Een goed begin van de dag...

 Vandaag begint de dag weer met zonnestralen

en drinken manlief en ik 

samen een bakje koffie

onder de overkapping.

Daar is het het koelst.

En met de deur naar het achterpad open

waait er een heerlijk koel briesje.

Wanneer hij naar zijn werk is

 besluit ik mijn handwerkje erbij te pakken

en de boel even de boel te laten.

Want morgen wordt het een stuk koeler.

Deze agenda heb ik gisteren gekocht.

Eigenlijk had ik een andere in gedachten

maar die was uitverkocht.

Dus ga ik zo nog even op de fiets naar de stad...

... misschien hebben ze hem daar voorradig

en anders wordt deze gebruikt.

Er staat weer genoeg in de planning...

... *Ü*...

~~~~~~~~~~

Tja... 

wanneer ik in mijn oude agenda zit te bladeren

 komt er heel wat naar boven.

Twee jaar van mijn leven.

Ik leg het hier vast voor mijzelf
en heeft verder niets 

met mijn handwerkavonturen te maken...
... hoewel het daar natuurlijk wel een uitwerking op heeft gehad.

Soms werd er heel veel gehandwerkt 

om alles te verwerken en weer in balans te komen.

Soms kwam ik aan het handwerken niet toe 
omdat het allemaal gewoon teveel was.

Dagelijkse handelingen brachten dan vaak 

struktuur in de chaos en onrust.

Hij staat vol met zorg rond mijn vader...
...gesprekken met de zorg over een noodzakelijke verhuizing...
...een nieuwe plek zoeken voor hen...

...regelen dat zijn vrouw een verpleeghuisplek mét behandeling kreeg...
...uitzoeken van zoveel spullen...
... de verhuizing...
...opnieuw gesprekken met zorgpersoneel...
...informatie mbt reanimatie en advanced care planning...
...bezoekjes aan de specialist...
...en tandarts...

...regelen van een nieuwe huisarts...

...zorg afstemmen en bewaken...

Maar ook gewoon gezellige bezoekjes aan hem.

Soms gepland en soms onverwachts...
omdat hij een jaar lang zo dichtbij woonde.

Na een boodschapje fietste ik soms even door

om een bakje te doen.

Ruim een jaar heeft hij moeten wachten op het appartement

en een jaar heeft hij daar met plezier gewoond.

Na zijn overlijden brak opnieuw een intensieve periode aan.

Niet alleen doordat wij een samengestelde familie hebben 

maar ook door de dingen rond zijn overlijden.

Ik weet nog steeds niet of ik daar wat mee wil...

... vooreerst heb ik het geparkeerd.

Mijn lijf gaf op allerlei manieren aan dat ik rust nodig heb.

Langzamerhand komt die rust weer terug

en daarmee ook weer het handwerken en bloggen.