Thuis...

Zo maar een binnenkijkje...

 

Gewoon omdat ik het zelf ook zo leuk

 vind om bij anderen binnen te kijken...

 

Wij wonen klein maar fijn, zeg ik altijd.

Home sweet home.

 

De plek waar ik mij thuis voel.

Waar ik graag ben...

 

Het zwart-wit ontstond toen de stoeltjes

opnieuw bekleed moesten worden.

 

Daar wilde ik niet veel geld aan besteden.

 

Gelukkig had een groot zweeds warenhuis

deze stof voor een zacht prijsje...

 

 

Wij hebben veel wit in huis.

Het maakt het huis ruim en licht.

 

Alle meubeltjes zijn van

het begin van ons trouwen.

Behalve de bank, stoelen en tv-kast.

 

De kleur van de muur is in de keuken

 mooi kleiachtig van kleur.

Precies zoals ik hem had uitgekozen...

 

Op de muur waar de klok

 hangt oogt de kleur hardgrijs.

  

Wat lichtinval doet met een kleur...

 

 

 

Wat voor sommigen ook verrassend kan zijn...

er hangen bij mij geen borduurtjes aan de muur.

De borduurtjes liggen hier in een koffertje.

 

Gezellig bij elkaar als kostbare schatten.

Beschermd tegen zonlicht en stof...

Wat je wel veel ziet bij ons zijn beren...

Omdat ze te mooi zijn om te verstoppen...

 

Hier zie je het enige kleine borduurtje

dat in de kamer te vinden is...

 

En natuurlijk het prachtige

scheepje door manlief gemaakt.

 

Omdat het zo gezellig staat...

en het ons huis tot "ons" huis maakt...

 

De pop die zo gezellig op de buffetkast  zit

heb ik al weer wat jaartjes

geleden bij haar (klik) gemaakt.

 

Het plekje bij de stoel is een heerlijk hoekje

 voor  's morgens  héééééél vroeg...

of 's middags, tegen theetijd...

 

Met een footstool erbij een een plaid

een fijne plek om te zitten...

Uit logeren...

Vorig weekend waren we
er heerlijk even tussen uit.

 

Eerst het leuke bezoekje aan

 Huizen (klik) en daarna

 door naar de kinderen.

 

Die namen ons mee uit eten.

Bij een geliefde strandtent aan zee.

 

Het was heerlijk om daar te zijn.
 

Een zonnetje wat erg zijn best deed...

Een prachtig uitzicht...

Goed gezelschap...

en heerlijk eten.

 

Met onze buikjes vol
gingen we weer huiswaarts.

's Avonds was het gezellig
 met een leuk bordspel.

De jongens tegen de meiden...
We zijn bij een stand van 1-1 gestopt.
Zo ging iedereen tevreden naar bed.

Dit was ons slaapplekje...
Ook al zo'n fijn plekje om te zijn...

 De logeerkamer is met veel liefde ingericht.

Er is genoeg te zien en te bekijken.
De schelpenkrans die je hieronder ziet
komt nog bij ons vandaan.

 

Zeg nou zelf...

hier ben je toch met plezier?

 

Ik wel!

Zou hier best twee dagen willen onderduiken.

Natuurlijk met een heerlijk handwerkje... 

 

 

Deze hertekop vind ik zo mooi!

Gemaakt door dochterlief...

 

Een echt prachtstuk...

 

 

Alsof we in een luxe hotel waren

 lagen de handdoeken

 met een lieve attentie

 al voor ons klaar.

Het was een heerlijk weekendje...

Dank jullie wel lieverds...*Ü*...

Even binnenkijken...

Vanmorgen scheen hier een heerlijk zonnetje de kamer in.

Snel mijn fototoestel gepakt om wat plaatjes te schieten.

Maar hoe leg je vast waar je zo van geniet.

Dat lukte niet echt.

Het zonlicht liet zich niet vangen...

Ach... een rondje door het huis is misschien ook wel leuk.

In de keuken staat dit mandje met knoflookbolletjes.

Niet meer bruikbaar voor consumptie.

Maar zo mooi ingedroogd dat ze het goed doen als deco.

Wat daar nog meer te vinden is, is deze snoepétagere gevuld met kleine eitjes.

Past helemaal bij de meimaand...

En ik kan er naar kijken zonder in de verleiding te komen...

want er moeten hier echt weer wat kilootjes pondjes af.

