Het zit in de lucht...

Het zit in de lucht... Tijd voor verandering. Het kriebelt en borrelt. Het maakt enthousiast en ongedurig. Soms giert het door mijn lijf en dan staat het weer even stil.


Gedachten, ontmoetingen, dingen die ik lees en hoor. Het lijkt allemaal te draaien rond het thema verandering. Verandering betekent uitdaging, avontuur, het onbekende, maar ook eigenheid en identiteit. Verandering hoort voor mij bij moed, geborgenheid en veiligheid. Net als vroeger mijn eerste stapjes... nu ook durven uitstappen. Opnieuw, onbevangen, vol passie en verlangen.

Mijn zoektocht is nog niet af. Ik ben nog niet zover. Maar de laatste weken krijgt het steeds meer vorm.

De eerste stap in de richting van verandering is gezet. Mijn weblog is weer veranderd. Terug naar wat bij mij past. Een beetje zoals ik hier begon maar toch net even anders...

Appel-kaneel cakejes...

Vrijdag heb ik appel-kaneelcakejes gebakken. Erg leuk om te doen en het huis gaat er heerlijk van ruiken.

Wat heb je nodig

200 gram cakemeel of zelfrijzende meel
200 gram suiker
200 gram boter
2 theelepels vanille-extract
2 appels
1 eetlepel kaneel
1 theelepel kaneel
1 muffinplaat (12 stuks)

Schil de 2 appels, verwijder het klokhuis en snij de appel in kleine stukjes. Doe alles in een pan en voeg een klein beetje suiker toe. Doe een deksel op de pan. Laat de appel op een laag vuurtje zacht worden. Dit hoeft niet zo heel lang te duren. Vaak zet ik het gas bijtijds uit. Door de warmte van de pan gaart de appel nog na.

Mix de boter met de suiker tot een cremige massa. Voeg één voor één de eieren toe. Daarna het vanille-extract en de eetlepel kaneel toevoegen. Alles nog even goed mengen. De meel zeven en er voorzichtig doorheen scheppen.

Vet een muffinplaat in met boter. In elk bakje heel iets meel doen. Door te kloppen en de plaat wat rond te draaien de meel goed verdelen.

De oven aanzetten op 175 graden Celsius en gaan voorverwarmen.

Nu een schep van het beslag in de vorm doen. Tot de vorm ongeveer voor de helft of iets minder gevuld is. Daar overheen de appel scheppen.


Er blijft nog wat beslag over. Wat kun je daarmee doen?

Tip 1
Wat overblijft stort ik in een kleine springvorm. Het gaat samen met de bakplaat de oven in. Dit is leuk weggeven aan iemand en soms verdwijnt het hier gewoon in de vriezer. Handig voor als er onverwachts bezoek komt. Even in de oven... heerlijk!

Tip 2
Als ik meerdere lekkere dingen heb, zoals bij een high-tea, is deze hoeveelheid beslag voldoende voor 2 x 12 cakejes. Het beslag gewoon wat verdelen over de 24 bakjes. De cakejes worden nu iets minder hoog.

Als de oven op temperatuur is ongeveer een 18-20 minuten in de oven.

Helaas geen foto's van het eindresultaat, maar geloof me... ze waren heerlijk!!!!!

Het houdt niet op...

Vrijdag was dé dag. Ja, ja, ik mag weer een jaartje bij mijn leeftijd optellen. Het weekend ervoor was het feestje al gevierd met familie.

's Middag kwamen er nog wat vriendinnen langs. Erg leuk en gezellig. Daarna was het even snel wat eten met z'n drietjes want... 's avonds zouden we naar Aalten.

Pan de Vida, een organisatie waar wij ons erg verbonden mee voelen, vierde namelijk haar 5-jarig jubileum. Deze organisatie zet zich in voor de armste onder de armen in Peru. Dit doen ze met de hulp van sponsoren. Voor een klein bedrag per maand krijgt een kind elke dag te eten. De enige voorwaarde die wordt gesteld is dat het kind naar school gaat. Dé manier om verandering te krijgen in de vaak uitzichtloze omstandigheden van deze kinderen en hun familie.

Pan de Vida - Promoclip from Come Together TV on Vimeo.

Het werk van deze stichting is in korte tijd enorm gegroeid. Heel bijzonder was dat Carlos samen met zijn vrouw Mariela voor verlof over waren gekomen uit Peru en zo het feest mee konden vieren.

