Een nieuw huis

 Er wordt op dit moment

alleen nog maar gebreid.

Het borduren ligt even stil.

Maar er is nog genoeg om te laten zien.

Want na dit gepriegel (klik)

werd het tijd voor een wat

eenvoudiger borduurwerkje.

Dit speldenkussen stond al heel lang

op mijn verlanglijstje.

Uit het prachtige boekje Simone's smalls

met allemaal kleine patrootjes.

Het huisje (klik) heb ik al eens eerder geborduurd

uit het boekje GH 1857...

... ook van Simone.

De stof en het garen heb ik 

uit mijn voorraad genomen.

Het werd nog even spannend

 of ik genoeg van het blauwe garen had...

maar ik kwam echt precies uit.

De achterkant is een beetje van Simone

en een beetje van mijzelf...

Het in elkaar zetten was een geduldig werkje...

maar wat ben ik blij dat deze meteen heb afgemaakt.

Ik denk dat het meteen afwerken

nu wel aardig in "mijn systeem" zit.

Nu zie ik het dagelijk...

en zo geniet ik er veel meer van.

XXX

GH 1857 ... vervolg ...

Wanneer je een maand lang

al je aandacht

aan één borduurlap geeft

worden er grote stappen gezet.

 

Dat is één van de dingen

die ik heb ontdekt.

De hele maand april 

is er alleen 

aan deze lap gewerkt.

Daarnaast was het verven van borduurstof

... het verhaal lees je hier...

altijd een dingetje

wat ik maar voor mij uit bleef schuiven.

Vele instructies heb ik

 de afgelopen jaren bekeken.

En dan blijkt dat al die informatie bij elkaar

toch ergens is blijven hangen.

Zo blij dat ik de uitdaging

met mijzelf ben aangegaan.

Maar wat doe je 

wanneer het borduuravontuur over lijkt?

Je nog borduurstof en -garen hebt

 en jij zelf nog niet wilt stoppen?

Dan ga ja natuurlijk gewoon

vrolijk verder

... *Ü* ...

Met stiksteekjes 

werden de kaders van de verschillende

borduurwerkjes aangegeven.

Want ik wilde zoveel mogelijk 

uit het over gebleven

borduurstofje halen.

En zo kwam er toch  ook een huisje

met een donkerder kader

om de kozijnen.

Het verhaal over de kozijnen

lees je hier.

En werd die schattige bloemenvaas

nóg een keer geborduurd...

... maar nu om straks

 in een prachtig naaldenmapje

te veranderen.

En toen was mijn groene Tarragon op...

en wacht ik tot ik meer nodig heb 

van de borduurwinkel

om mijn bestelling te plaatsen...

...*Ü*...

Op zolder vond ik een leuk doosje...

om straks

 al die leuke geborduurde frutsels

in te kunnen bewaren.

Hoewel...

... ik vermoed dat hij toch wat te klein is

voor al de ideeën die ik in mijn hoofd heb.

Fijne pinksterzondag!

XXX

GH 1857 ... vervolg...

Wat zou ik GH

graag eens spreken.

Want o...  

wat is het een fijn patroon.

Wat voor meisje zou ze zijn geweest.

In ieder geval heeft ze

een groot talent voor kleurgebruik

en een verfijnde smaak.

Wanneer je zoveel plezier

aan het borduren beleefd

dan groeit zo'n lap bijna vanzelf.

Tussendoor krijgt de rand

ook de nodige aandacht.

Mij helpt het om de andere motieven

op de juiste plek te krijgen.

Met het huis heb ik het mijzelf 

onnodig moeilijk gemaakt.

Het origineel heeft een licht kader

 om het groene kozijn.

Maar ik vond de toepassing

bij het speldenkussen

... even bij de bovenste foto kijken...

 erg mooi.

Daar hebben de kozijnen 

een donkerder kader.

Er zat dus niets anders op dan het 

uit te proberen.

En eerlijk gezegd...

beide zijn mooi.