Dit servies heb ik vorig jaar gekregen.

Van de mokjes heb ik nog een hele rits in de kast staan.

Erg kwetsbaar in gebruik... maar zo mooi om te zien.

En die koekjes... die zijn door DL (= dochterlief) gebakken.

Bedoeld om op nieuwjaarsdag van te snoepen.

Ze waren zo mooi ingepakt... ik vond het zonde om ze op te eten.

En nu geniet ik er elke dag van...

zonder er een grammetje van aan te komen...*Ü*...

 

Deze schat heeft ook een plekje in de keuken naast het dienblaadje.

In het begin hield ze mij goed in de gaten.

Zou ze werkelijk van die lekkere koekjes af kunnen blijven???

Deze klok heb ik een paar jaar geleden gekocht.

Ik viel als een blok voor deze groot uitgevallen zakhorloge.

Zie je hoe vroeg ik vanmorgen al aan het schieten was?

Een oud spreekwoord zegt...
"Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens."

En zo is het precies.

En van dit stapeltje blijf ik ook genieten.

Stofjes, gehaakte kleedjes en oud garen...

Zo dat was het.

Zomaar wat plaatjes bij elkaar.

Fijne dag allemaal!!!

Onze markies...

Met al die regen begin ik toch wel heel erg naar de zomerzon te verlangen. Wij zijn er klaar voor. En onze markies ook...

 Ja... we zijn hier van stand... *Ü*...

Vorig jaar heeft de oude markies namelijk een nieuw jasje gekregen. Meneer had wel wat noten op zijn zang. Niet elk stofje werd goedgekeurd. En toen het juiste stofje gevonden was, was het niet in de juiste kleur voorradig. Een paar weken moest er worden gewacht. En toen kon het werk beginnen...Er werden een paar stroken stof aan elkaar genaaid...

Daarna met een zelf gemaakte mal mooie golfjes op de stof tekenen...

Vervolgens even moed verzamelen en dan de schaar erin zetten. En achter de naaimachine de bies vastzetten. Hierbij zijn we ontzettend goed geholpen door een bedrijf in Apeldoorn. Niets was teveel. Er werd meegezocht naar de juiste kleur. Er werd gezocht naar spijkertjes in de juiste kleur... en als ik nog iets nodig had moest ik het mij maar laten weten. Wat een service... en dat terwijl ze eigenlijk niets aan ons hebben verdiend.

Het zwaarste werk moest nog komen. Alles netjes op het houtwerk vastzetten en de lichte afwerkbies aanbrengen. Het heeft ons echt wel een paar uur gekost... maar wat zijn we trots op het eindresultaat! De markies zelf liep de eerste maanden naast zijn schoenen van verwaandheid... Een beetje kunnen we ons er wel wat bij voorstellen want zijn oude jas... dat kon ook echt niet meer....

Deze foto's zijn nog van vorig jaar met een laagstaand herstzonnetje... Wat ons betreft mag het zomerzonnetje weer terug komen!!!

Een hele verzameling...

Wie mij een beetje kent weet dat ik niet goed stil kan zitten zonder dat mijn handen in beweging zijn...

Door de jaren heen is er heel wat gebreid, geborduurd, gehaakt, geklost, gequilt, genaaid, geknutseld, geschilderd en verzameld...

En al die schatten liggen her en der door het huis verspreid...

Zoals dit stapeltje breigoed onder in de hoekkast in de woonkamer...

Waar ook deze stapeltjes breiwerk te vinden was....

Maar toen er een hele lieve groep meiden (klik) langs zou komen mochten die rolletjes en wat lapjes wat meer in het zicht...

En nu hebbben ze samen met het koffertje voor de borduurwerkjes en deze jongedame een plekje in de kamer gevonden waar ik er elk moment van de dag van kan genieten...

Dat geldt ook voor dit stapeltje linnengoed en prachtig vondsten...

die in mijn keukentje te vinden is...

Net als deze twee schatten ... oeps... volgens mij zijn ze een beetje geschrokken... ze kijken zo beteuterd...

En dit zit er in het naaimandje... allemaal spulletjes waar ik blij van wordt...

Bijna weekend...

Bijna weekend. De badkamer gepoetst, de toilet weer keurig netjes, de kamer aan kant en alles gestofzogen.