We wisten eigenlijk niet zo goed wat ons te wachten stond, behalve een optreden van Trinity.



We gingen er in eerste instantie heen om Carlos en Mariela te bemoedigen. En toen werden we zelf getrakteerd op een heus concert. Een beter verjaardagsfeest kan ik mij niet voorstellen...

Gouden randje...

Soms gebeurd het maar zo dat een dag een gouden randje krijgt. Zo'n dag, beter gezegd middag, heb ik gisteren maar zo gekregen. Heel bijzonder, heel speciaal.

De rit naar de Kranselarij was voor mij een feestje, rijdend langs de prachtige uiterwaarden van de IJssel. Hier en daar een kolonie ganzen. Een verdwaald paard eenzaam tussen de waterplassen op een droog stukje aarde. Een wat grauwig neveltje over het water en het land. Een beetje grijs en troosteloos, maar toch ook heel mooi.


Aangekomen op de plek van bestemming een allerhartelijkst ontvangst. Een gastvrije ongedwongen sfeer. Echt een warme plek.

De krans maken was erg leuk om te doen. Maar wat het zo bijzonder maakte was toch echt wel de ontmoeting zelf. Zo maar een kadootje...

Stil en in verwondering ben ik naar huis gereden.

Onverwacht een leuke middag...

En dan is het feest al weer voorbij. Het was erg gezellig. Maar toch weer helemaal vergeten om foto's te maken. Toen iedereen weg was gelukkig nog wel wat foto's gemaakt van de kandelaars die buiten stonden. Maar... daar moeten jullie nog even op wachten.

Want... ik wil jullie graag vertellen dat ik onverwacht een leuke middag heb vandaag. Ik ga zo een workshop doen bij Petra van De Kranselarij. 'k Heb er onwijs veel zin in.


Dit is zo maar een sfeervol plaatje van haar blog.

Gisteren was ik op zoek naar informatie om zelf een krans te maken. Natuurlijk vond Google ook een afbeelding van Petra. Zij maakt zulke mooie kransen. Ik was meteen verkocht. Tot mijn grote verbazing blijkt zij ook nog redelijk bij mij in de buurt te wonen. En... ik had natuurlijk nog wat verjaardagsgeld te besteden.

Na wat heen en weer gemail en vanochtend een laatste telefoontje is het zo meteen dus zover.

De komende dagen heeft Petra trouwens winterdagen georganiseerd. Volgens mij een echte aanrader.

Gezellige drukte...

Gisteren zijn de boodschappen gedaan voor het weekend.


Dit keer iets meer dan anders want morgenmiddag hebben we een huis vol. Erg gezellig. We vieren dan onze verjaardagen. De laatste jaren vindt dit feest, bijna altijd op de zondag die precies tussen onze verjaardagen in valt, plaats.

De zondagmiddag bevalt ons erg goed. Iedereen is vrij en meestal zijn er geen verplichtingen voor neefjes en nichtjes, zodat zij ook gezellig mee kunnen. De afgelopen jaren was er steevast een high-tea. Erg leuk en lekker. Dit jaar zijn we overgestapt op een hartige tapas-variant. Op de verjaardag van onze meiden, blijkbaar vieren wij alles in tweevoud, was dit erg geslaagd.

Vanmiddag beginnen we met de voorbereiding. We hebben door de jaren heen geleerd dat je het dubbele aan tijd kwijt bent dan je van te voren bedenkt. Afgelopen donderdag werd het bewijs nog weer geleverd. Volgens manlief begon ik wel erg vroeg met de voorbereiding. Maar hierdoor had ik wel voldoende tijd om me op te frissen en om te kleden voordat het bezoek kwam.

Ik vind het heerlijk om in de keuken te staan, maar niet onder druk. Door de jaren heen is gebleken dat organisatie toch echt het halve werk is. Wat mij ook helpt is om per feestje een kort verslagje te maken van wat we hebben gemaakt, hoeveel hiervan is ingekocht en of dit wel/niet voldoende was. Wat de totale kosten waren, voor hoeveel personen was ingekocht en natuurlijk... of het lekker was. Ik had het lijstje nog van de verjaardag van de meiden. Dit scheelde mij nu tijd.

Door deze manier van werken is het voor mij een gezellige drukte en geen verjaardagsstress. Kan ik genieten van het bezig zijn, zonder als een kip zonder kop rond te lopen. Je begrijpt waarschijnlijk al... er zijn ook dagen geweest dat ik er wel zo bijliep. Ja,ja... al doende leer ik.

