Wat dom...

Waren jullie ook zo

nieuwsgierig naar het eerste deel

van "vakje per week" (klik)???

 

Ik wel...*Ü*...

 

 

 

De eerste steekjes zijn geborduurd!

 En wat is het leuk om te doen.

 

De kleuren van het garen

wist ik al...

...rood met blauw ...

 

 

De stof was nog even een dingetje.

 

Maar toch gekozen voor Cloud Brown.

Daar heb ik nog genoeg

lengte van liggen

om een mooie band te maken.

 

De schaar wordt erin gezet.

 

Dat is toch altijd eerst goed rekenen,

 tellen en nog eens tellen.

 

 

Daarna met een rijgdraadje

mijn indeling aangegeven.

 

En dan het leukste werkje...

kruissteekjes borduren...*Ü*...

 

 

Het randje is erg leuk om te doen

en al snel heb ik een "systeem"

voor mijzelf.

 

Daarna is het eerste vakje aan de beurt.

 

Ik borduur twee vakjes naast elkaar.

Dat geeft straks een leuk lapje.

Ik let goed op het patroon

en begin met het eerste blauwe kruisje.

 

Daarna volgen er meer en meer.

 

En ineens...
wat is dat nou???

 

Als ik zo doorga

hou ik in het midden

 maar één kruisje over

 tussen de twee vakjes

in plaats van drie.

 

Hoe kan dat??? 

 

 

Ohhhh..... wat dom... (bloos)...

 

Ik had het patroon niet moeten volgen,

maar mijn eigen rijgdraadjes...

 

Dat wordt uithalen

 en opnieuw beginnen

 

Gelukkig alleen het vakje,

de rand is helemaal goed...*Ü*...

 

 

Omdat ik nog geen zin heb

in uithalen borduur ik

eerst lekker wat verder

met de rand...

 

Dat vakje komt ergens

deze week wel weer goed...

 

XXX

Een uurtje...

Weer sneeuw!!!

 

 Ik geniet...

wel vanaf mijn keukentafel...*Ü*...

 

Lekker wat verder werken

aan mijn Groningse lap.

 

Sinds mijn laatste berichtje (klik)

zijn er geen steekjes

meer geborduurd.

 

Hoogste tijd dus om

weer wat te doen.

 

 

Een uurtje mag ik van mijzelf.

 

Want er wachten ook

huishoudelijke karweitjes...

 

Fijn weekend allemaal!

 

xxx

Nora's quilt...

Gisteren had ik mijn eerste officiële omadag...

...wat is dat genieten.

 

De wereld herontdekken

door de ogen van Nora.

 

Alles is nieuw en bijzonder.

 

De lamp boven ons bed.

Het behang bij het aankleedkussen.

De pannen op het gasstel.

En zo kan ik wel doorgaan...*Ü*...

  

Soms is iets ook best wel spannend.

 

Zoals naar bed gaan.

Een vreemd bed en dit keer niet

het dekentje van thuis mee.
 

 

Een heel zielig trillend lipje

en ook wat traantjes...

 

Ik knuffel de kleine meid

en vertel haar dat ze niet bang hoeft te zijn.

 

Er wordt een liedje gezongen.

Een kusje en een aai
 over haar bolletje horen er ook bij...

 

Ik blijf nog wat tegen haar praten

terwijl ik haar kleertjes netjes leg.

 

Daarna naar opa's kamer.

Wat rommelen met tijdschriften.

 

Het geritsel van omslaande bladzijden werkt.

Het blijft stil....Nora slaapt...*Ü*...

 

Dan kan ik mooi weer

 verder met haar quilt...

 

De laatste blokjes zijn maandag

in elkaar gezet.

 

 

Vandaag ligt de quilt-in-wording
weer binnen handbereik.

Elke keer groeit de quilt
 een stukje verder.

Er komt ook een sashing aan de buitenkant.
Dat is vooral meters maken...*Ü*...

Maar ik geniet van elk steekje.

xxx

Anders dan anders...

Ik hou van vroeg opstaan...

... vooral in de zomer.

 

Maar vanmorgen werd ik

wakker van de wekker.

 

Een unicum...

dat gebeurt mij bijna nooit.

 

Ik besluit nog even te blijven liggen.

Heerlijk een beetje luieren.

 

 

De laatste twee weken van december

en de eerste weken van het nieuwe jaar

ben ik anders dan anders.

 

De korte dagen...

ik hou er niet van.

 

Nog even... dan is het

weer merkbaar dat de dagen

langer worden.

 

 

Daar kijk ik altijd naar uit...

...elke dag een beetje langer licht.

 

Vanochtend gaat het sowieso

anders dan anders.

 

Er ligt al een blokje op tafel

om aan te werken.  

 

 

Het quiltje voor Nora

wil ik toch wat groter maken.

 

In ieder geval komt er nog

 één baan van vijf blokken bij.

 

Misschien ook nog een tweede.

 

 

Tijdens ons korte vakantie in Huizen

ging er ook een blik met stofjes mee.

 

Gekregen van een lief vriendinnetje.

 

De koekjes zijn al lang op...*Ü*...

 

Twee van de vijf blokjes

zijn al helemaal klaar.

 

 

Hier ga ik zo fijn aan werken.

 

Ohhhhhhh.... wat zien ik daar????

