Jaren terug
zag ik bij Joke van Jookies (klik)
een oude gebreide sok
met allemaal stopjes.
Prachtig vond ik het.
Ik heb zelfs nog overwogen
om er een cursus in te geven...
... en weet eigenlijk niet meer
waarom dat van mijn radar verdween.
Een paar jaar terug
kwamen deze sokken op mijn pad.
Ik heb er al eens (klik) eerder
over geschreven.
Dolblij ben ik ermee.
Het zijn prachtige
kleine kunstwerkjes...
Overal kom je stopjes tegen...
... in de boord, op de hak,
op de voet, bij de tenen.
De stopjes moesten natuurlijk
zo onzichtbaar mogelijk worden.
En toch zijn het juist die rode stopjes
waar mijn hart sneller
van gaat kloppen.
De sokken zijn in de loop der jaren
wat verkleurd...
...maar dat vergroot alleen maar de charme.
En toch....
toch blijft het kriebelen...
... zelf zo'n sok te breien.
Wie weet ga ik het
gewoon een keer doen.
X X X