Vanavond ga ik nu dus gewoon genieten van een vrije avond. Geen onrust in mijn hoofd want alles is voorbereid.

Morgenmiddag is het dan een kwestie van alles gezellig aankleden. Als ik er aan denk zal ik een foto maken, voordat de bende zich er op heeft gestort.

Ik ben benieuwd hoe jullie dit soort dingen organiseren. Misschien heeft er iemand nog een goede tip?

Als ik eerlijk ben, ben ik nog op zoek naar een lekkere pastasalade. Dus... mocht je een lekker recept weten... ik hoor het graag.

Genieten en nagenieten...

Vanmorgen zit ik heerlijk na te genieten van een gezellige dag. Gisteren was de verjaardag van mijn DH. We hadden alleen onze wederzijdse ouders uitgenodigd. Tegen vier uur kwamen ze gezellig binnendruppelen. Eerst natuurlijk koffie met wat lekkers.


Bij ons mag de jarige kiezen wat er die dag gegeten wordt. Dit keer een soort van rijsttafel, maar dan mijn hollandse versie. Nasi, gebakken eitje, satestokjes, verse boontjes met bamboe sajoer (jammie), satésaus, gebakken banaan, atjar, kroepoek, cassave en pinda's met kokos (seroendeng).

Na het eerste bakje ging ik de keuken in. Marjolein kwam gezellig helpen. Gelukkig was het vlees de dag ervoor al in de marinade gezet. 's Middags heb ik dit aangebraden en de groentes gesneden. Dochterlief en ik stonden toch nog een kleine drie kwartier in de keuken. Maar door een goede voorbereiding geen stress.

We hebben er met ons zevenen heerlijk van gegeten. De sfeer was gezellig. Het gezelschap erg prettig. Na een laatste bakje koffie ging iedereen weer huiswaarts.

En wij... mochten nog een extra gang doen, namelijk een héééééééle grote afwas.

Gezellige lifestyleblogs...

Vandaag is het weer hoog tijd voor wat gezellige lifestyleblogs. Inspiratie op doen, genieten van de mooie foto's, ik vind het altijd weer een kadootje als ik deze bijzondere blogs ontdek.


Deze collage is gemaakt met foto's van...

Ti-nos
Tines Kreative Hjorne
Prinsesse Elin
Grip Dagen

Genoeg te zien en te ontdekken. Iedereen een hele fijne en gezegende zondag toegewenst!

Opruimen... opruimen... opruimen...

De dag begon met een stralende zon, maar nu regent het aan één stuk door. De lampjes gaan hier vandaag lekker wat eerder aan. Zo meteen al wat kaarsjes aansteken. Ik merk dat ons huis nog wel wat gezelliger mag. Na de grote opknapbeurt in huis is het nog wat kaal hier en daar. Op zich vind ik dat ook wel lekker. Scheelt een hoop poetswerk ;). Maar nu het echt herfstweer is en de winter er aan staat te komen ben ik toch op zoek naar meer gezelligheid in de kamer.

Er zijn al wat ideen hoor. Nu nog de tijd vinden om het ook uit te voeren. Zo meteen vertrek ik naar zolder. Pffff... als je daar een kijkje kon nemen, dacht je dat er een bom was ontploft. Zo meteen dus een zoveelste actie van mij om daar wat orde in te scheppen. Er gaat veel weg. Ondanks dat ik het nog steeds jammer vind van veel spullen... het is gewoon te vol. Deze week wil ik kijken wat er allemaal weg kan. Daarna betere opruimsystemen bedenken, zodat wat er blijft, beter terug te vinden is.

Over opruimen gesproken, mocht er iemand een punchneedle hebben voor het fijnere werk en hier niets meer mee doen? Misschien kan ik deze voor een zacht prijsje van je overnemen?

Door dit berichtje en de tutorials ben ik helemaal verkocht.

Natuurlijk is er vandaag weer een freebie. Ik kwam net dit prachtige borduurwerkje tegen bij DMC.

Hier vind je het patroon.

Een heerlijk dagje...

Gisteren was een heerlijk dagje. 's Morgens eerst naar onze gemeente. Thuisgekomen met z'n drietjes genoten van een uitgebreide koffie-/lunchtafel. De tijd genomen om bij te kletsen. Ook niet onbelangrijk.

