapeltje...

De visserstruien zijn leuk...
 

...maar na bijna twee maanden

hetzelfde blogbericht

wordt het zelfs mij

een beetje te veel...*Ü*...

De hoogste tijd om
er weer eens voor te gaan zitten
én te bloggen...

 

 

En er is genoeg om over te bloggen.

 

Zoals dit leuke stapeltje

wat hier thuis op tafel ligt.

 

...*Ü*...

 

Dat komt door ons bezoek vandaag

aan het prachtige Marken.

 

Tegen het eind van de ochtend

kwamen wij op Marken aan.

 

Na een kort bezoekje aan Ma Korving

werd er eerst in de haven

een bakje troost

 met wat lekkers genuttigd.

 

 

Daarna stond er 

een bezoekje aan

het Marker Museum

op het programma.

 

Er was veel moois te zien.

 

 

Zoals een prachtige stijlkamer...

waar deze dozen met kleedjes

direkt opvielen.

 

Zucht... je zou ze wel

allemaal willen maken...*Ü*...

 

Of die prachtige vernaaide linten...

waar je gewoon ogen tekort voor komt.

 

Zo bijzonder om ze nu zelf

in het echt te zien.

 

Want ik durf het bijna niet te zeggen...

maar dit is mijn eerste bezoek aan het eiland.

 

Naast het handwerken

waren er ook prachtige schilderijen...

... die vooral opvielen door het kleurgebruik.

 

Zo mooi...

ik ben er helemaal weg van...

 

 

De vitrines waren nu vooral aangekleed

 met poppen in klederdracht

 die bij kerkelijke hoogtijdagen

 werden gedragen.

 

Prachtig om te zien,

maar daarvoor moet je toch zelf

een bezoekje aan het (schier) eiland brengen.

 

 

In een vitrine stonden deze prachtig versierde bijbels.

Van groot... tot heel klein.

 

Ook waren er hele vrolijke kleurrijke klompen

te bewonderen...

 

Bij vertrek zou ik haast deze mooie

gebreide sierranden gemist hebben...

 

Maar gelukkig zag manlief ze wel...*Ü*...

 

Je begrijpt, dat ik nu bij de door mij

gebreide drie randen (klik) voor steekmouwen,

er ook nog één bij ga breien

zodat ik straks ook van die leuke setjes krijg. 

 

 

Na het museum lopen wij wat

 door de straatjes in de kerkbuurt.

 

Genietend van de historische

huisjes én steegjes.

 

 

Als bewoner van dit prachtige plaatsje

moet je wel geschikt zijn voor het

wonen in een museumstadje.

 

Al die toeristen die het plaatsje

dagelijks overspoelen...

 

Bij de haven genieten we weer van

een rustmomentje.

 

Ondertussen werken wij

een bakje kibbelingen naar binnen

en genieten van een prachtig uitzicht.

 

Deze charter kwam net binnenvaren.

 

Hij was aan het manoevreren om af te meren

terwijl de boot naar Volendam ook

net de trossen los had...

 

... maar het ging allemaal goed...

 

Thuis tover ik mijn markerlappen

maar weer eens tevoorschijn...

 

Alleen zo jammer dat dat sneewerk

nog steeds niet af is.

 

Dat staat op één van mijn lijstjes

voor ooit...*Ü*...

 

Kijk eens wat er mee mocht

terug naar huis???

 

Stofjes van het beroemdste

stofwinkeltje van Marken...

 

...én een prachtig gestreept

zakje uit de winkel van Ma Korving, 

met een hele kostbare inhoud.

 

Toen we daar  'smorgens waren

kreeg ik een prachtig laatje te zien.

 

Op de terugweg moest ik weer

bij Ma Korving langs.

 

Een beetje schuchter vroeg ik

of ik nog eens

 in dat bijzondere laatje mocht kijken.

 

Die werd meteen welwillend open gedaan

en ik mocht daar heerlijk op mijn gemakje

in rondneuzen.

 

Na een poosje waren er drie

antieke stukken die ik daar écht

niet kon achterlaten.

 

Een kinder keelbandje

én een prachtig, in rood uitgevoerde,

 versiering voor achter op het schort.

 

De witte band is een vervroegd

verjaardagskado van mijn lieve man...

... omdat hij zag hoe mooi ik het vond...

 

Lief hè?!!