Tussen al dat poetsen door werd mijn granny regelmatig in de handen genomen. Telkens werden er een paar naadjes aan elkaar gezet. En nu... zitten alle vierkantjes netjes aan elkaar.

Alle draadjes zijn afgewerkt. Alleen nog een schulprandje haken. Een mooi klusje voor dit weekend.

Ik wil iedereen erg bedanken voor de lieve reacties die ik altijd op mijn blogjes krijg. Het is altijd weer genieten om ze te lezen.

Paulijn en Willy, jullie heel erg bedankt voor het meedenken over het afwerkrandje...

Mijn tweede granny...

Mijn tweede granny is het eerste grote project in dit nieuwe jaar. Vorig jaar heb ik met veel plezier aan de eerste gewerkt. Dat kun je allemaal  hier (klik) en hier (klik) lezen.

Met opnieuw veel enthousiasme werden de eerste 99 vierkantjes gehaakt. Dit keer alleen wit gebruikt.

Het afwerken van de draadjes blijf ik een saai werkje vinden. Maar gelukkig kon ik daarna alles in rijen aan elkaar haken. Ik moet zeggen dat dit eigenlijk best nog wel snel ging. In ieder geval sneller dan ik had verwacht.

Waar cocktailprikkers al niet goed voor zijn...

Eerst haak ik telkens twee rijen in de breedte aan elkaar. Daarna worden die twee rijen weer aan twee andere rijen gezet, enzovoort. In totaal 11 rijen van 9 blokken. Op de foto's hierboven kun je goed zien hoe dat gaat.

En zo ziet het er aan de voorkant uit. Daarna worden de blokken in de lengte aan elkaar gehaakt.

Het dekentje was toch nog wat aan de kleine kant. Dus dat betekende nieuwe vierkantjes haken. Voor mij helemaal geen straf. Dat heb ik de laatste dagen gedaan. In totaal zijn er nog 33 vierkantjes bij gehaakt. Vanmorgen was de laatste klaar.

Nu begint het afwerken van de draden opnieuw. Daar ga ik straks maar weer eens voor zitten. Ondertussen ben ik al aan het verzinnen wat voor een afwerkrandje ik wil gaan gebruiken. Als jullie nog ideeen hebben...

Onze kerstboom...

Dit jaar staat de boom bij ons wel erg vroeg. Sinds vorige week donderdag wordt onze kamer er door opgevrolijkt. Het is echt genieten met deze donkere dagen.

  



In de decembermaand gaan er hier heel wat kaarsjes door. Het meest waxinelichtjes. Ze zijn dan ook niet aan te slepen.

Dit jaar mochten de grote lampjes in de boom. Ik vind het wel passen bij mijn sobere boom. En de boom zelf... die komt bij een hele grote scandinavische keten vandaan. Die hadden een te mooie aanbieding om daar geen gebruik van te maken. Dus volgende maand gaan wij daar nog een gezellig dagje shoppen.

Ook dit jaar heeft deze uil weer een mooi plekje in de boom gekregen. De kinderen hebben hem ooit van een buurvrouw gekregen omdat ze hem zo mooi vonden. Het is een echt oudje. Toen ze er thuis mee kwamen kon ik het niet zo waarderen en vond hem eigenlijk oerlelijk. En nu... tja... een mens kan veranderen. 

Herkennen jullie deze sterretjes? Ze zijn al weer jaren geleden door de kinderen gemaakt van waxinecupjes. Met liefde pak ik ze elk jaar in om ze het jaar daarop weer tevoorschijn te halen.

Ze zijn heel eenvoudig zelf te maken. Je knipt driehoekjes uit de opstaande rand en vouwt dan de punten naar buiten. De puntjes zijn wel scherp, het is dus geen werkje voor heel kleine kinderen. In één punt een gaatje maken, een touwtje erdoor en klaar zijn ze. Dit keer hangen ze in de boom.  Ik heb ze ook wel eens als een soort van slinger langs de lambrisering hangen. Maar dit jaar gaan we voor eenvoud.

De avonden kunnen voor mij niet vroeg genoeg beginnen...

Een mooie herinnering...

Kennen jullie deze krans nog. Ik heb hem vorig jaar winter gemaakt bij Petra. Lange tijd lag de krans gewoon op de tafel in de woonkamer. Soms met een windlicht erin, soms helemaal puur natuur.
                               

Na de winter heeft de krans een mooi plekje aan de lambrizering gekregen. Nog steeds kijk ik er elke dag met veel plezier naar. Een mooie herinnering aan een bijzondere middag...

Witte hortensia's...

Eén van mijn lievelingsplanten zijn hortensia's. Het liefst witte.

Hiermee heb ik mijzelf deze week verwend. Momenteel staan ze gezellig binnen. Het is 's nachts nog wat te koud. Maar morgen mogen ze heerlijk een dagje naar buiten...

Een leuk werkje voor deze zomer...

Ik ben er weer. De laatste weken stond mijn hoofd even niet naar bloggen. Sorry dames! Maar nu heb ik er weer helemaal zin in. Ik ben deze weken weer zoveel moois tegen gekomen... genoeg te vertellen dus. Maar ik begin maar eens hiermee...


Dit tafelkleed is te bewonderen op Lantlif, een zweeds blog waar ik graag kom. De scandinavische woonstijl is voor mij puur genieten. Ik hou van het serene wit. De rust die het uitstraalt.

Zo'n tafelkeed met initialen stond al heel lang op mijn verlanglijstje. Het maakt van een simpel huishoudelijk textiel ineens iets bijzonders en heel persoonlijks...

Eigenlijk wil ik Willy van Tjorven bedanken. Door het berichtje op haar blog kwam ik deze foto weer tegen. Een leuk werkje voor deze zomer. De komende tijd ga ik lekker op zoek naar geschikte stof, een mooi haakpatroon en een mooi borduurpatroon...

Nagenieten...

We zijn hier nog steeds aan het nagenieten. Wat een heerlijk weekend hebben we gehad.

Natuurlijk allereerst de inauguratie. Wat was onze oudste blij met haar twee strepen. En we hebben het met z'n allen gevierd bij haar vriend thuis. 's Avonds heeft hij ons verwend met een heerlijk diner. Bij Masterchef zou hij geen slecht figuur slaan. Jammer genoeg ziet hij dat zelf niet zo zitten...


's Avonds zijn we met z'n tweetjes naar het hotel The Baron Crown vertrokken. Wat een mooie kamer. We voelden ons er helemaal thuis. En wat was alles goed verzorgd.


Maar een mooi plaatje alleen werkt niet. Er komt meer bij kijken dan alleen een mooie buitenkant. De eigenaresse van het hotel is zo echt het hart van de onderneming. De manier waarop wij werden verwend. Het was haar oog voor detail in juist de kleine dingen.

Die kombi maakte het juist zo speciaal. Een hele bijzondere herinnering...

Dit wordt genieten...

Het is nog vroeg als ik vanmorgen mijn bedje uit stap. Helemaal wakker en vol verwachting. Eigenlijk kan ik nog een uurtje blijven liggen. Om half zeven zal de wekker hier pas afgaan. Want vandaag vertrekken wij richting Den Helder. Dochterlief krijgt daar haar korporaalsstrepen.

En van haar hebben we als verjaardagskado een overnachting in de The Baron Crown gekregen.


Dat wordt genieten. Het is bijna jammer dat we deze dag een druk programma hebben. Op zo'n lokatie kan ik mij wel de hele dag vermaken...

Binnen kijken...

Het tweede deel van de Romantique Sampler wil niet zo lukken. Komt misschien omdat ik het patroon minder vind. Maar ook twijfel ik nog over de rode kleur. Carin gaat met roomwitten borduren en dat spreekt mij ook wel aan. Zo toch maar proberen een paar steekjes te borduren.

Binnen kijken bij anderen. Dat mag ik ook zo graag doen. Vandaag weer een paar prachtige binnenkijkers om met jullie te delen.

Bron: Bonjade

Bij Ambrozijn en oude kant komen gedachten aan een lang vervlogen tijd naar boven. Bij haar kun je trouwens meedoen aan een verrassings giveaway.

Bij Bonjade is het ook altijd een feestje om langs te gaan. Ze maakt prachtige foto's.

Bij Wonen in wit krijg je inderdaad te zien wat de naam beloofd. Prachtig om te zien hoe zij het wonen in wit gestalte geeft.

Nog even na genieten...

Hier en daar wordt de kerstdecoratie al weer vervangen door voorjaarsbolletjes. Zelf geniet ik nog even na van de kerstversiering...

Bij mij mag het nog even zo blijven. En als het vanavond weer wat schemerig wordt de verlichting van de boompjes in de tuin weer aan...