Daarna deed ieder een beetje z'n eigen ding. Tussendoor zorgde ik voor thee, koffie of waar iedereen zin in had. Een heerlijk muziekje op. Echt genieten...

Onze oudste belde onverwachts. Ze zitten met het schip ergens op de Middellandse Zee. Altijd fijn om haar stem even te horen en elkaar bij te praten. Nog een maandje en dan is ze weer thuis.
De vriend van onze jongste kwam later op de middag langs. 's Avonds met z'n viertjes genoten van een gezonde maaltijd die manlief had bereid. We hebben echte hollandse pot gegeten. Aardappelpuree met spruitjes en bloemkool. Gehaktbal of worst naar keuze. Een komkommersalade voor wat frissigheid. We hebben heerlijk gesmuld.

Als toetje hadden we een chipolata toetje van Mona. Een paar weken geleden waren die bij ons in de aanbieding. Voor 50 cent per stuk konden wij die echt niet laten liggen. Onze diepvries is niet al te groot, maar we hebben er toch 10 kunnen invriezen. Een chipolata toetje komt eigenlijk nooit bij ons op tafel. Vandaar dat manlief deze smaak ook had meegenomen. Nadat we er gisteren van gegeten hebben weten wij weer hééééél duidelijk waarom het bij ons bijna nooit op tafel staat. Er zijn zoveel smaken die wij veel lekkerder vinden. Zoals stoofpeertjes, jammie, of stroopwafel, ook heerlijk, of wat dacht je van de karamel.

Na de afwas was het alweer tijd voor koffie. Daarna hebben we met z'n vieren ge-skipbo-ed. Of hoe je dat ook maar schrijft. Het was supergezellig en de lachspieren werden extra getraind.

Is dit geen plaatje? Ik kwam deze freebie vanmorgen tegen. Je kunt het patroon bij Atmosfera di Casa vinden.

In deze serie zijn ook al andere delen verschenen. Ik heb ze helaas niet en ze zijn jammer genoeg ook niet meer te downloaden. Mocht iemand ze hebben en ze met mij willen delen... hééél graag.

Home for the holidays...

Vandaag heb ik weer een designer blog hop & cookie swap ontdekt. Elke designer stelt een gratis kerstpatroon beschikbaar én een eigen favoriet koekjesrecept. Laat ik nou dol zijn op allebei...


De eerste in de rij is een punchneedle project van Brenda Gervais van With Thy Neeldle and Thread.

Ik heb ook nog wat meer gevonden over punchneedle. Zelf heb ik dit nog nooit gedaan, maar het lijkt wel erg leuk. Voor al de punchneedle leken onder jullie hier een korte algemene introductie van punchneedle. Meer uitleg vind je in deze punchneedle tutorial deel 1 en punchneedle tutorial deel 2.

Een tutorial om koord aan een punchneedle project te zetten vind je hier. En een tutorial om een punchneedleprojct op stof te bevestigen en in te lijsten vind je hier. Het inlijsten zou ik zelf iets subtieler aanpakken, maar het plakband werkt natuurlijk wel.

Hieronder een overzicht van alle deelnemers aan de designer blog hop "Home for the Holidays".

02 Nov - Brenda Gervais from www.withthyneedleandthread.blogspot.com
05 Nov - Debbie Field from www.granolagirldesigns.blogspot.com
09 Nov - Jan Patek from www.janpatek.blogspot.com
12 Nov - Kathy Schmitz from www.kathyschmitzstudio.blogspot.com
16 Nov - Renee Plains from www.libertystar.typepad.com
19 Nov - Tracy from www.plumcutedesigns.typepad.com
22 Nov - Lisa Bongean from www.lisabongean.wordpress.com
26 Nov - Lynda Hall from www.primitivepiecesbylynda.blogspot.com
29 Nov - Cheri Saffiote-Payne from www.quiltsbycheri.blogspot.com
03 Dec - Tara Darr from www.sewuniquecreationsblog.com
07 Dec - Debbie Busby from www.woodenspooldesigns.blogspot.com
10 Dec - Stacy West from www.buttermilkbasin.blogspot.com

First Friday Freebie...

Gisteren was er weer een leuke First Friday Freebie bij The Painted Quilt.


Voor mij zijn deze kleurtjes een beetje te druk, maar die kun je natuurlijk helemaal naar eigen smaak aanpassen.

De patroontjes zijn ook weer heel leuk te gebruiken voor een stitcherie, kadolabeltjes, kerstboomornamentjes, miniquiltje en ... te veel om op te noemen.

