Deze week werd er een
postpakketje bezorgd.
Met allemaal schoolwerkjes
van vroeger.
Een ware schatkist
waar veel moois in te ontdekken viel.
De schatten werden
één voor één bewonderd.
Een stoplapje... mouwversieringen...
knoopsgaatjes... inzetstukken...
Ze gingen één voor één
door mijn handen.
Vanmorgen zag ik dat er ook
een boekje over die tijd is geschreven.
Vreugde & Verdriet staat er
in de bijregel.
Dat hoorde ik ook terug
bij mijn blog over de stopsokken (klik).
Het verdriet dat een moeder had gekend
van het Nuttige Handwerken op school.
Het staat in schril kontrast
met de vreugde die ik voel
bij het zien van al deze schoolwerkjes.
Er komt vast nog wel een blogje
waarin ik veel meer van dit moois
zal laten zien.
De lapjes zijn allemaal netjes opgevouwen
en weer terug in de doos gegaan.
Zie je dat doorgelopen lapje...
...dat is mijn zorgenkindje...
Ga ik het wel of niet wassen???
XXX
8 opmerkingen:
De geborduurd lint met een ring en aan de andere kant een punt met lange rode draden; dient voor ?
Een gordel, een mouw versiering ??? Ik zou het heel graag weten, het intrigeert mij !
Bedankt om met ons die schatten te delen
Mooi al die schatten.
Ik heb hier een stop sok van mijn schoonmoeder op een mooi plekje liggen.
Zo knap nu gooit men een sok met gat meestal meteen in de kliko
what pretty white and red stitching
Niet wassen, dat geeft alleen maar meer problemen is mijn ervaring.
It's lovely that you have these memories.
Son verdaderos tesoros, me encantan. BESICOS.
Heel waardevol zo een verzameling.
Op school breiden wij een lap, waar we later in moesten mazen en ook open werk maasden en een een stop maakten.
In mijn jonge jaren heb ik veel sokken moeten stoppen van mijn grote broers.
En zet nog wel eens een stop in een sok van mijn man.
Groetnis Annie
Lovely to still have all those precious stitcheries. What will you make out of them?
Een reactie posten