Er komen drukke dagen
en weken aan.
Mijn vader en stiefmoeder
gaan over 1,5 week verhuizen
naar een verpleeghuis.
Gisteren kreeg ik het telefoontje
waar we bijna een jaar op hebben gewacht.
Samen naar een echtparenappartement.
Vorig jaar rond deze tijd
was voor hen een nare periode.
De zorginstelling gaf aan
dat de zorg voor mijn stiefmoeder te zwaar werd
en dat ze ieder apart een eigen woonplek
op een andere lokatie konden krijgen.
Gelukkig vond ik een organisatie
waar ze wel samen kunnen blijven wonen.
En nu is het dan zover.
Er is veel te regelen en te doen.
Dus....
kan het hier de komende tijd wat rustiger zijn.
Gisteren na het telefoontje eerst maar eens gekeken
of er een checklist te vinden is voor zo'n verhuizing.
En die is er gelukkig...
met veel praktische tips.
Aan het begin van de middag
heb ik samen met mijn zus het appartement
nog een keer mogen bekijken.
Meteen wat info uitgewisseld
met de dame die ons aanspreekpunt is.
Mijn TO DO lijst groeit en groeit.
Vandaag ga ik naar mijn vader.
Eerst verhuisdozen ophalen.
Daarna een bloemetje voor ze halen
zodat ze er elke dag aan herinnert worden
dat ze écht gaan verhuizen.
Dan samen met mijn stiefzusje
de tijd nemen om koffie met ze te drinken
en alles nog eens rustig door te nemen.
Het is wat voor die oudjes...
hoewel ze er net als wij naar uitkijken.
Gisteren heb ik een paar keer gebeld
om te horen hoe het met hen gaat.
Mijn vader is net als ik een regelaar
en telkens ploppen er dingen bij hem op.
Fijn om dan te kunnen zeggen
dat het al in gang is gezet.
Dat geeft hem rust
en hopelijk maakt het daarmee
de komende weken wat minder onrustig.
Verder probeer ik vandaag een soort van draaiboek te maken
met alles wat gedaan moet worden
en dan maar kijken hoe we de taken gaan verdelen.
Maar ook als de verhuizing achter de rug is
en ze daar zitten zullen ze extra aandacht nodig hebben.
De eerste twee weken probeer ik op de werkdagen
elke ochtend daar te zijn.
Mijn zusje probeert er dan 's middags even langs te gaan.
Een bakje doen...
...luisteren naar hun verhalen...
...kijken hoe het met ze gaat.
Daarna op stap in het gebouw
om zo samen de weg te leren.
De eerste dagen misschien mee naar de eetzaal...
... wat rondwandelen in de omgeving...
... naar het winkelcentrum.
In de hoop dat de overgang voor hen
niet al te groot zal zijn.
Och... och... het is wat hoor....
...oude bomen moet je niet verplanten...
Maar verplant zouden ze tóch worden...
...dan maar naar een plekje waar ze
de meeste kans hebben om opnieuw te wortelen
in de hoop dat ze
nog een poosje samen kunnen zijn.
XXX
9 opmerkingen:
Oh, wat bijzonder dat ze sàmen kunnen blijven; dat hoor je tegenwoordig niet veel meer.
Het lijkt me vreselijk om na een leven samen gescheiden te moeten wonen!
En wat komt er nu veel kijken, maar als ik het zo lees gaan jullie heel zorgvuldig te werk met vooral ook veel aandacht voor wat het proces met hen doet...
Succes gewenst!
@Elizabeth, je moet goed zoeken... maar ze zijn er wel. Vaak in de dorpen. In dit geval in mijn wijk...;)... Het dorpje is door de jaren heen door woningbouw opgegaan in de grote stad.
Wat fijn dat dit nu kan. En inderdaad, wat zal het je opslokken. Maar ik zeg iedere dag tegen mezelf: ik wil later tegen mezelf kunnen zeggen dat ik/we alles heb gedaan om het zo prettig mogelijk voor mijn ouders te hebben gemaakt. Ik wens je veel sterkte toe. Fijn dat je dit niet alleen hoeft te doen!
Wat fijn dat ze samen verder kunnen. En wat een liefdevolle stief/dochters hebben ze. Sterkte met alles.
Dank je... iets om te onthouden!
I am glad to hear an apartment for two that is what they need. How medical can think to place in two different facilities when I hear of that is hurtful. So glad you and your family can work on this together to help them.
Wat fijn dat ze daar wel samen kunnen blijven.
Ik vind het zooo schrijnend als mensen uit elkaar gehaald worden.
Fijn om te lezen dat jou vader en zijn partner samen kunnen verhuizen en hoop dat ze daar nog een fijne tijd krijgen. Voor jullie heel veel succes met het verhuizen en lief om te lezen dat jullie er echt aandacht aan besteden.
Groeten
Marga
Goed dat jullie dit als dochters samen kunnen doen en fijn dat het in de buurt is. Hopelijk wennen ze snel op de nieuwe plek. Het is mooi dat ze samen kunnen blijven.
Een reactie posten