Iedereen een heel goed weekend toegewenst.

Dekentje of dishcloth...

Het beertje dat bij de pop op schoot ligt heeft een lief klein dekentje. Eigenlijk wel grappig om te vertellen hoe hij die heeft gekregen.


Het dekentje van de beer is namelijk eigenlijk een dishcloth. Niet verder vertellen hoor. En laat beer het vooral niet horen.

Ik had die bewuste dag zin om iets te breien. Het maakte eigenlijk niet uit wat. Toen ik bij Homespun Living dit dishcloth patroon zag ben ik meteen op zoek gegaan naar mijn breinaalden en garen. Ik had geen dik breikatoen in huis, maar breien is breien, toch.

Wat doe je vervolgens met zo'n klein lapje? Niet veel. Maar toen zag ik de beer een beetje alleen op een etagère zitten. Die kon wel een warm dekentje gebruiken. Sinds die tijd zijn ze onafscheidelijk.

Kinderpoppen van klei...

Het is al weer jaren geleden dat ik deze kinderpoppen van klei heb gemaakt.Het was liefde op het eerste gezicht. Ik stond op een hobbybeurs waar ook een kraam was met de kinderpoppen van Didy Jacobsen en een vriendin van haar (ik kan even niet op haar naam komen). Volgens mij was ik meer voor die kraam te vinden dan achter die van mijzelf...

Oh wat wilde ik graag een cursus bij haar volgen. Maar jammer genoeg zaten de cursussen vol en was er een wachtlijst. En toen kwam er een telefoontje. Er was iemand uitgevallen. Omdat ik zo enthousiast was geweest gunde Didy mij het vrijgekomen plekje. En wat heb ik genoten. Van de cursus. Van het gezellige huis van Didy. Van de poppen die overal in de kamer te bewonderen waren. En natuurlijk van Didy zelf.


Dit was mijn eerste pop. Daarna zijn er nog een paar gemaakt. Wel hetzelfde, maar net even anders. Elke poppenmaakster heeft toch haar eigen handtekening.

Ik heb zelf nog overwogen om poppen voor de verkoop te maken. Heb ook één keer op een beurs in Maastricht gestaan met mijn eigengemaakte verzameling. Maar... afstand doen van mijn poppen... daar ben ik niet goed in. Het was heerlijk om complimentjes te krijgen over mijn kraam en de poppen. Maar toen er echt een pop gekocht zou worden...

De schrik sloeg me om het hart. Waarschijnlijk was het van mijn gezicht af te lezen. Want de dame in kwestie vroeg meteen wat er aan de hand was. Een wonderlijke situatie. We hebben de tijd genomen om elkaar wat beter te leren kennen. De pop werd verkocht. Adressen uitgewisseld. Als ik met een weekje spijt kreeg moest ik het eerlijk zeggen. Dan kwam de pop gewoon weer terug. Mijn verstand zei, het is maar een pop. Maar mijn hart... Na een paar dagen was het goed. Ik heb nog foto's gekregen van de pop met een hele lieve brief. 'k Zal de foto's nog eens opzoeken.

Maar een poppenbeurs hoeft voor mij niet meer.

Didy is nu al weer jaren een beroemdheid in de internationale poppenwereld met haar babypoppen. Haar ontwerpen worden door een grote duitse poppenfabrikant verwerkt tot oplages voor de echte verzamelaars over heel de wereld. En Didy... blijft gewoon Didy.

Er kwam een keer iemand bij haar langs voor een reportage. De journalist wilde natuurlijk ook graag haar atelier zien en vroeg waar die was. Tot haar grote verbazing trok Didy de kamerkastdeur open. Dat was heel haar hele atelier. De journalist wist niet helemaal wat ze ervan moest denken. En Didy had volgens mij stiekem schik...

Heel af en toe ontmoet ik haar soms onverwachts ergens in het land. Ik ben nog steeds blij dat ik de cursus toen bij haar heb mogen volgen.

Moois om te delen...

Binnen kijken bij anderen vind ik altijd zóóó leuk. In blogland is de wereld héél klein. Je komt zo maar bij mensen over de landsgrenzen heen in huis. En dat is vaak genieten!!!

Foto van Bjoerndalen

Kijk maar mee bij Bjoerndalen en bij Stipje. Bij All the beautiful Christmas is het niet echt binnenkijken, maar wel heel erg mooi...