Uiteindelijk heb ik gekozen 

voor het originele ontwerp.

Omdat dit visueel het huis

meer status geeft.

En ik vind het vooral 

een heel statig huis...

... *Ü* ...

XXX

GH 1857... vervolg...

 Het voelt een beetje vreemd...

geen nieuw blogje meer over

de antieke breirol.

Maar er blijft nog genoeg over

om hier te delen.

Want hoe is het nu 

met de GH 1857 borduurlap???

Vrijdag 31 maart 

zijn de eerste steekjes geborduurd.

Je kunt het hier lezen.

Het borduren hiervan is zo leuk!!!

De borduurlap 

groeit bijna vanzelf.

Er zit genoeg variatie in...

Gedachteloos hele stukken borduren

of het fijnere werk 

waarbij je meerdere kleuren gebruikt.

Het fijne is dat het aantal kleuren

goed te overzien is.

Twee symbolen in het patroon

zorgen soms voor wat verwarring 

omdat ze visueel erg op elkaar lijken.

Ik borduur meestal vanaf een werkkopie

maar moest herhaaldelijk het origineel

erbij pakken.

Ook verdwijnen de ruitjes

wanneer je een kopie maakt.

Maar dat maakt het ontwerp zelf

weer ruimschoots goed.

Voor mij is dít

de fijnste lap 

die ik ooit geborduurd heb.

XXX

GH 1857...

Blijkbaar heeft al dat moois

in het atelier van Simone

een betoverende uitwerking op mij...

...*Ü*...

Pas een dag later drong het tot mij door 

dat de aanbevolen stof

in de verste verte niet leek 

op de voorbeelden in het boek.

Dus bedacht ik vrijdag

 zelf aan de slag te gaan 

met verf en een witte lap.

Voor het verven van stof 

verwijs ik je graag door naar 

de diverse tutorials op You Tube.

Ik heb de afgelopen jaren 

zoveel tutorials gezien

dat ik op gevoel verf

en gewoon maar wat doe.

Dit was het eerste resultaat.

Na nog een lichte tweede spoeling

werd de lap naar mijn zin.

En toen was het tijd

 voor de eerste kruissteekjes.

Eerst een stukje aan de onderste rand

en vervolgens een start gemaakt

met de linker vaas.

Daarna waren de kozijnen

en de deur van het grote huis

aan de beurt.

Vervolgens werden er stenen "gemetseld"

en heb ik vanmiddag

de donkerblauwe vaas af geborduurd.

Nog even een close up van de vaas.

De GH 1857 

heeft iets dat maakt

dat je moeilijk kunt stoppen.

Blij dat Simone het origineel

naar een borduurpatroon heeft omgezet.

XXX

Niet jarig ... toch kadootjes... vervolg...

Veel te snel was de ochtend bij Carmen

van Stitchers Inn voorbij.

Maar ik had nog een ander uitje

voor mijzelf  geregeld...

bij Simone van Atelier Soedidee.

Dit patroon is al weer een jaar oud.

Ik vond het meteen 

heel erg mooi...

maar hoefde het niet perse

zelf te maken.

Maar hoe vaker ik het zag...

hoe meer er een vonk werd aangewakkerd.

Dus werd het complete pakket aangeschaft...

met de oorspronkelijke borduurstof

en het verloop garen.

En terwijl ik in het gezellige atelier

 van Simone rondliep

mocht ik al een blik op een nieuwe SAL werpen.

Een echte aanrader!!!

Nu denk je waarschijnlijk dat ik

het geld flink laat rollen...

... maar eigenlijk koop ik niet 

zo vaak wat voor mijzelf.

Manlief heeft mij moeten aanmoedigen

om mijzelf te verwennen.

Andere zaken houden mijn hoofd bezig

en alleen al door het kijken naar deze aankopen

merk ik dat mijn hoofd rustiger wordt.

Het wordt dus hoog tijd

 dat quilt- en borduurspulletjes 

worden opgenomen in het basispakket.

...*Ü*...