Na de poets en de strijk
ging ik vrijdagmiddag heerlijk op de fiets naar de stad.
Ik was nog niet halverwege of daar kwam
een ziekenauto met loeiende sirenes mijn kant op.
En voor ik het wist
stroomde de tranen over mijn wangen.
Niet fijn wanneer je op de fiets zit
en toch met een missie op weg naar de stad bent.
Ik heb mij wat proberen te vermannen...
want er moest nog wat
worden terug gebracht naar een winkel.
En had ik tegelijkertijd willen kijken naar nieuwe schoenen...
nu liet ik dat maar voor wat het was.
Bij de W*br* toch maar even naar binnen gepiept
want ik had bij een breivlog
een heel handige organizer gezien.
Kijk nou hoe leuk!!!
Binnenkort nog eens kijken of ze er nog een
in deze kleur hebben.
Tegelijkertijd wat breijuwelen gekocht...
... beter gezegd...
... dat moeten ze nog worden.
Twee klosjes...
voor een borduurrolletje.
Kijk... deze heb ik onlangs gemaakt.
En ook nog wat van die handige knijpers
om stofjes op elkaar te houden.
Ik zie ze vaak bij quilters voorbij komen
en nu heb ik ze dus ook zelf.
...*U*...
Toen door naar de wolwinkel...
... maar een lief rose bolletje sokkenwol
voor Nora
kon ik er niet vinden.
En voor een vestje wat kopen...
... daarvoor was ik toch te weinig voorbereid.
Wel zag ik deze bolletjes sokkenwol...
... daar heb ik er twee van meegenomen.
Dat komt altijd van pas.
Want het weekend zouden we
ons jongste kleinkind na weken gaan bezoeken.
En dan ook een nachtje blijven slapen.
Dan is het wel zo fijn
om een breiwerkje bij de hand te hebben.
Op de terugweg
besloot ik de landelijke route te nemen.
Dat is het handigst...
zeker omdat ik nog even bij mijn jongste langs zou gaan.
Ik kom dan langs het ziekenhuis...
de plek waar ik de laatste keer samen met mijn vader was.
Hij had er een afspraak...
- niets bijzonders -
...hij is zijn hele leven nooit echt ziek geweest.
Ik ging mee als chauffeur
en voor de gezelligheid.
Tja... toen dat ziekenhuis in zicht kwam
gebeurde het weer.
De sluis ging open en er was geen houden aan.
Het was me het dagje wel.
Anders prima wanneer dit mij zou overkomen
maar de timing was dit keer echt niet fijn.
Het bezoekje gaf wel even wat afleiding...
... maar wat was ik moe.
Normaal ben ik wel te porren
om iets geks met de kinderen te doen
maar dit keer was het wat saai voor hen.
Om thuis een maaltijd te bereiden...
... daar had ik echt even geen zin in...
of beter gezegd ik was gewoon te moe.
En zo trokken manlief en ik
in het begin van de avond naar ons favo restaurantje
een paar dorpen verderop.
Dat deed goed...
... het was er gezellig druk
en we hebben heerlijk gegeten.
En er kwam zelfs nog een heerlijk toetje.
Ik ging al vroeg onder de wol...
De volgende morgen vertrokken we richting Zeeland.
Het was druk op de weg en de reis duurde
dan ook wat langer dan ons lief was.
Maar wat was het fijn om ons kind en kleinkind
weer te zien.
Maeve vond oma wat spannend
en begon spontaan haar lipje te trekken
en zette het op een bescheiden huilen
toen ze me zag.
Maar deze oma is niet voor een gat te vangen
en al snel waren we vriendinnetjes.
We hebben genoten van het leven met zo'n klein meisje.
Het was bijzonder om onze oudste als mama te zien.
De dagen gingen veel te snel voorbij.
Van enig handwerken kwam het helemaal niet.
Ook niet tijdens de urenlange autorit.
Zo druk als het op de heenweg was...
zo rustig was het op de terugreis.
We zijn al vroeg in de middag vertrokken
omdat onze jongste met haar gezin
ook nog langs kwam in Zeeland.
Vanmorgen ben ik met een sopje door het huis gevlogen
en heb daarna de stofzuiger zijn werk laten doen.
Echt nodig was het dit keer niet
maar ik merk dat ik momenteel
een soort van rust vind in het doen
van de gewone dingen.
Meer als in het handwerken.
Mijn gasfornuis heeft vandaag een extra beurt gekregen.
Het is hier al een week of twee
een soort van voorjaarsschoonmaak.
Vanmiddag heb ik de kleinkinderen van school gehaald
en was het weer ouderwets gezellig.
Vogels spotten met Tijs
en knutselen met Nora.
En vanavond dacht ik...
ach... laat ik er dit keer
eens een wat langere blog van maken.
Omdat ik sommige dingen zelf fijn vind
om vast te leggen en later nog eens
terug te lezen.
(Overige fotos volgen zsm)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten