Gebreide sokken...

Dinsdag vertelde ik hier (klik) 

over mijn breitasje.

Wat heb ik daar al veel plezier van gehad.

Hij gaat regelmatig mee op reis

en de sok groeit dan ook veel sneller

dan ik van tevoren had kunnen bedenken.

De sokken kun je met een rondbreinaald

tegelijkertijd breien

maar dat vind ik vooral veel gedoe.

Sowieso moet ik erg wennen 

aan het continentaal breien.

Vooral de averechtse steken 

zijn in het begin 

acrobatische hoogstandjes...

...*Ü*...

Maar ik heb mij voorgenomen

het met deze sokken een kans te geven.

Heel eerlijk ...

die eerste sok was vooral doorzetten

op karakter. 

Om niet de moed te verliezen 

had ik bedacht dat ik tot de hiel zou breien

en daarna de tweede sok 

zou opzetten en breien.

De turkish cast on is niet moeilijk...

het is wat onwennig...

maar ik ben wel fan van deze manier.

Het breiwerk loopt namelijk prachtig door.

Het breien van de tweede sok

 ging al wat beter.

Daardoor ging ik vanzelf wat losser breien...

dat heb ik gecompenseerd

door te proberen de draadspanning 

wat hoger te houden.

Dat lukte redelijk.

Ook de averechtse steken

gingen mij steeds gemakkelijker af.

Voor de hakken

maakte ik ook een uitstapje

naar een nieuwe techniek.

In het Engels heet het de shadow wrap short row.

Niet echt moeilijk...

wel was mijn resultaat nét iets minder

als bij de dame in dit filmpje (klik).

Voor de hiel heb ik de averechtse toeren

wel op de ouderwetse manier gebreid...

...*Ü*...

Het was heel fijn 

dat ik meteen de tweede hiel kon breien.

Vanmorgen was er een sok af.

Maar het afkanten is net iets té strak gedaan...

dat mag binnenkort over.

Vanavond heb ik mijzelf

 in mijn hoekje verschanst

en heerlijk aan de tweede sok gebreid.

Op de boord ná...

is deze ook af.

Met een beetje geluk

heb ik morgen gewoon

 een paar ouderwets gebreide sokken.

Hier is het nu bedtijd...

... dus slaap lekker voor straks...

XXX