Er stonden nog meer plaatjes
in het tijdschriftje.
Het is uit zo'n andere tijd
dan wij nu leven.
Niet beter...
... want er was veel armoe.
Maar je wist wie je buren waren...
...en kinderen konden
nog gewoon op straat
met elkaar spelen.
Ik woon in een vinexwijk...
maar hier spelen nog amper
kinderen op straat.
Ook niet op de woensdagen
of in de weekenden.
En wanneer ik met mijn kleinzoon
bij hen in de wijk een rondje wandel
... kom ik eigenlijk alleen
mensen met honden tegen.
Tijs vindt dat geweldig...
hij is een grote dierenvriend.
Zo'n trui
zou hem vast leuk staan.
Misschien dat ik deze winter
eens een trui voor hem ga breien.
Dat wordt wel een modernere...
en pas ná goedkeuring van mijn dochter
...*Ü*...
Kijk nou... dit gehaakte jurkje
... met bloemen...
Die staat ook op mijn lijstje
om zelf te maken.
De beste vriendin van mijn moeder
breide heel veel jurkjes
voor haar meiden.
Wanneer ze bij elkaar op de koffie kwamen
had tante Vera altijd wel
een breiwerkje onder handen.
Mijn moeder ook wel...
maar toch minder.
Ik weet nog dat ik
op één van die breiontmoetingen
breipennen in mijn handen kreeg
omdat ik het zó graag ook wilde leren.
Volgens mij zaten er
tien steken op de naald...
... genoeg voor een poppensjaaltje.
Daar begon mijn breiavontuur.
Het zijn mooie en kostbare herinneringen.
XXX
Geen opmerkingen:
Een reactie posten