Erg hè?!

 

Dat is ook anders
 dan anders... *Ü*....

 

Fijne dag!!!

 xxx



Sneeuw...

Vanmorgen was de wereld

ineens gehuld in een witte deken.

 

Ik weet niet hoe dat bij jullie is,

maar ik word dan als een kind zo blij.

 

Laat ik normaal op zaterdag

de vouwgordijnen

wat langer naar beneden...

 

Nu worden ze snel mogelijk opgetrokken

om zoveel mogelijk te genieten

van die witte sneeuwpracht.

 

 

Er staat een uitje naar de stad gepland.

 

Met mijn nieuwe warme laarzen

stap ik er stevig op los.

 

Op de sneeuw wandelt het het best.

 

 

We lopen door de Walstraat,

met de sneeuw weer helemaal

in Dickens stijl...*Ü*...

 

Maar oh, oh, oh, wat is het er glibberig...

 

De fijne miezerregen zorgt voor

een verradelijk glad laagje op

de kale klinkers...

 

 

Thuis gekomen moet mijn

Groningse lap toch ook even de sneeuw in.

 

De buitenste rand is nu helemaal af

en ik ben zelfs al begonnen

 aan de linker bloemen.

 

Gisteren was even een bijzonder moment...

... de initialen van mijn moeder

werden aan het lapje toevertrouwd...

 

Twee heel eenvoudige letters eigenlijk...

... maar met heel veel liefde geborduurd.

 

xxx

Breikriebels...

Kennen jullie dat gevoel?

Je zit 's avonds op de bank...
... en ineens begint het te kriebelen.

Breikriebels...*Ü*...
...dat had ik dinsdagavond.



Gelukkig heb ik altijd wel
ergens katoen of wol liggen.

Dus werden er een bolletje
 en twee breinaalden gepakt.

Geen ingewikkeld gebeuren...
...want bij breikriebels...
hoef ik alleen maar te breien...*Ü*...

Het wordt een vaatdoekje.



Laatst heb ik mijn keuken
wat gepimpt met rode accessoires
en nieuwe keuken- en theedoeken.

De vaatdoekjes waren wat lastiger
maar uiteindelijk geslaagd bij Appie.

En zoals dat gaat, ben je eenmaal voorzien
dan zie je ineens veel meer leuke doekjes.



Maar zo'n gebreid vaatdoekje...
... zou ook leuk zijn...

Een paar jaar geleden heb ik er al
een paar gebreid en gehaakt.

Daar (klik) kunnen er altijd
nog wel een paar bij... *Ü* ...

Het lijkt mij wel leuk om een

stapeltje in mijn keuken te hebben liggen...

 

.... klaar voor gebruik...

of om aan iemand kado te geven.

Zo gezegd, zo gedaan.

 

De eerste steekjes worden opgezet.

Na een paar pennen zie je het lapje groeien.
Het lapje wordt breder en breder.

Dan wordt het tijd om te minderen.

Daar gaat het fout,
niet één keer,
maar ook een tweede keer.

Tijd om alles aan de kant te leggen
 en de volgende dag verder te breien.

De volgende dag is het weer
mij zeer goed gezind.



Terwijl ik  wat steekjes aan het breien ben

wordt het steeds donkerder in de kamer.

Nog geen tel later klettert de regen

tegen het keukenraam.

 

Brr.... geen lekker weer om buiten te zijn...

 

 

Met een heerlijke sloot thee met wat lekkers erbij
 is het hier binnen toch heel wat aangenamer.

 

Mijn pennen tikken gezellig verder
en laten zich door het natte weer
niet van de wijs brengen.



En zo snel als de regen gekomen is,
is ze ook weer verdwenen.

Voor ik het weet schijnt er een
vrolijk en uitnodigend zonnetje.

 

Maar ik blijf vrolijk verder breien.



En nu... nu heb ik er niet één,
maar zelfs twee nieuwe lapjes bij...

xxx

Niet verder vertellen...

Mijn klosje is klaar!!!

 

 

Door de lieve reacties

op mijn vorige blogje

toch nog maar een poging

gedaan om het bandje

netjes vast te zetten.

 

 

Eerst werd er een klein

beginnetje gemaakt.

 

Daarna werd het bandje voorzichtig

over het klosje getrokken.

 

Toen was het niet meer

zo heel erg moeilijk.

 

Met kleine steekjes naar de overkant.

 

Even heel goed opletten dat de steekjes

netjes tegenover elkaar komen te liggen.

 

En dan ziet het er zo uit.

 

Het heeft wel iets weg van een rijglijfje...

 vinden jullie niet???

 

Omdat het er zo schattig uitziet

maak ik nog maar een foto...

 

Een klosje met een korset...*Ü*...

 

Dan wordt de draad

beetje bij beetje aangetrokken.

 

Gelukkig... de naad sluit heel mooi.

 

Pfff... dat valt allemaal

eigenlijk heel erg mee...

 

 

Kijk... dit is de achterkant.

 

Het patroon loopt bijna

helemaal goed door.

 

Alleen bij de onderste rode

rand zit er één kruisje teveel.

 

Maar als jullie het niet verder vertellen...

... weet niemand het...*Ü*...

 

 

Mijn eerst projektje van dit jaar is af!!!

 

xxx